Το «ΟΧΙ» και οι «Τιμητές του»

Του Απόστολου Τζίφα
 

Δε μας προξενεί εντύπωση η προσπάθεια συγκεκριμένου ιδεολογικού χώρου να  υποβαθμίσει και να  διατυπώσει θεωρίες   για τη μεγάλη αυτή επέτειο. 

Εκείνο, όμως, που προβάλλεται από δημόσια κομματικά όργανα , ελάχιστους θεσμικούς φορείς και πολίτες  είναι οι αχαρακτήριστες «απόψεις» και ύβρεις που έρχονται σε ευθεία αντίθεση με το ιστορικό και εθνικό  αίσθημα , όπως διατυπώνεται από την πρόεδρο της Δημοκρατίας μέχρι τον τελευταίο πολίτη. 

Η ΕΛΜΕ Κεφαλονιάς (: ένωση εκπαιδευτικών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης) πρωτοτύπησε σε απόψεις απευθυνόμενη σε μαθητές. Δε έφταιγε  ο Χίτλερ  , αλλά οι καπιταλιστές. Ένα χαρακτηριστικό  παράδειγμα της ανακοίνωσης: « Ψάξε μήπως για τον πόλεμο τότε και πάντα η αιτία είναι η αδηφάγα ανάγκη των μονοπωλίων και των «τραστ» (βιομήχανοι επιχειρηματίες, τραπεζίτες κ.α), να εξασφαλίσουν νέες πλουτοπαραγωγικές πηγές και νέες αγορές, για να αυξήσουν παραπέρα τα κέρδη τους αποκτώντας δύναμη και σε άλλες χώρες αλλάζοντας τα σύνορά τους…».

Τα διαδικτυακά σχόλια κομματικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ ξεφεύγουν από τα στενά όρια του ευπρεπούς και ακραίου κομματικού λόγου. Χωρίς καμία αναφορά  στο ιστορικό γεγονός τονίζουν. Νίκος Παπάς : «και τότε ενάντια στο φασισμό και τους συνεργάτες του και τώρα ενάντια στους επιγόνους τους και σε όσους τους ανέχονται. Η ιστορία δεν ξαναγράφεται». Και ο έτερος ομοιδεάτης του ο Νίκος Καρανίκας έγραψε: «φασίστες, ρουφιάνοι, δοσίλογοι, ταγματασφαλίτες, τα κεφάλια μέσα και σκασμό...». 

Στο διαδίκτυο είναι άπειρα τα παραδείγματα διακωμώδησης της εθνικής συνείδησης . Επιλέγουμε  ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα «https://www.facebook.com/sitiaon.line/videos/382756936098483/ και τα σχόλια που ακολουθούν».

Είναι φανερή η αδυναμία ορισμένων στελεχών της αριστεράς να κατανοήσουν ότι τα ιστορικά γεγονότα δεν αλλοιώνονται. Η προφανής αδυναμία ορισμένων «επαναστατημένων αριστερών»  να αρθρώσουν ένα έστω εθνικό και κατ΄αυτούς ιδεολογικο- πολιτικό λόγο  που ανταποκρίνεται στα ιστορικά γεγονότα και στην ερμηνεία τους , τους κάνει να ακολουθούν τον εύκολο δρόμο των ύβρεων και των απειλών κατά των «αντιπάλων τους».