ΥΓΕΙΑ
Εννέα πράγματα που εύχεται ο παιδίατρος να σταματήσετε να κάνετε ως γονείς
Η ανατροφή των παιδιών δεν συνοδεύεται από εγχειρίδιο, επομένως οι ανυποψίαστες μαμάδες και μπαμπάδες μαθαίνουν μόνοι τους πως να είναι γονείς ή καλό θα ήταν να ρωτούν τον γιατρό τους.
SHARE:
Υπάρχουν 9 πράγματα που εύχεται ο παιδίατρος να σταματήσετε να κάνετε ως γονείς. Η ανατροφή των παιδιών δεν συνοδεύεται από εγχειρίδιο, επομένως οι ανυποψίαστες μαμάδες και μπαμπάδες μαθαίνουν μόνοι τους πως να είναι γονείς ή καλό θα ήταν να ρωτούν τον γιατρό τους.
Οι βασικές πηγές συμβουλών μας—φίλοι, το διαδίκτυο, οι ίδιοι οι γονείς μας—ίσως να μην έχουν τις πιο αξιόπιστες πληροφορίες.
Στη συνέχεια, όταν φτάνουμε στο ιατρείο του παιδίατρου, είτε είμαστε πολύ αγχωμένοι, είτε βιαζόμαστε ή ντρεπόμαστε να κάνουμε τις ερωτήσεις μας.
Τι λένε και τι δεν λένε στον παιδίατρο οι γονείς
Οι παιδίατροι είναι υπέροχοι στο να σας λένε τι να κάνετε, αλλά πολλές φορές δεν λένε τι δεν πρέπει να κάνετε.
Ο Bill Bush, MD, γενικός παιδίατρος στο Helen DeVos Children’s Hospital στο Grand Rapids του Michigan, μίλησε στο parents.com για τα πράγματα που πρέπει να σταματήσουν οι γονείς να κάνουν τώρα.
1. Σταματήστε να αναζητάτε ιατρική συμβουλή στο Διαδίκτυο
Όταν τρομάζετε με τα συμπτώματα του παιδιού σας, το πρώτο μέρος στο οποίο απευθύνεστε είναι συνήθως ο Δρ. Google. Και ενώ αξιόπιστοι ιστότοποι όπως οι επιστημονικές παιδιατρικές εταιρείες μπορούν να έχουν χρήσιμες πληροφορίες, εξακολουθεί να είναι αδύνατο να κάνετε διάγνωση στο παιδί μέσω του Διαδικτύου. Αντίθετα, μεταφέρετε τις ανησυχίες σας στον γιατρό σας.
«Μου έχουν προτείνει ιστότοπους για να αναζητήσω, επειδή ένας γονέας είναι αρκετά σίγουρος ότι το παιδί του έχει τη νόσο Α ή τη νόσο Β», λέει ο Δρ Μπους. «Είμαι πάντα στην ευχάριστη θέση να τους κοιτάξω και να τους απαντήσω, αλλά η διάγνωση βασίζεται στην ιατρική μας αξιολόγηση».
2. Σταματήστε να πηγαίνετε στα επείγοντα για τα πάντα
Οι περισσότεροι γονείς το έχουν κάνει αυτό. Παιδιά που έχουν χτυπήσει και βγήκε αίμα από τη μύτη τους, περιμένουν με τις ώρες στα εξωτερικά ιατρεία ενός νοσοκομείου, για να τους πουν τελικά οι γιατροί ότι δεν είναι τίποτα σοβαρό. “Εκτός από ακραίες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, το να τηλεφωνήσετε στον παιδίατρο, δίνει χρόνο στο παιδί να ηρεμήσει και η οικογένεια να αξιολογήσει την κατάσταση και εμείς να σας συμβουλέψουμε ανάλογα”, λέει.
3. Σταματήστε να ζητάτε αντιβιοτικά
Είναι φυσικό να θέλουμε τα παιδιά μας να γίνουν καλύτερα όσο το δυνατόν συντομότερα, αλλά ο παιδίατρος συστήνει προς τους γονείς ότι τα αντιβιοτικά δεν είναι πάντα η απάντηση. «Υπάρχουν φορές που είναι απολύτως σκόπιμο να χορηγηθεί το αντιβιοτικό, όπως όταν έχουν βακτηριακή λοίμωξη, αλλά για την πλειοψηφία των ασθενών που βλέπουμε με ιογενείς ασθένειες, δεν είναι», λέει. «Το κρυολόγημα και ο βήχας δεν χρειάζονται αντιβίωση, απλά χρειάζονται χρόνο για να περάσουν». Επιπλέον, η πολύ συχνά χορήγηση αντιβιοτικών μπορεί να οδηγήσει σε βακτήρια ανθεκτικά στα αντιβιοτικά, τα οποία στη συνέχεια είναι πιο δύσκολο να καταπολεμηθούν.
4. Σταματήστε να αρνείστε τους εμβολιασμούς
Κατά ειρωνικό τρόπο, όπως ορισμένοι γονείς θέλουν από τον παιδίατρο να τους συνταγογραφήσει φάρμακα, άλλοι φοβούνται τα εμβόλια. Ακόμα κι αν οι γονείς συμφωνούν ότι τα εμβόλια είναι κάτι καλό, ανησυχούν για τη χορήγηση πολλών ταυτόχρονα. «Οι εμβολιασμοί αποτρέπουν πολλές θανατηφόρες και εξουθενωτικές παιδικές ασθένειες», λέει ο Δρ Μπους. Οι υγειονομικές αρχές γνωρίζουν πότε και πως να χορηγηθούν τα εμβόλια, γι αυτό έχουν καταρτίσει τα προγράμματα εμβολιασμού.
5. Σταματήστε να επιτρέπετε απεριόριστο χρόνο στο κινητό και τον υπολογιστή
Ας το παραδεχτούμε: Οι οθόνες αποτελούν πλέον μέρος της ζωής μας. Αλλά ακόμα κι έτσι, ο Δρ Μπους προτείνει στυς γονείς να επιδιώκουν το εξωτερικό παινίδι με φίλους ή με τα παιχνίδια τους γιατί έτσι αναπτύσοονται κοινωνικά.
6. Σταματήστε να κατηγορείτε το κρύο για το κρυολόγημα του παιδιού
Αυτός είναι ένας μύθος που απλά δεν θα πεθάνει και ο παιδίατρος το ακούει σχεδόν από όλους τους γονείς. Αλλά το παιδί σας δεν πρόκειται να κρυώσει πηγαίνοντας χωρίς μπουφάν για 10 δευτερόλεπτα με τα πόδια μέχρι το αυτοκίνητο, οπότε μάλλον δεν αξίζει να δώσετε αυτή τη μάχη. «Οι ιογενείς ασθένειες όπως το κρυολόγημα προέρχονται από τη διάδοση μικροβίων – τα παιδιά αγγίζουν τα πάντα και μετά αγγίζουν τα μάτια, τη μύτη και το στόμα τους», λέει ο Δρ Μπους. «Βλέπουμε πολύ μεγαλύτερη εξάπλωση ασθενειών το χειμώνα, όταν τα παιδιά είναι όλα μαζί σε μία αίθουσα στο σχολείο».
7. Σταματήστε να παραλείπετε τις επισκέψεις ρουτίνας στον παιδίατρο
Όλοι έχουμε πολυάσχολη ζωή και όταν έρχεται η ώρα για αυτά που θεωρούμε «μη απαραίτητα» ραντεβού, είναι εύκολο να τα ακυρώσουμε. Αλλά ο Δρ Μπους λέει ότι αυτό είναι λάθος. «Εάν κάνουμε έναν ετήσιο έλεγχο στο παιδί, μπορούμε να κάνουμε καλύτερη δουλειά στην πρόληψη και τη διαχείριση ορισμένων ασθενειών», λέει. Αυτό περιλαμβάνει προβλήματα ακοής και όρασης, καρδιακό φύσημα, αύξηση της αρτηριακής πίεσης, καθυστέρηση στην ανάπτυξη και σπονδυλικές στήλες που μπορεί να εμφανίζουν σκολίωση».
8. Σταματήστε να χρησιμοποιείτε τις μπατονέτες για να καθαρίσετε τα αυτιά του παιδιού σας
Μπορεί να νομίζετε ότι βοηθάτε την υγιεινή του παιδιού σας, αλλά στην πραγματικότητα απλώς σπρώχνετε το κερί περισσότερο στα αυτιά. «Τα παιδιά έρχονται μερικές φορές με πόνο στο αυτί ή μειωμένη ακοή επειδή τα αυτιά τους είναι γεμάτα με κερί επειδή η μπατονέτα δεν το βγάζει προς τα έξω, αλλά το σπρώχνει προς τα πίσω», λέει ο Δρ. Μπους. Αντίθετα, αφήστε λίγο νερό να μπει στα αυτιά του παιδιού σας την ώρα του μπάνιου, γιατί η υγρασία θα βοηθήσει το κερί να λειτουργήσει φυσικά.
9. Μην αγχώνεστε (πολύ) για τη θερμοκρασία του παιδιού σας
Μπορεί να είναι ανησυχητικό όταν το παιδί σας ανεβάζει πυρετό, αλλά μετά τους πρώτους μήνες που τότε η αύξηση της θερμοκρασίας μπορεί να είναι επικίνδυνη, είναι απλώς ένα σύμπτωμα. «Είναι ένα σύμπτωμα όπως η καταρροή, ο βήχας ή ο πόνος, και μας βοηθά να εκτιμήσουμε την κατάσταση και να δώσουμε την κατάλληλη θεραπεία», λέει ο Δρ. Μπους. «Είναι πολύ σπάνιο να μας ανησυχεί ένας πυρετός. Πυρετοί υψηλοί που δεν πέφτουν ή που διαρκούν περισσότερο από πέντε ημέρες μπορεί να είναι αιτία ανησυχίας. Ωστόσο, αυτές είναι εξαιρέσεις, όχι ο κανόνας».