Πέεεσεε -πέεεσεε- πέεεσεε!

της Γεωργίας Καρβουνάκη

Η χώρα καταρρέει (ακόμα;;;). Το ίδιο και η Χώρα, το πάλαι ποτέ κραταιό Μεγάλο Κάστρο, το Ηράκλειο. Την εικόνα της παρακμής την καταγράφουν τα μάτια μας και οι κάμερες, βεβαίως, καθημερινά. Παρακμή στην εμφάνιση, παρακμή στις παρεχόμενες υπηρεσίες, παρακμή στον τρόπο σκέψης και τις αξίες.

Αυτή τη φορά συνέβη -πάλι- το αναμενόμενο: κτήριο κατέρρευσε στο κέντρο-κατάκεντρο, πιο κέντρο δεν γίνεται- της πόλης, ξαφνικά και ύπουλα, καταφέρνοντας να ξεγελάσει τους αρμοδίους, τους ιδιοκτήτες, τις αρχές, τους διερχόμενους. Κάτω από τα μάτια όλων παρέδωσε το πνεύμα, εκδικούμενο για την αδιαφορία, την εγκατάλειψη, την προαναφερθείσα παρακμή.

Ποιον εκδικήθηκε; Θα δείξει. Διότι είναι απόλυτα σίγουρο ότι θα διωχθεί κάθε υπεύθυνος, θα τιμωρηθεί παραδειγματικά και όχι μόνον αυτό αλλά και το περιστατικό αυτό θα γίνει η αφορμή να ληφθούν μέτρα για κάθε παρόμοιο ύποπτο για κατάρρευση! Έτσι, για να δικαιωθεί η θυσία του συγκεκριμένου -ιστορικού, μάλιστα- κτηρίου που, αν και ύποπτο από καιρό, ουδέποτε συνελήφθη, όχι το κτήριο αλλά η ιδέα να ληφθούν προληπτικά μέτρα και όχι κατόπιν εορτής να σπεύδει η αστυνομία, μιας και δεν έχει άλλη δουλειά να κάνει στην κοινωνία των Αγγέλων όπου ζούμε!

Σημασία έχει που οι αρχές σπεύδουν αμέσως μετά από κάθε καταστροφή! Συγκαλούν και σύσκεψη και -μιράκολο! μιράκολο!- βρίσκονται αρμόδιοι να συσκεφθούν, που όταν τους ψάχνεις για να προλάβουν το συμβάν δηλώνουν άπαντες αναρμόδιοι! Με το να συσκέπτονται, όμως, άμεσα αποδεικνύουν αλλά και δικαιολογούν την ύπαρξή τους. Άραγε, πού ήταν πριν συμβεί το περιστατικό; Μήπως ανέλαβαν αρμοδιότητες μετά και στα γρήγορα; Όχι, έτσι αναρωτιέμαι, δηλαδή!

Πριν από τρία χρόνια φωτογράφισα και έγραψα για κάτι μπαλκόνια στον αέρα κι ακόμη η ίδια κατάσταση επικρατεί στα δρομάκια του κέντρου και πριν από τέσσερα χρόνια έκανα το ίδιο για κάποιο κτήριο που βογκά απελπισμένα κι ακόμη, το καημένο, δεν το άκουσε κανένας αρμόδιος. Αντιθέτως, η κατάσταση της υγείας του βρίσκεται σε οριακό σημείο, πνέει τα λοίσθια και ετοιμάζεται να πέσει να πνιγεί στα τιμημένα κρητικά νερά, να εγκαταλείψει τον μάταιο τούτο κόσμο με στόχο όχι μόνον να απαλλαγεί από τα βάσανα το ίδιο αλλά και να συγκεντρωθούν πάλι οι αρμόδιοι σε σύσκεψη.

Μια βόλτα στην πόλη, ξεκινώντας από την αρχή της οδού Πλάνης, θα αναδείξει κι άλλες τέτοιες περιπτώσεις που ενδεχομένως κάποτε θα γίνουν αιτία να υπάρξουν υλικές ζημιές ή (και) θύματα και τότε οι αρμόδιοι, αμέσως μετά τη σύσκεψη, θα πάνε και σε καμιά κηδεία, όπου θα δηλώσουν συντετριμμένοι και μπορεί να βρίσκονται και οι κάμερες εκεί για να καταγράψουν την ειλικρινή συντριβή τους.

Μέχρι τότε θα στέκονται/στεκόμαστε κάτω από κάθε ύποπτο για θάνατο από φυσικά η άλλα αίτια κτίσμα και θα του φωνάζουμε ρυθμικά όλοι μαζί, κραδαίνοντας και τις κάμερες: πέεεσεε, πέεεσεεε, πέεεσεεε!

Εκατό χιλιάδαι λάικζ στο facebook που θα το βγάλουμε λάιβ!