Η χειραψία μαζί τους δική μας τιμή!

του Γιώργου Κοχιαδάκη 

Και, όμως, οι πιο δυνατές εγγραφές στη ψυχή μας γίνονται, αναπάντεχα, σε τυχαίες συναντήσεις, όπου μια απλή συζήτηση μας αφήνει με σκέψεις και συναισθήματα που μας στροβιλίζουν, που μας αφήνουν προσωρινά μετέωρους. Αυτό συνέβη και σε μένα πριν από λίγο καιρό σε μια φιλική συνάντηση που είχα με έναν εργαζόμενο στην υπηρεσία καθαριότητας του δήμου μας. Έκτοτε, προσπαθώ να διαχειριστώ την επίγευση που μου άφησε η συναναστροφή με αυτόν τον άνθρωπο, μια επίγευση γλυκόπικρη. Γλυκιά από την ποιότητα του ανθρώπου που είχα απέναντί μου και πικρή από την τάση των ανθρώπων να κατηγοριοποιούν τους άλλους ανάλογα με το επάγγελμα τους. Νιώθω την ανάγκη να ανοίξω, να απελευθερώσω την καρδιά μου γράφοντας μερικές σκέψεις, όπως, ακριβώς, μου ανοίχτηκε και ο εργαζόμενος αυτός...

Ανέκαθεν, πίστευα ότι η εργασία στην υπηρεσία καθαριότητας των δήμων δεν αποτελεί ένα συμβατικό επάγγελμα, μια απλή εργασία με την οποία κάποιος βιοπορίζεται. Αντιθέτως, αποτελεί μια απαιτητική σωματικά, σκληρή και επίπονη εργασία, μια εργασία που θέτει ακόμη και σε κίνδυνο τη ζωή του εργαζομένου. Αποτελεί, ταυτόχρονα, μια εργασία που φθάνει στο ύψος του λειτουργήματος. Κάθε πόλη, οι κάτοικοι της και η οργανωμένη ζωή τους δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς μια αποτελεσματική υπηρεσία καθαριότητας. Επομένως, μιλάμε για μια προϋπόθεση, μια ζωτικής σημασίας ρύθμιση του συλλογικού μας βίου...

Αντιλαμβανόμενοι κατά τον παραπάνω τρόπο το λειτούργημα του εργαζομένου στην καθαριότητα των δήμων, το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να στεκόμαστε με σεβασμό απέναντί τους και να τους σφίγγουμε το χέρι με ευγνωμοσύνη. Να τους ευχαριστούμε για την κομβική υπηρεσία που μας παρέχουν, για τον επαγγελματισμό τους. Πόσο μάλλον σε αυτούς τους καιρούς που διανύουμε, όπου περισσότερος όγκος εργασίας αμοίβεται με λιγότερα χρήματα. Όσοι τους έχουν κακοκαρδίσει με την αγενή και στενόμυαλη συμπεριφορά τους ας κάνουν εικόνα, μόνο για λίγο, πώς θα ήταν η πόλη μας χωρίς την πολύτιμη συμβολή τους...

Προσωπικά, τα πιο καθαρά, αστραφτερά χαμόγελα έχω δει να τα φορούν οι εργαζόμενοι στην υπηρεσία καθαριότητας του δήμου μας! Τους ευχαριστούμε για το παράδειγμά τους!