Χρόνια πολλά!

Ημέρα Χριστουγέννων, 2022. Στο τζάκι φαίνονται ακόμα οι στάχτες, από το χθεσινοβραδινό άναμμα της παραμονής. Στο τραπεζάκι είναι ακόμα η τράπουλα απλωμένη. Ένας βαλές με μια ντάμα μέσα στη νύχτα δίπλα στο χριστουγεννιάτικο δέντρο που αναβόσβηνε τα φωτάκια του χόρεψαν ταγκό χθες βράδυ. Το ταγκό των Χριστουγέννων. Οι αναμνήσεις από το χθεσινό βράδυ είναι ακόμα νωπές. Θέλουν χτίσιμο σωστό τα ξύλα στη μαντεμένια σχάρα για να ανάψουν, η καλή φωτιά είναι θέμα τεχνικής. Δεν ανάβουν, αν τα βάλεις το ένα πάνω στο άλλο άτσαλα. Θέλει δίοδο να περνάει το οξυγόνο. Σαν τις σχέσεις των ανθρώπων, που χρειάζονται οξυγόνο κι αυτές.  Θέμα τεχνικής όμως  είναι και το  να πάρεις την παρτίδα στο Θανάση. Ακόμη  θέμα συγκέντρωσης. Να μην έχεις το μυαλό μόνο στο εορταστικό πρόγραμμα στην τηλεόραση, ούτε στις ευχές στο κινητό, στα post των κοινωνικών δικτύων. Γιατί αν ρίχνεις το μπαλαντέρ κάτω, το πιο σίγουρο είναι πως θα χάσεις. Εκτός αν παίζεις χαρτιά με τη μαμά και το μπαμπά. Οπότε μπαίνει η υπεράσπιση της μαμάς στη μέση και κάμπτει την αδιαλλαξία του μπαμπά. –Άσε το παιδί να πάρει πίσω το χαρτί, λίγο αφαιρέθηκε, θα το δικάσουμε,  σε λέσχη παίζουμε;

Πρωινή ώρα τώρα,  ημέρα που γεννήθηκε ο Χριστός, εκατοντάδες χρόνια πριν από τη Μαρία, σε μια σπηλιά στη Βηθλεέμ, δίπλα στον Ιωσήφ και στα ζωάκια που ζέσταιναν με την ανάσα τους το νεογέννητο μωρό. Το λαμπερό αστέρι έλαμπε μέσα στη νύχτα κι οδηγούσε τους τρεις μάγους να προσφέρουν τα δώρα τους στο φάρο   της θρησκείας μας. Η  κόρη πρωτοδοκιμάζει τα μελομακάρονα της μαμάς. Σου πέτυχαν φέτος! Δεν είναι καθόλου σκληρά, ούτε πολύ γλυκά. –Που να τα δοκίμαζες φρέσκα, ζεστά και μόλις μελωμένα. Με μπόλικο καρύδι τα έκανα φέτος, πολύ μέλι στο σιρόπι και μισό κομμένο πορτοκάλι να βράζει μαζί. Ακόμα μυρίζουν πορτοκάλι… Δοκίμασε και το panettone. Φέτος το πήρα από αλλού και νομίζω ότι είναι καλύτερο από πέρυσι. Κόψε παιδί μου μεγάλο κομμάτι, εσύ δεν τρως, μια μυρωδιά ίσα ίσα παίρνεις…

-Εσύ μαμά νομίζεις πως είμαι στο δημοτικό ακόμα και με μπουκώνεις. Κοίτα κοίτα απέναντι, καλά ο χριστιανός, μέρα που είναι, τζάμια καθαρίζει; -Πού, πού; -Στον τελευταίο όροφο, δες εκεί πάνω. Η γυναίκα του θα τον έβαλε σίγουρα!  –Χαχα, μπορεί κι από μόνος του, ποτέ δεν ξέρεις…

Μέρα Χριστουγέννων και ποτέ δεν ξέρεις ο καθένας τι περνάει. Αν έχει μόλις χάσει τη δουλειά του, αν δεν έχει τα απαραίτητα για το γιορτινό τραπέζι, αν είναι άρρωστος, μόνος στον κόσμο, ηλικιωμένος χωρίς τα παιδιά του, χωρισμένος με ένα πόνο στην καρδιά. Αν έχει χάσει το παιδί του, αν είναι μακριά από τους δικούς του, αν κρυώνει, αν πονάει…

Μέρα Χριστουγέννων κι ας είναι η καρδιά μας γεμάτη αγάπη για το συνάνθρωπο, αγάπη και κατανόηση. Ας μην κρατάμε κακίες, ας συγχωράμε. Κι ας ελπίζουμε… Αν υποφέρουμε, αν είμαστε μόνοι, άρρωστοι, δεν είμαστε οι μόνοι… Του χρόνου θα είναι όλα καλύτερα, αρκεί να στεκόμαστε όρθιοι, να φροντίζουμε τον εαυτό μας, τους δικούς μας, να νοιαζόμαστε τους φίλους μας,  να δίνουμε και να παίρνουμε αγάπη. Να έχουμε ηρεμία και γαλήνη στην ψυχή. Να αρκούμαστε με τα λίγα και σημαντικά, να μην είμαστε πλεονέκτες. Να ιεραρχούμε σωστά τα αγαθά, να ξέρουμε ποια είναι τα σημαντικά.

Χρόνια πολλά! Με ειρήνη, υγεία, αγάπη, ελπίδα, αλληλεγγύη, καλοσύνη…