Του Στέλιου Βισκαδουράκη
Το 1899, από το Βενετικό Ινστιτούτο Επιστήμης, Λογοτεχνίας και Τεχνών, ανατέθηκε στον Τζουζέπε Γκερόλα να περισυλλέξει πληροφορίες για την περίοδο της Ενετικής κατοχής στην Κρήτη, από το 1204 έως το 1669. Τα 2,5 χρόνια που ο Γκερόλα έμεινε στην Κρήτη, από τις αρχές του 1900, μάζεψε φωτογραφικό υλικό και πληροφορίες που ήταν αφορμή να βραβευτεί το 1933 από τη Βασιλική Ακαδημία της Ιταλίας.
Λένε ότι, μέσα από μία φωτογραφία δεν βλέπεις μόνο το θέμα, αλλά και την ψυχή του φωτογράφου. Αυτό το επιβεβαίωσα για άλλη μια φορά, όταν πρόσφατα επισκέφτηκα στη Στοά Μακάσι, κάτω από τον Προμαχώνα Μαρτινέγκο, στην οδό Πλαστήρα, την Έκθεση Φωτογραφίας του Τζουζέπε Γκερόλα, με αφορμή το «Φεστιβάλ των Τειχών» του Δήμου Ηρακλείου.
Είναι περίεργο το πώς νιώθει κάποιος άνθρωπος όταν βλέπει ένα παρελθόν το οποίο δεν έζησε, σε μία πόλη που την περπατάει τώρα. Αντιλαμβάνεται καλά ότι αυτό το μέρος υπήρχε και πριν από εκείνον, υπάρχει τώρα και θα υπάρχει και μετά από αυτόν. Είναι συγκινητικό να βλέπει σημεία και μέρη που δεν υπάρχουν πια ή έχουν αλλοιωθεί από τον χρόνο, και άλλα που υπήρχαν το 1902 και συνεχίζουν να υπάρχουν ακόμα και σήμερα.
Προσωπικά, μου προκάλεσε εντύπωση η ματιά του φωτογράφου και το πόσο βαθιά, ουσιώδης, αληθινή και διαχρονική ήταν, λες και φωτογράφιζε δίνοντας τη δική του μάχη απέναντι στον χρόνο. Ξαφνικά, βρέθηκα κι εγώ να περπατώ μέσα στους ενετικούς δρόμους και τα τείχη του παρελθόντος…
Κι αυτό, μέσα στην επιβλητική Στοά Μακάσι, έναν χώρο μνήμης πλέον, για το Ηράκλειο και την Κρήτη.
Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι την Τρίτη 10 Σεπτέμβρη. Ίσως με μια επίσκεψη, κατανοήσουμε περισσότερο την ιστορία του Ηρακλείου και του νησιού ή γενικότερα.
Όμως για μένα, πάνω από όλα, είναι η ευκαιρία που σου δίνεται, να περπατήσεις με ανάγλυφα βήματα στην ιστορία του τόπου σου. 
