Το ρύζι αποτελεί αναπόσπατο στοιχείο της διατροφής σχεδόν όλων των λαών, ενώ είναι βασικό συστατικό σε δεκάδες πιάτα της ελληνικής κουζίνας.
Η καλλιέργεια του απαιτεί πάρα πολύ νερό το οποίο συνήθως προέρχεται από ποτάμια τα οποία είναι μολυσμένα με αρσενικό λόγω βιομηχανικών τοξινών και παρασιτοκτόνων, το οποίο περνάει στον σπόρο του ρυζιού.
Το αρσενικό συνδέεται με ευρύ φάσμα προβλημάτων υγείας, όπως η καρδιοπάθεια, ο διαβήτης, ο καρκίνος και οι διαταραχές ανάπτυξης. Σε μικρές ποσότητες είναι ακίνδυνο αλλά τα πράγματα αλλάζουν δραματικά όταν κάποιος εκτίθεται σε αυτό τακτικά. Έτσι η συχνή κατανάλωση ρυζιού προκαλεί τη συσσώρευση του στον οργανισμό μας, με τις πιθανότητες να μας προκαλέσει κάποιο πρόβλημα να αυξάνονται σημαντικά.
Το ρύζι συνήθως βράζεται και καταναλώνεται έχοντας απορροφήσει όλο το νερό στο οποίο έχει μαγειρευτεί. Αυτό είναι ο,τι χειρότερο μπορεί να κάνει κανείς.
Η απομάκρυνση του αρσενικού από το ρύζι είναι εφικτή και υπάρχουν δυο τρόποι για αυτό.
Ο πρώτος και ευκολότερος είναι το βράσιμο του ρυζιού σε άφθονο νερό και το σούρωμά του στη συνέχεια. Έτσι απομακρύνεται το 50% του αρσενικού.
Ο δεύτερος που είναι και πιο αποτελεσματικός και κατάλληλος για φαγητά που δεν είναι δυνατό το σούρωμα του ρυζιού (γεμιστά, ριζότο, πιλάφι, ντολμάδες, φούρνος), είναι το μούλιασμα του ρυζιού όλη τη νύχτα μέσα σε σκεύος με άφθονο νερό το οποίο και πετάμε στη συνέχεια. Με τον τρόπο αυτό απομακρύνεται το 80% του αρσενικού, εξαλείφοντας σχεδόν εντελώς τον κίνδυνο. Ωστόσο, πρέπει στη συνέχεια να είμαστε προσεχτικοί στο μαγείρεμα καθώς το μουλιασμένο ρύζι μας θα βράσει πολύ πιο γρήγορα από ότι κανονικά και μπορεί να λαπαδιάσει πολύ πιο εύκολα αν δεν προσέξουμε.
