Αριστόδημος: η επιστροφή στο πρωταρχικό

Του Δημήτρη Μιμή

Κάθε φορά που  επισκέπτομαι τον Αριστόδημο διακατέχομαι από μεγάλη χαρά. Είναι ένας ονειρώδης  άνθρωπος, ένας σκεπτόμενος τύπος και είναι υπέροχο να συζητάς μαζί του. Αυτόν προσδοκώ  να συναντήσω κάθε φορά που πηγαίνω στο χωριό του, τους Βώρους, γιατί είναι υπέροχο να συζητάς μαζί του. Να μιλάμε για την τέχνη του αλλά και για τα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα των καιρών μας.       

Πως μπορεί κανείς να πλησιάσει, όσο το δυνατόν περισσότερο, την αλήθεια του  ζωγράφου Αριστόδημου του οποίου το έργο δεν σταματά να μας εκπλήσσει; Πίσω από το πάρτι των σχημάτων και των χρωμάτων του κρύβεται ένας άνθρωπος από σάρκα και οστά. Τα δε έργα του είναι ένας τρόπος επικοινωνίας με τον χώρο στον οποίο βρίσκεται. Αλλά αυτός ο χώρος δεν είναι μόνο φυσικός, είναι επίσης αναμνηστικός, συναισθηματικός, αισθητηριακός. Είναι πράγματι  ένας άνθρωπος απορροφημένος από τη δική εσωτερικότητα που προσπαθεί να μας περιγράψει με τα έργα του. 

Διάλογοι του ζωγράφου Αριστόδημου με την παράδοση θα μπορούσε  κάποιος να χαρακτηρίσει τη νέα του δουλειά  αλλά ακόμα και ως  επιστροφή στο πρωταρχικό.   

Όταν  επισκέφτηκα  τον Αριστόδημο στο εργαστήρι του στου Βώρους στη Μεσαρά,  αρκετό καιρό  πριν τα εγκαίνια της έκθεσης, που θα πραγματοποιηθούν στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου την Δευτέρα 9 Μαΐου 2022 στις 19.00 και θα διαρκέσει έως 6 Ιουνίου 2022,   διαπίστωσα  ότι το έργο του ζωγράφου Αριστόδημου είναι μια εμπειρία που δεν  τελειώνει ποτέ, την οποία ο καθένας μπορεί να το φανταστεί με το δικό του τρόπο προσαρμόζοντας την στα δικά του δεδομένα. 

Όταν τον ειδοποίησα ότι θα τον επισκεφτώ και πηγαίνοντας στο εργαστήρι του την επόμενη μέρα αυτός με περίμενε, όπως πάντα χαμογελαστός, καθισμένος πίσω  από το γραφείο του, σε ένα  γραφείο γεμάτο από προσχέδια μελλοντικών έργων του. Έτσι δουλεύει ο Αριστόδημος, πριν κάνει τα εγκαίνια μιας έκθεσης, ετοιμάζει την επόμενη. Δεν θέλει να χάνει χρόνο καθόλου.  Απέναντι του είχε τοποθετήσει άλλη μια καρέκλα που προοριζόταν για μένα. Ήταν έτσι τοποθετημένη που να μπορούμε να κοιταζόμαστε κατάματα. Πάντα περιμένω νέα απ΄ αυτόν και αυτός από εμένα και πάντα συμφωνούμε στις απόψεις μας γι΄ αυτά.  

Ίσως, αυτό που τώρα το οποίο  θα σας περιγράψω,  σας φανεί παράδοξο. Όμως  δεν είναι παράδοξο καθόλου γιατί έχει  σχέση με τη νέα δουλειά του. Μου έδειξε λοιπόν μια πολύ παλιά ασπρόμαυρη φωτογραφία που απεικόνιζε αυτόν σε μικρή ηλικία, περίπου τριών χρόνων, να στέκεται όρθιος και πίσω του να κρέμεται στολισμένη μια πατανία, με αφηρημένους γεωμετρικούς πειραματισμούς, μια τάση που κυριαρχούσε εκείνη την εποχή στις πατανίες,  φτιαγμένη όπως μου αποκάλυψε από την μητέρα του Ευαγγελία.   

Πίσω του ακριβώς βρισκόταν  ένα καβαλέτο που συγκρατούσε ένα μη ολοκληρωμένο έργο του, ένα έργο που μου θύμιζε  έργα μεγάλων ξένων ζωγράφων της δεκαετίας του ’60, που όταν ολοκληρωθεί θα είναι ισάξιο με τα έργα αυτών των δημιουργών. Μου θύμισε έργο του Γάλλου Βαζαρελί, έργο της όπτικαλ  αρτ.  Τότε αντιλήφθηκα γιατί προηγουμένως μου έδειξε την ασπρόμαυρη φωτογραφία του. Αυτή θα είναι η νέα μου δουλειά, μου αποκάλυψε. Τα σχέδια των πατανιών που πολλοί θα έχουμε στα σπίτια μας.

Η νέα αυτή δουλειά του Αριστόδημου είναι το αποτέλεσμα των συναισθηματικών  εμπειριών και  αναμνήσεων του, όταν βρέθηκε μπροστά στην εικόνα (φωτογραφία όταν ήταν 3 ετών ). Θέλησε λοιπόν να απεικονίσει  αυτές τις παιδικές  θύμησες, ανακαλώντας γεγονότα και εικόνες από την παιδική του ηλικία τις  οποίες εμείς θα μπορέσουμε να τις δούμε στην έκθεση του.    

Στην νέα αυτή δουλειά του, όπως άλλωστε  και στις προηγούμενες εργασίες του, διακρίνουμε το παιχνίδισμα των χρωμάτων όταν πάνω τους αντανακλάται το φως. Τα συμπαγή χρώματα του Αριστόδημου με τις παραλλαγές και τις επαναλήψεις των σχεδίων μας επιτρέπουν να προβλέψουμε τη σύλληψη της κίνησης, να προβλέψουμε δηλαδή το σχέδιο ή το μοτίβο που θα ακολουθήσει.  Η τακτική επανάληψη, η συμμετρία και ο ρυθμός φαίνεται να αποτελούν για τον Αριστόδημο τη βάση κάθε αισθητικής δραστηριότητας. Το συναισθηματικό στοιχείο, που πάντα υπάρχει σε κάθε έργο του Αριστόδημου, προστίθεται επιπλέον στο έργο του. 

Στους διαλόγους αυτούς του Αριστόδημου, με την παράδοση, βλέπουμε την αυθεντικότητα του την οποία αναζητά και βρίσκει στις πατανίες και  εμείς την βλέπουμε στα έργα του.  Αυτή η χρωματική υπεραισθησία που υπάρχει στα έργα του είναι για εμάς μια δικαιολογία να δούμε την έκθεση του και να μιλήσουμε με ένα θαυμάσιο και σημαντικότατο ζωγράφο του τόπου μας. Είμαι σίγουρος ότι όλοι μας θα βγούμε ψυχικά  κερδισμένοι.