Της Σώτιας Πεντεδήμου
Θα δυσαρεστήσω κάποιους φίλους και γνωστούς αλλά να τα λέμε όλα. Ναι, προτιμώ τα Ενετικά Τείχη του Ηρακλείου να φυλάσσονται, δηλαδή να μην επιτρέπεται η πρόσβαση και επίσκεψη π.χ. στις 2 τα ξημερώματα με κιθάρες και μπύρες, παρά να επιτρέπεται και το επόμενο πρωί να δω μπροστά μου κοιμισμένο κανένα τροβαδούρο της αγάπης ή αγανακτισμένο νιάτο και τα άδεια κουτάκια από τις μπύρες δίπλα του. Δεν έχω τίποτα μαζί τους - προφανώς! - αλλά ας τραγουδήσουν αλλού.
Νόμιζα ότι θα ήταν ξεκάθαρο για όλους αλλά δεν είναι και ακούω την άποψή του με μεγάλη προσοχή. «Το κλείσιμο και οι μπάρες θα φέρουν αντίδραση». Δεν διαφωνώ. Το απαγορευμένο άλλωστε είναι και πιο γλυκό ε; Είναι και η αδρεναλίνη που σε κατακλύζει σε αυτές τις περιπτώσεις. Σε κάνει να θέλεις να είσαι «παράνομος». Αυτό πάλι που σε αυτή τη χώρα γουστάρουμε παρανομίες, τύπου «σηκώνω τη μπάρα στα διόδια και περνάω τζάμπα» είναι μια άλλη υπόθεση. Καλύτερα θα μου πεις αυτή, παρά άλλες. Σωστό. Στο θέμα μας.
Μας ξενίζει που ουσιαστικά προαναγγέλθηκε, στο χθεσινό περίπατο – ξενάγηση του Β. Λαμπρινού και αντιδημάρχων στα Ενετικά Τείχη, ότι θα βρεθεί ο τρόπος και θα δρομολογηθεί να «κλείνουν» κάποιες ώρες, ώστε να προφυλαχθεί ο χώρος από βανδαλισμούς κ.α. Ναι. Αλλά αν θέλουμε να είμαστε εντάξει, ας πούμε με ειλικρίνεια ότι δεν είμαστε και οι πιο προσεκτικοί και πολιτισμένοι άνθρωποι του κόσμου. Και σε αυτή την περίπτωση δεν μιλάμε μόνο για έναν... περίπατο, για μια δραστηριότητα αναψυχής αλλά για ένα μνημείο που άντεξε τόσα χρόνια να στέκει όρθιο σε αυτή την πόλη που ικανοί είμαστε να το βάλουμε στόχο να το γκρεμίσουμε κιόλας. Θα μου πεις. Και ποιος το άφησε το μνημείο να ρημάξει; Να βρωμίσει; Εγώ; Ναι. Και εσύ, και εγώ. Και διαχρονικά οι δημοτικές αρχές που δεν κατάφεραν - αποτέλεσμα πολλών παραγόντων - να το διατηρήσουν καθαρό, ευπρεπισμένο και ασφαλές.
Και σκέφτεσαι. Μα η πλειοψηφία δεν είναι τέτοια. Δεν θα σπάσει, δεν θα λερώσει. Γιατί να μην απολαμβάνει τη βόλτα του κάποιος και στις 2 το πρωί; Για τον απλούστατο λόγο ότι η μειοψηφία μπορεί να κάνει "αρκετό" κακό. Και τότε κανείς από εμάς δεν θα δείξει με το δάχτυλο εκείνους που δε σέβονται, δε νοιάζονται και εν τέλει δεν αγαπούν την πόλη.
Τώρα γίνεται μια προσπάθεια. Μόνο ένα μικρό δείγμα αυτής βλέπουμε και μπορούμε να χαρούμε. Είναι δουλειά δική μας να τη στηρίξουμε με τη συμπεριφορά μας και δουλειά της δημοτικής αρχής να ολοκληρώσει αυτό που ξεκινά, χωρίς καθυστερήσεις, χωρίς μπρος – πίσω. Και όταν - με το καλό - το ολοκληρώσει να φροντίσει για τη συντήρηση του μνημείου (και του έργου) όχι μόνο για τη δική της θητεία αλλά - και ει δυνατόν - για τις επόμενες.
