Νέα μορφή πορνογραφίας με το δωδεκάχρονo ... ας το προστατεύσουμε

Αυτό που βιώνουμε  καθημερινά με το δωδεκάχρονο κορίτσι,  με τ’ ότι του έχει συμβεί,  δεν το έχουμε ξανασυναντήσει στην κοινωνία μας. Εκτός αυτού  του φαινομένου υπάρχουν  και  δεκάδες άλλα τέτοια φαινόμενα  που  όλα αυτά σκουραίνουν  την όψη της σημερινής κοινωνίας μας.

Τι όμως κάνει η κοινωνίας μας για τα θύματα που ζούνε τέτοιες καταστάσεις,   κυρίως με μικρά παιδιά; Για τους θύτες αυτών των αποτρόπαιων  πράξεων, κάνει όπως πρέπει τα πάντα. Πρώτη φορά συναντώ με τόση ταχύτητα να δημοσιεύονται οι φωτογραφίες αυτών των ασελγών προσώπων. Συλλήψεις αρκετές, που δείχνουν ότι και η πολιτεία αντέδρασε άμεσα αλλά που δείχνουν και το μέγεθος και τη σοβαρότητα των πράξεων.  

Μέχρι εδώ  όλα καλά. Όμως, γιατί όλοι όσοι ακούνε ειδήσεις στις τηλεοράσεις τις βραδινές ώρες και όσοι είναι τυχεροί τις ακούν τις πρωινές ώρες, δυσανασχετούν με το άκουσμα των  λέξεων «δωδεκάχρονο κορίτσι;» Μήπως το θέμα έχει τραβηχτεί πέρα απ΄ ότι έπρεπε;  

Απ΄ ότι καταλαβαίνεται απευθύνομαι  στα δελτία των ειδήσεων, κρατικά ή μη  και τις εκπομπές εκείνες που αποκαλούνται κοινωνικές, που από το πρωί ως το βράδυ  ασχολούνται με το δωδεκάχρονο κορίτσι. Έχει κανένας μπει στον αδιαμόρφωτο ακόμα ψυχικό κόσμο του μικρού κοριτσιού για να δει πως αυτό αισθάνεται μετά  από από όλα αυτά που δημοσιοποιούνται; Έχει κανένας κάνει συναισθηματική ταύτιση με την κατάσταση που έχει βρεθεί το μικρό κορίτσι και να μας πει πως αυτό αισθάνεται; Σίγουρα δεν τους ενδιαφέρει τίποτα παρά μονάχα πως θα δώσουν πρώτοι την είδηση και μάλιστα όσο χυδαία και ακραία  είναι τόσο  το καλύτερο για τα αυτιά των ακροατών και θεατών. Σήμερα τα ΜΜΕ επιδίδονται  σε μια «νέας μορφής πορνογραφία» με το να ασχολούνται με λεπτομέρειες των γεγονότων και πράξεων, λες και θέλουν  να μας διεγείρουν τα πρωτόγονα μας ένστικτα και ορμές. Αυτό πια ακουμπά τα όρια του σαδισμού και θα πρέπει να αναζητήσουμε από κάτω τις ψυχοπαθολογίες που υπάρχουν.   

Δεν νομίζω ότι κάποιος απ΄ εμάς θεωρεί ότι το μικρό κορίτσι ήταν γνώστης του τι έκανε. Ακόμα ότι έχει μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα και ότι ικανοποιούσε επιθυμίες του.  Όλα γινόταν κάτω από πίεση και εκβιασμούς. Υπαίτιοι είναι η οικογένεια του, οι μαστροποί  και οι παιδεραστές που οδήγησαν το παιδί  σ΄ αυτήν την κατάσταση και ίσως το έκαναν να νομίζει  ότι αυτό που έκανε ήταν κάτι φυσιολογικό και ότι αυτό κάνει  όλος ο κόσμος. Μάλιστα όταν του δίνονταν χρήματα, ποδήλατα και ακριβά κινητά  η εξάρτηση του παιδιού να αυξανόταν παρά την κάθε αντίσταση του.     

Αυτό που σήμερα απομένει από όλη την εκτεταμένη δημοσιοποίηση,  που φυσικά αποβαίνει εις βάρος του μικρού κοριτσιού, είναι να το προστατεύσουμε από τους περαιτέρω κινδύνους. Αρκετό κακό του έχουμε κάνει σαν κοινωνία. Τα ΜΜΕ να σταματήσουν φιλολογούν πάνω στο θέμα και   ας περιοριστούν μονάχα με τους παιδεραστές και μαστροπούς. Οι πολλές λεπτομέρειες, όπως σε όλες τις παρόμοιες περιπτώσεις που αφορούν ανηλίκους, ας περιοριστούν και ας ασχοληθούν με την εύρεση τρόπου προστασίες των παιδιών που πέφτουν θύματα. Όλοι μας να γνωρίζουμε ότι το παιδί κινδύνευσε και ακόμα με όλο αυτόν τον διασυρμό  του   κινδυνεύει  περισσότερο. Αν δεν προστατευτεί τώρα, ακόμα και αν περάσει καιρός, πάντα θα υπάρχει ο κίνδυνος μιας πιθανής αυτοκτονίας γιατί το βάρος των πράξεων και οι ενοχές είναι μεγάλες.  Το παιδί θα πρέπει να παρακολουθείται από ειδικούς μέχρι την ενηλικίωση του και να ζει σ΄ ένα προστατευμένο περιβάλλον έτσι που να αποφευχθεί  τυχόν απόπειρα τερματισμού της ζωής του.