της Μαρίας Τζανή
Μπαμπά, την Κυριακή του Πάσχα τι γιορτάζουμε;
Και αφού γιορτάζουμε την Ανάσταση του Χριστού γιατί παντού ακούγονται βεγγαλικά και κροτίδες; Πόλεμο έχουμε;
Γιατί μπαμπά το βράδυ της Ανάστασης έτρεχες να μας απομακρύνεις από την εκκλησία και φώναζες «προσέξτε μη σκάσει δίπλα σας» και «τελευταία χρονιά που ερχόμαστε για το Άγιο Φως»; Γιατί μύριζε μπαρούτι παντού; Μπαμπά τι είναι οι τρακατρούκες;
Γιατί ο κυρ Γιώργος ο γείτονας μας άρχισε ξαφνικά να χοροπηδάει και του έφυγε το μπαστούνι στον αέρα;
Γιατί το βεγγαλικό έσκασε τόσο κοντά του;
Έπαιζε και αυτός «Κλέφτες και αστυνόμους» στο προαύλιο της εκκλησίας;
Και αφού έπαιζε γιατί όλοι φώναζαν «κάντε στην άκρη»;
Και γιατί η γυναίκα του έκλαιγε και έλεγε συνεχώς «γιατί αργεί το ασθενοφόρο»;
Γιατί ο Γιαννάκης του Κυρ Κώστα δεν θα γυρίσει στο σχολείο; Τα παιδιά λένε ότι ένα δυναμιτάκι έσκασε στα χέρια του το βράδυ της Ανάστασης. Μπαμπά, τι θα πει η λέξη «ακρωτηριασμός»;
Γιατί μπαμπά κρατούσε ο Γιαννάκης δυναμιτάκια; Που τα βρήκε; Ποιος του τα έδωσε;
Γιατί το σκυλάκι μας τρέχει τρομαγμένο να κρυφτεί κάτω από το κρεβάτι μόλις ακούει τους κρότους; Αφού είπες ότι είναι ημέρα χαράς. Αυτό γιατί δεν χαίρεται; Γιατί ακόμα τρέμει;
Γιατί μπαμπά φώναζες πριν λίγο στο γείτονα μας «θα σε καταγγείλω»;
Γιατί αυτός δεν φοβάται; Τώρα πυροβολεί στον αέρα πιο πολλές φορές. Και οι φίλοι του το ίδιο.
Και έχουν μουσικές. Και σουβλίζουν το αρνί. Και χορεύουν γύρω από αυτό. Και πυροβολούν στον αέρα. Ξανά. Και ξανά.
Και η μαμά μας είπε να μπούμε στο σπίτι να κλειστούμε γιατί έξω είναι επικίνδυνα.
Γιατί είναι έξω επικίνδυνα; Γιατί η μαμά φωνάζει ότι μπορεί να μας βρει καμιά αδέσποτη σφαίρα; Έχουμε πόλεμο μπαμπά;
Εσύ δεν έλεγες ότι η Κυριακή του Πάσχα είναι ημέρα χαράς;
