Για να γίνεις ξανά μεγάλη ομάδα χρειάζεται κυρίως δυνατή έδρα

Ποιος το περίμενε; Πως μια βραδιά με έναστρο ουρανό, υπό ανοιξιάτικες συνθήκες θα μας χτυπούσε κατακέφαλα η κακοκαιρία Μπάρμπαρα; Πως ο Άρης θα μετατρέπονταν σε... Μπαρτσελόνα και πως το βαρύ κι ασήκωτο 0-3, θα φάνταζε πως θα αποτύπωνε δίκαια τη διαφορά των δυο ομάδων όπως εμφανίστηκαν στο γήπεδο.

Κι όμως όλα πήγαν λάθος στη μαύρη για το φετινό ΟΦΗ βραδιά που θύμισε τις κακές εμφανίσεις του πρώτου γύρου. Ανέτοιμη πνευματικά και αγωνιστικά, κακά στημένη από τον προπονητή της που βρέθηκε και ο ίδιος στη χειρότερη ημέρα του από τότε που ήλθε στον πάγκο του ΟΦΗ, λαβωμένη από τις δυο απουσίες στην άμυνα, πλήρως διαβασμένος ο αντίπαλος που έκοψε τον ΟΦΗ στα δυο και κάνοντας πάρτi μεσοεπιθετικά, έφτασε εύκολα στο 0-2 του ημιχρόνου και μετά απλώς έκανε επαγγελματική διαχείριση.

Ο Μπάκιτς εντελώς μπλοκαρισμένος, ο Τοράλ να μην μπορεί να δημιουργήσει καθώς κι εκείνος αντιμετώπιζε πρόβλημα τραυματισμού πριν τον αγώνα, η άμυνα - καρναβάλι και οι Ντιουσέ (κυρίως) και Μεγιάδο έναν χρόνο πίσω απ’ όλες τις φάσεις και τις διεκδικήσεις.

Εντελώς στατικός, έφτανε πάντα με χρονοκαθυστέρηση στις πρώτες μπάλες κι εύκολα κι αβίαστα λάθη. Η ομάδα να παίζει με σέντρες και στην περιοχή να μην βρίσκεται φουνταριστός για να εκμεταλλευθεί τις όποιες πιθανότητες.

Η είσοδος του Φελίπε στην αρχή του β´ ημιχρόνου δημιουργεί εύλογα το ερώτημα αν μπορούσε να ξεκινήσει ας έπαιζε από την αρχή, ωστόσο η ίδια η εξέλιξη του αγώνα και ο πιθανότατα σοβαρός τραυματισμός του δείχνει πως εν τέλει ήταν ανέτοιμος, αλλά και πάλι θα μπορούσε να ξεκινήσει ο Δανός.

Και για να επιστρέψουμε στον τραυματισμό του Βραζιλιάνου, έρχεται στην κακή βραδιά να προστεθεί ένα πρόβλημα που φαντάζει μεγαλύτερο κι από αυτήν την ίδια την ήττα!

Το γήπεδο μας λοιπόν δεν μπορεί να μας δώσει αύρα. Αντί να μας μεγαλώνει, μας μικραίνει. Πως μέσα σε μια βδομάδα και από την εντυπωσιακή εμφάνιση στη Λαμία, ο ΟΦΗ εμφανίστηκε τόσο κακός, τόσο ανέτοιμος και τόσο αδύναμος. Αντί να πολλαπλασιάζεται η δύναμη μας, μας φορτώνει άγχος και η γιορτινή ατμόσφαιρα φαίνεται πως καθηλώνει αντί να σπρώχνει την ομάδα.
 

Διαβάστε περισσότερα στο Capitano.gr