Και τώρα που θρονιάστηκε ο… μουσαφίρης;

Του Δημήτρη Καρυωτάκη 

Τα είχαν προβλέψει όλα. Μετά τη φυγή του Τσίπρα είχαν ετοιμάσει το σκηνικό ώστε να γίνει στο σβηστό η διαδοχή, χωρίς πολλά πολλά, χωρίς αυτοκριτική για το πως ο κραταιός ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε να είναι φτερό στον άνεμο και ένα κόμμα χωρίς προοπτική. Άλλωστε η εσωτερική συζήτηση για το πως έχασε η κυβερνώσα αριστερά την ευκαιρία δεν την έκανε τότε που έπρεπε το καλοκαίρι του 2019, θα  την κάνανε σήμερα; 

Δεν προτίμησαν να κάνουν συνέδριο γιατί  νόμιζαν πως ήταν περιττή πολυτέλεια η σοβαρή κουβέντα, η βαθειά κριτική, η εξήγηση από που ήρθαμε και που πάμε, ποια είναι η ταυτότητα μας και εν τέλει αν υπάρχει σοβαρός λόγος να υπάρχει ως κόμμα σήμερα μια Αριστερά που θα απαντάει στις τωρινές ανάγκες της κοινωνίας κι όχι στις φωνές της πλατείας και θέλησαν να το ξεπαστρέψουν το ματσάκι χωρίς πολλά πολλά. Το σχήμα ευκολάκι.

Η Έφη ψηλά , ο Ευκλείδης μπροστινός, ο Παππάς έτσι κι αλλιώς εξέφραζε το διασπασμένο προεδρικό μπλοκ, χρήσιμος ηλίθιος για όποιον βγει  κι ο Τζουμάκας για τα χωρατά και για να μην νομίζουν οι ανεμαζωξάρηδες από το ΠΑΣΟΚ πως είναι μόνο για το delivery. Θα πήγαιναν η Έφη κι ο Ευκλείδης μαζί σαν δίδυμο Κενυατών που τρέχουν 10.000 μέτρα σε Ολυμπιακούς αγώνες και μετά θα παραμέριζε ο λαγός για να πάρει τη νίκη η Αχτσιόγλου κι όλα καλά κι όλα ωραία. Θα τελείωναν με τον… καζά τον Τσίπρα που είχε φύγει μεν αλλά ήθελε να τα αλλάξει όλα και δεν τον άφησαν. Για αυτό η οίηση και η αλαζονεία σε ολη τη διαχείριση της ανούσιας μέχρι πριν ένα μήνα προεκλογικής περιόδου.

Πήγε να ξεπεταχτεί ο Τεμπονέρας αλλά του έκλεισαν  για τα καλά το κουλουάρ και τον πέταξαν στο γρασίδι κι όταν έσκασε από το πουθενά ο Κασσελάκης αφού τον αντιμετώπισαν αρχικά ως αλογόμυγα, που χαλά το μακάριο ύπνο τους, στη συνέχεια προσπάθησαν να τον απαξιώσουν.

Μόνο που όταν αφήνεις έδαφος για ένα κόμμα που ομνύει στο όνομα του πατερούλη - ηγέτη, ρίχνεις λίπασμα στο μεσσία- μουσαφίρη να έρθει και να θρονιαστεί. Να μην κάνει μόνο αρμένικη επίσκεψη μα να σου ζητήσει ξενάγηση στο σπίτι, να μάθει για τα μυστικά και τα κρυφά χαρτιά σου και στο τέλος να σου ζητήσει και τα κλειδιά. Και όταν καταλάβεις πως αυτός ο νεαρός με το περίσσιο θράσος,  ότι  ήρθε για να μείνει, τότε είναι αργά γιατί ο κλειδαράς που μερεμετεύει στην εξώπορτα,  αλλάζει κιόλας  τον αφαλό.

Και τότε συνειδητοποιείς πως το… χάσαμε το κορμί πατριώτη, ο μουσαφίρης δεν είναι σαν τους άλλους, τους παλαιοπασόκους, που χρησιμοποιήθηκαν και βρέθηκαν στα αζήτητα. Αυτός είναι νέος, ωραίος, άμαθος, αλέκιαστος και για αυτό επικίνδυνος. Και τώρα που γίναμε μουσαφιραίοι και νοικοκυραίοι ένα( ή μήπως δυο;) τι γίνεται; Καλά ξετελέματα που λέμε και στην Κρήτη.

Σήμερα είναι η πρώτη κενή σελίδα ενός άγνωστου βιβλίου, ένα μόνο είναι σίγουρο: ΣΥΡΙΖΑ όπως τον ξέραμε δεν υπάρχει πλέον!