Το Αεροδρόμιο του Ηρακλείου είναι ένα έργο Τεχνικό και όχι Πολιτικό!

της Αθηνάς Σπανάκη - Κοχιαδάκη 

Από το 2003 έχει ξεκινήσει η συζήτηση για το Νέο Αεροδρόμιο του Ηρακλείου. Από τότε και μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει – ουσιαστικά -  καμία πρόοδος ούτε προς την κατεύθυνση της κατασκευής νέου αεροδρομίου αλλά ούτε προς την κατεύθυνση της επέκτασης του υφιστάμενου. 

Στη διάρκεια των δεκατριών αυτών χρόνων η κύρια αεροπορική εγκατάσταση του νησιού υπήρξε αντικείμενο πλήθους συζητήσεων και διαφωνιών. Με τα κυριότερα κριτήρια επιλογής της μιας λύσης ή της άλλης να είναι καθαρά πολιτικά και όχι αυστηρά τεχνοκρατικά, όπως θα έπρεπε να είναι τα κριτήρια επιλογής και κατασκευής ενός μεγάλου τεχνικού έργου, όπως αυτό.

Κάθε φορά που μέσα στα δεκατρία χρόνια αυτά το έργο έφτανε κοντά στην δημοπράτησή του έβγαινε από κάποιο συρτάρι η άλλη λύση, δηλαδή αυτή της επέκτασης του υφιστάμενου και ανθούσαν εκ νέου οι συζητήσεις περί πλεονεκτήματός της παραβλέποντας όλα όσα εν τω μεταξύ είχαν ειπωθεί για την όχληση της πόλης του Ηρακλείου και ειδικά της Αλικαρνασσού από τις προσαπoγειώσεις, την επιβάρυνση του αστικού οδικού δικτύου γύρω από το αεροδρόμιο, τον περιορισμό στην επέκταση του σχεδίου πόλης και τόσα άλλα.

Στα πλαίσια των συζητήσεων αυτών, το Αεροδρόμιο της Αθήνας έχει χρησιμοποιηθεί κατά καιρούς ως εργαλείο αρνητικής επιχειρηματολογίας για την κατασκευή του νέου αεροδρομίου, κυρίως από την πλευρά των οικονομικών του επιβαρύνσεων. Το Ελ. Βενιζέλος όμως έχει συμβάλει στην οργανωμένη ανάπτυξη της περιοχής γύρω από αυτό και στην αλματώδη βελτίωση της αερομεταφορικής αξιοπιστίας της χώρας μας.

Όσον αφορά δε το θέμα των οικονομικών επιβαρύνσεων και το ενδεχόμενο μετακύλισής τους στο κόστος του τουριστικού προιόντος του νησιού, δεν θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη δεδομένου ότι στόχος μας, για την ανάπτυξη του νησιού, θα πρέπει πάντα να είναι ο αυξημένου επιπέδου, ποιοτικός, τουρισμός.

Ας μην παραβλέψουμε επίσης ότι το Ελ. Βενιζέλος ήταν και ο βασικός λόγος που η ολόκληρη η Αττική εφοδιάστηκε με ένα από τα καλύτερα οδικά δίκτυα, αυτό της Αττικής Οδού. Είναι εξάλλου γνωστό, ακόμη και στους μη τεχνικούς, ότι τα αεροδρόμια για να λειτουργήσουν χρειάζονται ένα αξιόπιστο και ασφαλές οδικό δίκτυο, ώστε να μπορούν να εξυπηρετούνται και οι πιο απομακρυσμένες περιοχές. Γιατί λοιπόν κι εμείς μαζί με την κατασκευή του νέου αεροδρομίου να μην σκεφτούμε και να οραματιστούμε έναν σύγχρονο ΒΟΑΚ, από την Σητεία έως τα Χανιά;

Γιατί δουλειά των πολιτών και των πολιτικών είναι να σκέφτονται και να οραματίζονται. Η εφικτότητα, η μελέτη και η κατασκευή των έργων υποδομής είναι δουλειά των τεχνικών και στην περίπτωση των τόσων μεγάλων, διεθνών προδιαγραφών έργων, των εξειδικευμένων τεχνικών.

Όλοι συμφωνούμε ότι κάτι πρέπει να γίνει με το αεροδρόμιο. Τα Χανιά αναβαθμίστηκαν και μετά την παραχώρησή τους στους ιδιώτες προβλέπεται να διεκδικήσουν μεγαλύτερη από την μερίδα της κίνησης από και προς την Κρήτη.

Όλοι συμφωνούμε μεν, αλλά αναλωνόμαστε σε αέναες συζητήσεις που ως αποτέλεσμα (και σκοπό;) έχουν την πολυετή καθυστέρηση του έργου. 

* Η Αθηνά Σπανάκη - Κοχιαδάκη είναι δημοτική σύμβουλος.