Της Χριστίνας Μπασιούρη
Είναι μία ιδέα με ιστορική αναδρομή.Πάρτυ ιλαράς,ανεμευλογιάς,ερυθράς (έτσι τα ονόμαζε μία μερίδα του πληθυσμού)ή αν θυμάστε οι μεγαλύτεροι σε ηλικία ,τις γιαγιάδες ή τις μανάδες μας να παίρνουν το κουταλάκι και να πάνε στο γειτονικό σπίτι,έτσι ώστε το παιδί που νοσούσε από το λοιμώδες νόσημα να γλύψει το κουταλάκι και στη συνέχεια να ταϊστεί με το ίδιο το υγιές παιδί για να νοσήσει με τη σειρά του.Να τη βγάλει (την ασθένεια),να την περάσει,να τελειώνουμε...
Πώς θα αντιδράσουν λοιπόν οι υγειονομικοί σε μια τέτοια ερώτηση;
Θα σας εκθέσω τα συμπεράσματα ,για να μη σας ζαλίζω με τα νούμερα .
Οι 4 στους 5 που θα νοσήσουν θα έχουν μία ήπια έκθεση στον ιό,ήπια συμπτωματολογία ,δεν θα αρρωστήσουν σοβαρά.Αυτό όμως εγείρει σοβαρούς κινδύνους για την παιρετέρω μετάδοση ,δλδ αυτοί οι 4 θα μολύνουν άλλους που βρίσκονται στο περιβάλλον τους,κι αυτοί άλλους με τη σειρά τους(που μπορεί να μην το ξέρουν ή να μην το καταλάβουν αφού θα είναι ήπια η νόσος,που ίσως ταξιδέψουν ,ή στείλουν τα παιδιά τους στο σχολείο κλπ,φαύλος κύκλος.
Δεν υπάρχει σαφής απάντηση για την διάρκεια της ανοσίας,επίσης για το αν μπορείς να προσβληθείς εκ νέου από τη νόσο ,ερωτήματα που προσωπικά με βασανίζουν από την πρώτη στιγμή .μιας κι όλοι το πάνε γύρω-γύρω αλλά δεν υπάρχει ουσιαστική απάντηση για την περίφημη ΑΝΟΣΙΑ.
Επίσης,πρέπει να κατανοήσουμε τον ρόλο των αντισωμάτων στην επίλυση της νόσου ή στην ικανότητα ενός προσώπου να μεταδόσει παιρετέρω τον ιό.
Οι υποθέσεις όπως αντιλαμβάνεστε δεν αποτελούν δεδομένα.
Στην αρχή της πανδημίας,ειπώθηκε ότι τα παιδιά θα γλυτώσουν,(θυμάστε ,οι παιδίατροι ουρλιάζαμε να κλείσουν τα σχολεία,οι αντιδράσεις ποικίλες),τελικά στην Ελλάδα καλά τα καταφέραμε.
Στη συνέχεια έκανε την εμφάνισή του το MIS-C,μια σπάνια φλεγμονώδης νόσος η οποία σχετίζεται με τον ιό σε προηγουμένως ασυμπτωματικά παιδιά ,όπου σύμφωνα με τη μελέτη ενός γκρουπ στο Ηνωμένο Βασίλειο 7 στα 8 παιδιά (που εμφάνισαν αυτό το σύνδρομο)διασωληνώθηκαν κι 1 κατέληξε.
Δεν μου αρέσουν τα νούμερα στα παιδιά,δεν θα αναφέρω άλλους αριθμούς,δεν είναι αριθμοί,είναι το παιδί κάποιου .
Η εκ προθέσεως έκθεση,λοιπόν έχει κοινωνικές επιπτώσεις.
40%των ασθενών είναι ασυμπτωματικοί,δλδ θα είναι ιδιαίτερα δύσκολο να επιβάλουν στον εαυτό τους την 14 ήμερη καραντίνα,όταν δεν νοσούν σοβαρά,άσε που πρέπει να αυτοπεριοριστούν όσοι ζουν μαζί στο ίδιο σπίτι.
Μα θα μου πείτε;υπάρχει κάποιος που σκέφτεται να εκθέσει τα παιδιά του;;;;;;
Μόλις χτες το βράδυ δέχτηκα τηλεφώνημα για αυτό τον λόγο από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού...
Ανοίγοντας το πρωί το medscape,πέφτω στο συγκεκριμένο άρθρο.
Καταλήγοντας:
Οι πόροι για την Υγειονομική περίθαλψη ,δεν είναι ανεξάντλητοι.
Οι επιστήμονες(ερευνητές)και οι κλινικοί (ιατροί)θα προοδεύσουν και στη θεραπεία και στο εμβόλιο
Οι οικογένειές μας και οι φίλοι μας,δεν πρέπει να πληρώσουν το τίμημα.
Η διόρθωση της οικονομίας και το να σώσουμε τις ζωές μας,δεν αλληλοαποκλείονται,μπορούν να συμβούν και τα δύο με προσοχή και καλή θέληση.
