Μια ακόμη "μελανή" σελίδα στο ΕΣΥ αποτελεί η ταλαιπωρία των αιμοκαθαιρομένων ασθενών.
Περισσότεροι από 11.000 ασθενείς ταλαιπωρούνται, από τις ελλείψεις υλικών, από τα ακατάλληλα φίλτρα αλλά και από τα λίγα και παλαιά μηχανήματα, με κίνδυνο την ίδια τους τη ζωή.
Οι περιγραφές για τις δομές και την ποιότητα εξυπηρέτησης, στη νέα καταγραφή της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία για τα πρβλήματα των Μονάδων Τεχνητού Νεφρού, ανά τη χώρα, είναι αποκαρδιωτικές.
Κι όλα αυτά ενώ σύμφωνα με επιστημονικούς υπολογισμούς η μέση ετήσια αύξηση των αιμοκαθαιρομένων στη χώρα μας αγγίζει το 2%, ενώ στις αποδεκατισμένες –σύμφωνα με τις περιγραφές μονάδες – στοιβάζονται πλέον και οι πρόσφυγες και μετανάστες για την αναγκαία αιμοκάθαρση.
Αρκεί κανείς να αναλογιστεί ότι ενώ η κάλυψη σε νοσηλευτικό προσωπικό των Μονάδων σύμφωνα με τα διεθνή στάνταρ πρέπει να είναι 1 νοσηλευτής ανά 3 αιμοκαθαιρόμενους, στα δημόσια νοσοκομεία της χώρα μας η αναλογία είναι ένας νοσηλευτής ανά 6-9 ασθενείς.
Εντύπωση δε προκαλεί – για μία ακόμη φορά – η καταγγελία της ΠΟΕΔΗΝ για ανεκμετάλλευτες δωρεές, που θα αποτελούσαν «ανάσα» για το σύστημα. «Ιδρύματα της χώρας (κληροδοτήματα) ενέκριναν δωρεές μηχανημάτων αιμοκάθαρσης, αλλά δεν παραδίδονται επειδή υπάρχει όρος στις δωρεές για άμεση λειτουργία τους (εγκατάσταση και στελέχωση με ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό)».
Μάλιστα, οι δωρεές βρίσκονται στον «πάγο», όταν ακόμη και «τα υφάσματα των πολυθρόνων έχουν εμποτιστεί (με τον καιρό) με αίμα των αιμοκαθαιρόμενων και είναι άμεσος ο κίνδυνος εμφάνισης ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων».
