Ο γηραιότερος εν ζωή Γάλλος Ολυμπιονίκης έχει άλλη μια ευκαιρία να λάμψει στους Αγώνες

Ο Σαρλ Κοστ δεν πρόλαβε να ακούσει τη «Μασσαλιώτιδα», όταν στάθηκε στην κορυφή του βάθρου στους Θερινούς Αγώνες του 1948 στο Λονδίνο. Όμως, ο γηραιότερος εν ζωή Ολυμπιονίκης της Γαλλίας θα βρεθεί άλλη μια φορά στο προσκήνιο, όταν θα μεταφέρει τη δάδα του Παρισιού 2024.

Ο Κοστ, ο οποίος γίνεται 100 ετών την Πέμπτη (8/2), κατέκτησε το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στο ομαδικό pursuit με τους Πιερ Άνταμ,  Σερζέ Μπουσόν και Φερνάν Ντεκαναλί. Το ρεκόρ του περιλαμβάνει επίσης το Grand Prix des Nations του 1949, μια χρονομέτρηση 140 χιλιομέτρων στην οποία νίκησε τον Ιταλό Φαούστο Κόπι, πρωταθλητή Tour de France και Giro d'Italia.

Το χρυσό του Κοστ πλαισιώνεται μαζί με άλλα, κυρίως ένα μετάλλιο που έλαβε από τον τότε πρόεδρο Βενσάν Οριόλ, σε ένα δωμάτιο στο διαμέρισμά του στα προάστια του Παρισιού.

«Ήταν μεγάλη τιμή να λάβω το μετάλλιο από τον Πρόεδρο, αλλά το πιο πολύτιμο είναι το Ολυμπιακό μετάλλιο», είπε ο Κοστ μιλώντας στο Reuters.

Ο Κοστ, ο οποίος γεννήθηκε το 1924 - την τελευταία φορά που το Παρίσι φιλοξένησε τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες - χρειάζεται βοήθεια για να μετακινηθεί, αλλά η μνήμη του είναι καλή: «Ήταν μια μικρή εξέδρα. Μας έδωσαν το μετάλλιο σε ένα κουτί, δεν σας το έβαλαν στο λαιμό εκείνη τη στιγμή», είπε.

«Μετά περιμέναμε και μετά από λίγο μας είπαν «δεν θα ακούσετε τη Μσσαλιώτιδα, δεν μπορούσαμε να βρούμε τον δίσκο», στόχος μας όμως ήταν να πάρουμε το χρυσό μετάλλιο.

«Ήταν μια ιστορία φιλίας μεταξύ ανθρώπων. Η μητέρα μου μού είπε ότι όταν ήμουν 12 ετών, έλεγα ότι θα γίνω στρατηγός ή Ολυμπιονίκης»

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, για τον Κοστ και άλλους, ήταν ένα μαγεμένο διάλειμμα σε μια εποχή που «είχαμε ακόμη εισιτήρια μερίδας φαγητού» μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο: «Δεν υπήρχε τηλεόραση τότε, ο μόνος μας στόχος ήταν να πάρουμε το χρυσό μετάλλιο. Ήμασταν μια καλή ομάδα συντρόφων και εκπροσωπούσαμε μια χώρα που είχε μόλις πέντε χρόνια γερμανικής κατοχής», είπε ο Κοστ.

Στον Κοστ θα έπρεπε να είχε απονεμηθεί το βραβείο της «Λεγεώνας της Τιμής»- η υψηλότερη διάκριση στη Γαλλία - αλλά  το έλαβε μόλις πριν από δύο χρόνια.

Είναι έτοιμος να μεταφέρει και την Ολυμπιακή δάδα, αν και φαίνεται να φοβάται γι' αυτό: «Έχω πόνο στο γόνατο», είπε.

«Θα προσπαθήσω να το κάνω. Είναι μεγάλη τιμή. Εκείνη την εποχή, δεν είχαν έρθει τόσοι πολλοί ρεπόρτερ σε εμένα. Είναι ένα ωραίο δώρο γενεθλίων. Ήθελα να γιορτάσω τα 100α γενέθλιά μου ειρηνικά, αλλά αυτό δεν συμβαίνει», πρόσθεσε, αναφερόμενος στον εορτασμό που έχει προγραμματίσει το Δημαρχείο του Μπουά Κολόμπ την Πέμπτη (8/2).