ΑΠΟΨΕΙΣ
Άστο κοπέλα μου, δεν υπάρχει σωσμός!
Έτσι, εκπαιδεύουμε και τους αυριανούς πολίτες. Ελάχιστη εργασία και ευθύνη με την μεγαλύτερη δυνατή χαλαρότητα. Βγάλαμε και θα βγάλουμε τους πολίτες που θα μπουν στην αγορά-τη δημόσια και την ιδιωτική
Του Κώστα Α.Μπογδανίδη
Το έχουμε πει, το φωνάζουμε χρόνια, το έχουμε γράψει πολλές φορές: Δεν υπάρχει σωσμός! Το ζούμε , το ζείτε όλοι καθημερινά σε αυτό τον τόπο. Τα όσα συμβαίνουν στην πολιτική και κοινωνική ζωή, στην καθημερινότητα, στις συναναστροφές μας, στις μεταξύ μας σχέσεις , στην επαφή μας με το κράτος. Απογοήτευση και μηδενική ατομική ευθύνη. Σε όλα! Το πρώτο που σκεφτόμαστε είναι τι κάνουν οι…άλλοι για μας, τι κάνει το κράτος, ποιος είναι απέναντί μας.
Μια βόλτα στα Σχολεία σήμερα θα δείξει του λόγου το αληθές. Ακόμη καταλήψεις και ακραίες αντιδράσεις για ακατανόητους, τις περισσότερες φορές, λόγους. Δικαιολογίες και προφάσεις εν αμαρτίαις από πολιτικούς, γονείς, εκπαιδευτικούς και παιδιά. Μια γενική συλλογική ευθύνη, χωρίς ατομική σκέψη και εναπόθεση των ελπίδων μας σε …ένα άλλο κόμμα, ό,τι προστάξει ο φανατισμός! Ο αριστερός στο…αριστερό και ο δεξιός στο…δεξιό. Ο καθένας ενεργεί για την πάρτη του, ο καθένας αποφασίζει το πως θα αντιδράσει με βάση την ιδεοληψία του.
Σήμερα φταίει η (ολίγιστη) Κεραμέως, χθες έφταιγε ο «αμόρφωτος» Φίλης , προχθές ο Αρσένης, η Γιαννάκου, η Διαμαντοπούλου! Ποτέ μα ποτέ δεν φταίει κανένας γονιός, κανένας εκπαιδευτικός, κανένας μαθητής. Πάντα μας φταίνε οι άλλοι που για ένα παράδοξο λόγο δεν τον…ψηφίσαμε εμείς, αλλά κάποιοι έξω από ΄δω!
Έτσι, εκπαιδεύουμε και τους αυριανούς πολίτες. Ελάχιστη εργασία και ευθύνη με την μεγαλύτερη δυνατή χαλαρότητα. Βγάλαμε και θα βγάλουμε τους πολίτες που θα μπουν στην αγορά- τη δημόσια και την ιδιωτική. Οι ίδιοι στελεχώνουμε τις δημόσιες υπηρεσίες κι έχουμε φτιάξει ένα δημόσιο κατ ‘εικόνα και καθ ομοίωσιν της αμετροέπειάς μας. Τους συναντάς παντού. Πας σε μια υπηρεσία «νεόδμητη» και φρέσκια όπως είναι πχ το Κτηματολόγιο και για το πιο απλό χαρτί κάνεις…μήνες να εξυπηρετηθείς. Ο απλός κόσμος φεύγει με μερικά «γαλλικά» και οι υπάλληλοι , γεμάτοι θυμό, τα έχουν με τους πολίτες, με το…κράτος και τον υπουργό που δεν τους έχει πάει κόσμο να βοηθήσουν «στην μεγάλη πίεση» .Αλλά για ένα μειλ, ένα τηλέφωνο ποιος…υπουργός τους φταίει;
Πας στη δημοτική υπηρεσία και τους ζητάς μια μετατόπιση δικτύου και σου λένε «πρέπει να πληρώσεις».
-Μα, έχω πληρώσει από το….2015.
-Δεν βλέπουμε κάτι τέτοιο στα βιβλία μας.
-Μα, να η απόδειξη.
-Ευτυχώς που την κρατήσατε, είναι η απάντηση. Συγνώμη δεν υπάρχει γιατί ο θυμωμένος υπάλληλος δεν ζητά συγνώμες. Μόνο απαιτεί.
Το ίδιο και όταν σου έχουν μπλοκάρει τη φορολογική ενημερότητα. Τους λες έχεις πληρώσει την υπηρεσία αυτή άρα είσαι φορολογικά ενήμερος.
-Εάν έχετε την απόδειξη καλώς, αλλιώς…». Ευτυχώς την έχεις. Αλλά συγνώμη δεν σου ζητά κανένας.
Και για να μην βγάλετε βιαστικά συμπεράσματα, δεν αναφέρομαι μόνο στο δημόσιο. Τα ίδια είναι στον ιδιωτικό τομέα. Στελεχώνουν τις δουλειές συμπολίτες μας , κάποιοι από μας που…δεν βρήκαν τη δουλειά που ήθελαν, κατά τύχη έπεσαν κάπου να απαντούν σε ένα τηλέφωνο μιας ιδιωτικής εταιρείας τηλεφωνίας.
-Για να γίνει μεταφορά τηλεφώνου σας πρέπει να πάρετε εσείς τον ΟΤΕ
-Μα, εγώ ξέρω εσάς, εσείς είστε ο πάροχός μου.
-Ναι, αλλά αυτή είναι η διαδικασία…
Στο δεύτερο τηλεφώνημα της λες ότι «στον ΟΤΕ μου το έκλεισαν, μου ζήτησαν να μιλήσω με τη δική μου εταιρεία»…
-Ναι ε; Έτσι σας είπαν; Δηλαδή να…πάααααρω εγώ τον ΟΤΕ μου λέτε; Είπε με ύφος Μπάρμπι η νεαρά…
-Όχι κοπέλα μου, άστο μην κουράζεσαι αφού δεν υπάρχει σωσμός.
Δημοσιεύθηκε στο ΣΤΙΓΜΑ της Πατρίδος