Του Κωνσταντίνου Γκαντάτσιου
Για όλους μας είναι μια χιονισμένη μέρα, κρύο, χιόνι, τζάκι, τα σχολεία κλειστά, αρκετοί δεν μπορούν να πάνε στις εργασίες τους. Είναι μια διαφορετική μέρα.
Για άλλους όμως είναι απλά μια Τετάρτη, μια Τετάρτη σαν όλες τις άλλες.
Για τον εργοδότη είναι Τετάρτη, είναι απλώς Τετάρτη που δεν ήθελε να στεναχωρήσει νοικοκυραίους πελάτες με εκλεπτυσμένα λαρύγγια, που δεν κάνουν χωρίς εσπρεσσάκι με μια μαύρη, μια σοκολάτα ζεστή με θέα το χιονισμένο τοπίο, λίγες πίτσες.
Τετάρτη και για τους κάποιους Ελληναράδες
Τετάρτη και για τους ντελιβεράδες που συνεχίζουν να δουλεύουν ενώ όλη η Ελλάδα έχει πνιγεί στο χιόνι
Το φαινόμενο Μήδεια το δυσκολότερο της 12ετιας βρίσκει κάποιους εκτεθειμένους στο τιμόνι και όχι στο τιμόνι αυτοκινήτου με καλοριφέρ, μουσικούλα και τσιγαράκι, αλλά πάνω σε δίκυκλο. Συχνά κακοσυντηρημένο, με φθαρμένα ελαστικά, εκτεθειμένο από όλες τις μπάντες πηγαίνοντας με τις μπάντες βρέξει χιονίσει, πολλές φορές περνώντας φανάρια, διασταυρώσεις βιαστικά και πολλές φορές κόντρα στο ρεύμα για να φτάσουν ζεστές οι πίτσες, να μην σκληρύνουν τα σουβλάκια, να μην ζεσταθούν οι μπύρες, να ην χαλάσει το αφρόγαλα. Τώρα κόντρα και στη «Μήδεια».
Μη μου πεις πως αν θέλει το φέρνει, γιατί ξέρεις καλά πως πίσω από το ντελιβερά είναι το αφεντικό με το ρολόι στο χέρι. Άργησες, θα του πει, στην καλύτερη των περιπτώσεων, η μάζεψέ τα και φύγε δεν έχει μεροκάματο για σένα.
Μαθητής στα 17 με δικό του παπάκι, φοιτητής για να βγάλει κάτι παραπάνω και να τσοντάρει στον πατέρα του, η σαν την περίπτωση που έτυχε σε μένα χρόνια πριν, όταν βγάζοντας το κράνος του ο ντελιβεράς, αντίκρισα έναν μεσήλικα στην ηλικία του πατέρα μου, πάγωσα. «Δεν μπορώ να βρω αλλού δουλειά, μου είπε, τα παιδιά χρειάζονται πράγματα…».
Αυτές λοιπόν τις μέρες μην φας κινέζικο, μην πάρεις πιτόγυρα, κρέπες και πίτσες, τηγάνισε δυο αυγά, κόψε ένα κομμάτι τυρί, πιες έναν ελληνικό καφέ με κανονική ζάχαρη και άφησε την σιλουέτα σου για λίγες ώρες. Βγες λοιπόν στο μπαλκόνι σου και αναλογίσου αν θα καβαλούσες το αμάξι σου η αν θα έστελνες τον κανακάρης ου με το παπάκι του να σου πάρει τσιγάρα , να σου φέρει ένα καπουτσίνο η μία κρέπα.
Σκέψου μια φορά και τον άλλο.
Εκτός αν θες να βλέπεις ντελιβεράδες στο Χολαργό να σπινιάρουν στο χιόνι για πάρτη σου, κάποιοι να σέρνουν το παπάκι τους στα Εξάρχεια και να ακούς τις αγχωμένες φωνές των ντελιβεράδων που συνεννοούνται μεταξύ τους: «…φίλε μην ανεβαίνεις δεν περνάει από εδώ….»
