Αυτό που σημάδεψε την εποχή μας

Του Δημήτρη Μιμή

Τα γεγονότα που χαρακτηρίζουν την εποχή μας είναι αυτά που καθημερινά παρακολουθούμε στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Είναι αυτά που θα  χαρακτήριζα ως κοινωνικά γεγονότα. Παρατηρούνται  καθημερινά και  δεν έλλειψαν από προηγούμενες εποχές όπου τα συναντούσαμε  με μικρότερη πυκνότητα. Σήμερα τα φαινόμενα αυτά έχουν ανακτήσει έδαφος και παρατηρούνται σέ όλα τα κοινωνικά στρώματα και με ιδιαίτερη ένταση. Αυτά είναι, η ενδοοικογενειακή βία, η αύξηση των συγκρούσεων στα σχολεία, οι γυναικοκτονίες, οι βιασμοί ανήλικων παιδιών   και πάντα το θύμα είναι η γυναίκα χωρίς βέβαια να σπανίζουν τα περιστατικά των σεξουαλικών βιασμών των μικρών  αγοριών. Όλα αυτά μας δείχνουν την παθογένεια της κοινωνίας μας και  αφορά όλους μας και όχι μεμονωμένα άτομα.  

Ας έρθουμε τώρα  στο γεγονός που κυριαρχεί σ’ όλα τα ΜΜΕ στις μέρες μας. Πρόκειται για την υπόθεση της παιδεραστίας που διαπράχθηκε από ενήλικα άνδρα σε βάρος δωδεκάχρονου κοριτσιού στην Αττική  και με πολλές άλλες προεκτάσεις.

Δεν είναι του χαρακτήρα μου  να γίνομαι  σκληρός αλλά τα γεγονότα που ακούγονται με αναγκάζουν να γίνω. Ακούστε τώρα. Ένα δωδεκάχρονο κορίτσι μιας πολυμελούς οικογένειας με οικονομικά προβλήματα αναγκάζεται να εργαστεί  σε κάποια επιχείρηση, όπου προφανώς κανένας γονέας δεν επισκέπτεται  την επιχείρηση  και να εξετάσει με τι ασχολείται το παιδί του. Φυσικά δεν γνωρίζουμε πως έγινε  αυτή η συμφωνία, με ποιον αλλά και τι εργασία θα πρόσφερε το παιδί στην επιχείρηση. Για να μην παρεξηγηθώ ο επιχειρηματίας μάλλον θα ήθελε να βοηθήσει την οικογένεια παρέχοντας εργασία στο ανήλικο κορίτσι παρά την νομοθεσία που δεν επιτρέπει να εργάζονται οι ανήλικοι. Βέβαια  εκ των υστέρων αποδείχτηκε ότι ο επιχειρηματίας είχε άλλες βλέψεις για το ανήλικο παιδί.  Εδώ θα ήθελα να γνωρίζω την πρότερη σχέση του επιχειρηματία με την μητέρα του ανήλικου κοριτσιού. 

Κυρία μου, μητέρα αυτού του ταλαίπωρου παιδιού, μπορεί να αντιμετωπίζεις οικονομικά προβλήματα αλλά που στέλνεις ένα ανήλικο  παιδί  να προαφαίρει εργασία σε μια επιχείρηση; Δεν σου πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι εκεί που στέλνεις το ανήλικο το παιδί σου μπορεί να διατρέχει πολλούς κινδύνους; Θα μου  πεις βέβαια ότι  η οικογένεια σου αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα. Εγώ, αυτό το καταλαβαίνω αλλά θα γίνω σκληρός απέναντι σου. Γιατί δεν απευθύνθηκες σε κάποια υπηρεσία να βοηθηθείς ώστε να αποφύγεις αυτό που συνέβη στο παιδί σου; 

Ακούγετε έξω ότι ήσουν γνώστης της όλης κατάστασης και όμως δεν έλαβες καμία προφύλαξη ή να αποσύρεις το παιδί σου απ΄  αυτήν την κόλαση. Αν είναι έτσι και γνώριζες τι γινόταν στο κατάστημα, χωρίς να κάνεις κάτι έχεις διαπράξει ένα φοβερό λάθος που προσεγγίζει το έγκλημα.  Γιατί επέτρεψες να έχει το δωδεκάχρονο παιδί σου κινητό τηλέφωνο χωρίς να το έχεις ελέγξει;  Προσωπικά πιστεύω ότι ήσουν γνώστης της κατάστασης και αδιαφόρησες. Μα είναι δυνατόν το παιδί σου να μη σου είχε πει κάτι.   Δεν το ρώτησες  έστω και μια φορά  τι κάνει εκεί που το έστελνες; Κάτι θα σου έλεγε και αν φυσικά είχες την διάθεση θα τα προλάμβανες όλα. 

Το θέμα όμως δεν μένει εδώ. Η κοινωνία της περιοχής δεν είχε αντιληφθεί αυτό που διαδραματιζόταν, ώστε να ενημερώσει τις αρμόδιες υπηρεσίες; Στο σχολείο του παιδιού κανένας δεν αντιλήφθηκε την κόλαση που περνούσε το παιδί; Κάτι θα είχε πέσει στην αντίληψη των δασκάλων όπως για παράδειγμα η κακή, πιθανόν βαθμολογία του, που θα έδινε το δικαίωμα στο σχολείο να παρέμβουν στην οικογένεια. Οι συγγενείς του, από   την άλλη, όλοι αδιαφόρησαν;  Αλλά και για τον πατέρα του παιδιού δεν έχω ακούσει κάτι, αν υπάρχει όμως και αυτός είναι υπεύθυνος της κατάστασης.  Αυτό αποδεικνύει ότι όλοι οι παραπάνω, μεμονωμένα άτομα και φορείς ήταν συμμέτοχοι  σ΄ αυτήν την κόλαση. Μια κόλαση που η ίδια η κοινωνία μας δημιούργησε. 

Τέλος, θεωρώ ότι ήρθε η ώρα οι αρμόδιες κοινωνικές υπηρεσίες να φροντίσουν άμεσα  για τα υπόλοιπα παιδιά της οικογένειας.  Αυτό το λέω, για να προλάβουμε  άλλες πιθανές παρόμοιες καταστάσεις.