Χάθηκε το ματς... δεν χάθηκε ο κόσμος

Πάντα απέναντι στις ομάδες του παλιού ΠΟΚ (ΠΑΟ - ΑΕΚ - Ολυμπιακός) συν τον ΠΑΟΚ πια, όλα τα αποτελέσματα είναι πιθανά, άρα δεν έχεις από τα πριν τίποτε δεδομένο! Περιμένεις μιαν ανταγωνιστική εμφάνιση, να βρεις τον αντίπαλο σε μια μέτρια βραδιά και να εκμεταλλευθείς τις στιγμές σου.

Ο ΟΦΗ είχε τα δυο στα τρία ζητούμενα χθες στο Γεντί Κουλέ αλλά δεν μπόρεσε να κάνει γκολ εκείνες τις στιγμές που αν το έκανε θα μπορούσε να γυρίσει τούμπα ολοκληρωτικά το ματς. Βρέθηκε πίσω στο σκορ μόλις στο 6’ από μια κακή εκτίμηση της φάσης από το Χριστογεώργο και παρότι κουβαλούσε το ψυχολογικό βάρος ενός κρύου γκολ, δεν τον έβαλε κάτω ψυχολογικά, ίσα ίσα και πίεσε και τις καλές στιγμές του είχε και ουσιαστικά δικαιούτο τουλάχιστον ένα τέρμα.

Ένα γεμάτο πρώτο ημίχρονο από την ομάδα μας που έδειξε πως και ανταγωνιστική ήταν και φάσεις έκανε. Ο ΠΑΟ χωρίς φάσεις (με εξαίρεση αυτή με Μπακασέτα και Γερεμέφεφ) με μοναδικό παίκτη απειλητικό το Βραζιλιάνο Τέτε, του έδινε το δικαίωμα ο αναιμικός Παναθηναϊκός να ελπίζει σε κάτι παραπάνω.

Ελπίσαμε σε ένα εξίσου ανταγωνιστικό β' ημίχρονο αλλά διαψευστήκαμε. Ο ΟΦΗ έμενε στην εμφάνιση του πρώτου ημιχρόνου, σαν να μην βγήκε ποτέ στην ανάπαυλα, χωρίς δυνάμεις, χωρίς ιδέες και με το Ράσταβατς να βλέπει να μην παίρνει το παραμικρό από τις αλλαγές του.

Διαβάστε περισσότερα στο Capitano.gr