Η δημοσιογράφος Νάνσυ Νικολαΐδου και η ψυχολόγος - παιδοψυχολόγος και συγγραφέας Αλεξάνδρα Καπάτου, μίλησαν στο «Όλα για τη Ζωή μας» και στον Μιχάλη Κεφαλογιάννη για το άγχος που βιώνουν τα παιδιά, καθώς και τρόπους αντιμετώπισης.
Πρόκειται για μία απορία που συχνά εκφράζεται στο σύνολο της ενήλικης ζωής, καθώς όσο μεγαλώνουμε ολοένα και απομακρυνόμαστε από την λεγόμενη «παιδική αθωότητα».
Τα παιδιά έχουν άγχος; Πώς διοχετεύεται όλη αυτή ενέργεια και πώς βιώνουν τα παιδιά αγχώδεις καταστάσεις;
«Φυσικά και έχουν άγχος τα παιδιά, οι απαιτήσεις είναι πάρα πολλές, το τρέξιμο είναι πάρα πολύ, ακόμα και δύο βασικά πράγματα να κάνει το παιδί, δηλαδή να πάει το σχολείο του, να γυρίσει, ένα άθλημα να κάνει και μία ξένη γλώσσα, κάθε μέρα μέχρι το βράδυ, είναι απασχολημένο. Θεωρώ ότι δεν έχουν χρόνο τα παιδιά να νιώσουν παιδιά», σχολίασε η δημοσιογράφος Νάνσυ Νικολαΐδου.
«Η αλήθεια είναι ότι τα παιδιά έχουν πολύ άγχος σήμερα και είπε μία παράμετρο μόνο η κ. Νικολαΐδου, υπάρχουν και άλλες παράμετροι. Είναι γεγονός πως οι πολλές υποχρεώσεις φορτώνουν τα παι8διά, αλλά και γενικότερα η ατμόσφαιρα, το άγχος των γονιών μεταλαμπαδεύεται στα παιδιά, δυστυχώς γιατί είναι μία πραγματικότητα και υπάρχουν και άλλοι λόγοι, σοβαρά γεγονότα που μπορεί να συμβούν σε μία οικογένεια, ένας χωρισμός, ένας θάνατος, προβλήματα οικονομικά. Το άγχος των γονέων που λειτουργούν ως μοντέλα, ως πρότυπα, τα παιδιά επηρεάζονται. Μπορεί να βιώνουν προβλήματα εκφοβισμού στο σχολείο, πολλά πράγματα και καταστάσεις που μπορεί να τους δημιουργήσουν άγχος», είπε αρχικά η ψυχολόγος – παιδοψυχολόγος, κ. Καπάτου.
Πώς θα καταλάβει ένας γονιός ότι το παιδί του έχει άγχος;
Το άγχος δεν είναι μόνο στα παιδιά που είναι στην προεφηβεία, μπορεί να παρουσιαστεί και στις πιο μικρές, που το παιδί δε μπορεί να μας μεταφέρει λεκτικά αυτό που το αγχώνει. Φυσικά μπορεί να αναπτυχθεί άγχος και όσο είναι νεογέννητο εάν οι γονείς είναι για παράδειγμα κακοποιητικοί. Πέραν από το φυσιολογικό άγχος που μπορεί να βιώσει ένα παιδί στην παιδική του ηλικία, αυτό είναι ένα άλλο κομμάτι.
Μπορούμε να καταλάβουμε ότι το παιδί έχει άγχος από τις εκδηλώσεις του. Το άγχος ειδικά στα παιδιά μικρής ηλικίας είναι «μεταμφιεσμένο», δηλαδή μεταφράζεται με σωματικό τρόπο. Μπορεί να έχουν προβλήματα στον ύπνο τους, μπορεί να παραπονεθούν για δυσκολία στο φαγητό τους, μπορεί να πουν ότι τους πονάει η κοιλιά και το στομάχι τους, έχουν ναυτίες και εμείς πρέπει να δούμε τις αντιδράσεις τους.
Επίσης η ευερεθιστότητα ενός παιδιού είναι ένα σύμπτωμα, η έλλειψη οριοθέτησης του παιδιού που δεν ξέρει προς τα πού να κλίνει, μπορεί να του προκαλέσουν άγχος. Οι φωνές των γονέων, οι πολλές παρατηρήσεις, οι μεγάλες προσδοκίες των γονιών, το γεγονός ότι μπορεί να μην είμαστε σταθεροί και να μην συνδεόμαστε με το παιδί, μπορεί να του προκαλέσει άγχος.
