Του Δεκανέα Αλλαγής
Είμαστε ένας περίεργος λαός εμείς οι Κρητικοί. Υπερήφανοι κι αδούλωτοι. Φιλότιμοι και πεισματάρηδες. Μπεσαλήδες αλλά και… κουζουλοί.
Δεν σηκώνομε μύγα στο σπαθί μας, αλλά βαυκαλιζόμαστε όταν μας καλοπιάνουν και μας κολακεύουν, θεωρώντας μας πρωτοπόρους σε πολλά.
Και όχι άδικα.
Η Κρήτη ανοίγει δρόμους σε πολλά. Οι συντοπίτες μας πάντα ήταν μπροστάρηδες κι αποτελούσαν καλό παράδειγμα και για την υπόλοιπη χώρα.
Τι να πρωτοθυμηθούμε; Τις ναυτιλιακές μας εταιρείες που τάραξαν τα νερά με τη δημιουργία τους;
Το Πανεπιστήμιο μας που με την ίδρυση του, άνοιξε δρόμους αποτελώντας το πρότυπο για τα περιφερειακά πανεπιστήμια της χώρας μας;
Μα κι άλλα πολλά. Πρώτοι στους πολιτικούς αγώνες, στην κοινωνική δράση, στο τουριστικό επιχειρείν, στην αλληλεγγύη, με τους Κρητικούς να γίνονται συχνά παράδειγμα αλλά και αντικείμενο φθόνου από πολλούς που θεωρούν κι όχι άδικα, πως οι συμπατριώτες μας έχουν μια μοναδική ικανότητα να γυρίζουν την πέτρα και να δημιουργούν και να αφήνουν αποτύπωμα εκεί που άλλοι αδυνατούν!
Σε αυτό λοιπόν το κάδρο η Κρήτη μας καταγράφει τελευταία μια ανορθογραφία.
Ηράκλειο και Ρέθυμνο, αλλά ακόμα και τα Χανιά σε δεύτερο επίπεδο, με ποσοστά στην εμβολιαστική κάλυψη που καταγράφονται σύμφωνα με τα στοιχεία της περασμένης εβδομάδας της τάξης του 28-29%, βρίσκονται χαμηλότερα από τον Εθνικό Μέσο Όρο Εμβολιασμού, τέσσερις με έξι ποσοστιαίες μονάδες.
Ναι η Κρήτη που κατά πολύ ζει από τον Τουρισμό με τα χιλιάδες δωμάτια και τους δεκάδες χιλιάδες επίσης εργαζόμενους στον τουρισμό και τον επισιτισμό, την παραδοσιακή φιλοξενία και την αγάπη για τη ζωή, δείχνει να βρίσκεται ουραγός των εξελίξεων!
Δεν ξέρω αν φταίει κάτι στο κομμάτι της επικοινωνίας της εμβολιαστικής προσπάθειας ή όλα αυτά τα… μπρος πίσω με το ΑstraZeneca, που φόβισαν τον κόσμο.
Πιθανότατα πάντως να έπαιξε το ρόλο του κι αυτό, στο γαϊτανάκι με τις παλινωδίες που βραχυκυκλώνει τους πολίτες που δεν ξέρουν πια τι να πιστέψουν και τι όχι.
Σίγουρα πάντως πατώντας φρένο, δεν σε οδηγεί πουθενά το "κάρο της ανοσίας". Μάλλον θα βρεθείς στη μέση του πουθενά, ανάμεσα στο γκρεμό και το ρέμα. Διότι υπάρχει ο μέγας κίνδυνος να σωθούμε από την πανδημία αλλά να πεινάσουμε από τον τουρισμό, αν και όπως πάμε εδώ στην Κρήτη μάλλον θα συμβούν και τα δύο: και να ψοφήσουμε από την πείνα αν χαθεί εντελώς η χρονιά και να έχουμε πάμπολλα κρούσματα ένεκα της φοβίας και κυρίως της στενοκεφαλιάς μας και να μην μας χωράνε ούτε ΜΕΘ ούτε κρεβάτια.
Ας δούμε λοιπόν τι κάνουμε λάθος κι ας πάρουμε το τιμόνι αλλιώς!
Ας βγουν μπροστά ( μα πραγματικά μπροστά όμως) οι προύχοντες του νησιού.
Γιατροί, παπάδες, μητροπολιτάδες και άλλοι αρχονταραίοι, δήμαρχοι και πολιτιστικοί σύλλογοι, παίρνοντας στις πλάτες τους την προσπάθεια εμβολιασμού.
Γιατί ο χειμώνας θα ΄ναι διαφορετικά μαύρος κι άραχνος. Και θα πέσει μαύρο δάκρυ και δεν θα 'ναι μόνο από τα μάτια των δεξιών!
Η Κρήτη πρέπει και πάλι να βρεθεί στην πρωτοπορία, γιατί είναι ταγμένη να ηγείται των εξελίξεων.
Αυτό κάνει πάντα σε βάθος χρόνου, ε, ας το κάνει και στα… τσιμπήματα !
Είμαστε ένας περίεργος λαός εμείς οι Κρητικοί. Υπερήφανοι κι αδούλωτοι. Φιλότιμοι και πεισματάρηδες. Μπεσαλήδες αλλά και… κουζουλοί.
Δεν σηκώνομε μύγα στο σπαθί μας, αλλά βαυκαλιζόμαστε όταν μας καλοπιάνουν και μας κολακεύουν, θεωρώντας μας πρωτοπόρους σε πολλά.
Και όχι άδικα.
Η Κρήτη ανοίγει δρόμους σε πολλά. Οι συντοπίτες μας πάντα ήταν μπροστάρηδες κι αποτελούσαν καλό παράδειγμα και για την υπόλοιπη χώρα.
Τι να πρωτοθυμηθούμε; Τις ναυτιλιακές μας εταιρείες που τάραξαν τα νερά με τη δημιουργία τους;
Το Πανεπιστήμιο μας που με την ίδρυση του, άνοιξε δρόμους αποτελώντας το πρότυπο για τα περιφερειακά πανεπιστήμια της χώρας μας;
Μα κι άλλα πολλά. Πρώτοι στους πολιτικούς αγώνες, στην κοινωνική δράση, στο τουριστικό επιχειρείν, στην αλληλεγγύη, με τους Κρητικούς να γίνονται συχνά παράδειγμα αλλά και αντικείμενο φθόνου από πολλούς που θεωρούν κι όχι άδικα, πως οι συμπατριώτες μας έχουν μια μοναδική ικανότητα να γυρίζουν την πέτρα και να δημιουργούν και να αφήνουν αποτύπωμα εκεί που άλλοι αδυνατούν!
Σε αυτό λοιπόν το κάδρο η Κρήτη μας καταγράφει τελευταία μια ανορθογραφία.
Ηράκλειο και Ρέθυμνο, αλλά ακόμα και τα Χανιά σε δεύτερο επίπεδο, με ποσοστά στην εμβολιαστική κάλυψη που καταγράφονται σύμφωνα με τα στοιχεία της περασμένης εβδομάδας της τάξης του 28-29%, βρίσκονται χαμηλότερα από τον Εθνικό Μέσο Όρο Εμβολιασμού, τέσσερις με έξι ποσοστιαίες μονάδες.
Ναι η Κρήτη που κατά πολύ ζει από τον Τουρισμό με τα χιλιάδες δωμάτια και τους δεκάδες χιλιάδες επίσης εργαζόμενους στον τουρισμό και τον επισιτισμό, την παραδοσιακή φιλοξενία και την αγάπη για τη ζωή, δείχνει να βρίσκεται ουραγός των εξελίξεων!
Δεν ξέρω αν φταίει κάτι στο κομμάτι της επικοινωνίας της εμβολιαστικής προσπάθειας ή όλα αυτά τα… μπρος πίσω με το ΑstraZeneca, που φόβισαν τον κόσμο.
Πιθανότατα πάντως να έπαιξε το ρόλο του κι αυτό, στο γαϊτανάκι με τις παλινωδίες που βραχυκυκλώνει τους πολίτες που δεν ξέρουν πια τι να πιστέψουν και τι όχι.
Σίγουρα πάντως πατώντας φρένο, δεν σε οδηγεί πουθενά το "κάρο της ανοσίας". Μάλλον θα βρεθείς στη μέση του πουθενά, ανάμεσα στο γκρεμό και το ρέμα. Διότι υπάρχει ο μέγας κίνδυνος να σωθούμε από την πανδημία αλλά να πεινάσουμε από τον τουρισμό, αν και όπως πάμε εδώ στην Κρήτη μάλλον θα συμβούν και τα δύο: και να ψοφήσουμε από την πείνα αν χαθεί εντελώς η χρονιά και να έχουμε πάμπολλα κρούσματα ένεκα της φοβίας και κυρίως της στενοκεφαλιάς μας και να μην μας χωράνε ούτε ΜΕΘ ούτε κρεβάτια.
Ας δούμε λοιπόν τι κάνουμε λάθος κι ας πάρουμε το τιμόνι αλλιώς!
Ας βγουν μπροστά ( μα πραγματικά μπροστά όμως) οι προύχοντες του νησιού.
Γιατροί, παπάδες, μητροπολιτάδες και άλλοι αρχονταραίοι, δήμαρχοι και πολιτιστικοί σύλλογοι, παίρνοντας στις πλάτες τους την προσπάθεια εμβολιασμού.
Γιατί ο χειμώνας θα ΄ναι διαφορετικά μαύρος κι άραχνος. Και θα πέσει μαύρο δάκρυ και δεν θα 'ναι μόνο από τα μάτια των δεξιών!
Η Κρήτη πρέπει και πάλι να βρεθεί στην πρωτοπορία, γιατί είναι ταγμένη να ηγείται των εξελίξεων.
Αυτό κάνει πάντα σε βάθος χρόνου, ε, ας το κάνει και στα… τσιμπήματα !
