Της Ελένης Μπετεινάκη
Κάθε μέρα ένα βιβλίο … και κάθε βράδυ παραμύθι!
Κι αφού περνάμε πρωτόγνωρες εποχές με πολλούς περιορισμούς και προσοχή μεγάλη, τα «Παραμύθια του Σαββάτου» θα σας κρατούν καθημερινά παρέα με πολλές αναρτήσεις και πολλά βιβλία που αξίζει να διαβάσουμε και να «παρηγορηθούμε».
«Σαν ανεβείτε στα ψηλά βουνά και ζήσετε λίγο καιρό εκεί, θα μάθετε τόσα πράγματα, όσα μήτε εγώ , μήτε κανένα βιβλίο μπορεί ποτέ να σας προσφέρει….»
Έτσι ξεκίνησαν όλα κάποτε και μια παρέα παιδιών, εικοσιπέντε στον αριθμό, κι αναμεσά τους ο Φάνης, ο Μαθιός, ο Δημητράκης, ο Ανδρέας, ο Φουντούλης κι ο κυρ Στέφανος πήραν το δρόμο για μια περιπέτεια ζωής που έμεινε στην ιστορία και διαβάζετε ίσαμε τις μέρες μας χωρίς διακοπή. Και την έζησαν την περιπέτεια τα παιδιά πάνω στα Ψηλά Βουνά ένα ολόκληρο καλοκαίρι. Με συνθήκες διαφορετικές από αυτές που είχαν συνηθίσει, μέσα σε 8 καλύβες που έπρεπε μόνα τους να οργανώσουν, να φτιάξουν και να μείνουν για όλο το διάστημα. Η πρώτη μικρή «κοινότητα» ετοιμάστηκε σχεδόν αμέσως. Όλοι για έναν και ένας για όλους ήταν το σύνθημά τους, σαν να ‘ ταν οι 3 σωματοφύλακες, μόνο που ξεπερνούσαν κατά πολύ τον αριθμό. Χωρίστηκαν σε ομάδες και η εξερεύνηση άρχισε. Στην καλύβα του Γεροθανάση του βοσκού συνάντησαν την Αφρόδω και τον αδελφό της το Λάμπρο. Μια συνάντηση που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη ζωή όλων των παιδιών. Κι άλλος μαγείρευε και άλλος καθάριζε κι η μικρή Αφρόδω που έγινε μέλος της παρέας, έλεγε ιστορίες και παραμύθια.
Κι ύστερα τα παιδιά σκέφτηκαν να φτιάξουν …δρόμους.
Και ποιοι δεν τους διάβηκαν αυτούς τους δρόμους…Η αλεπού, η Λωποδύτισσα, οι προεστοί, οι άρχοντες ακόμα κι η γριά Χάρμαινα κι ο Λάμπρος το βοσκόπουλο… Και στήθηκε κι ένα μικρό σχολείο εκεί απάνω στα Ψηλά Βουνά που άλλαξε τη ζωή πολλών…
Μια ιστορία ζωής, οργάνωσης, συνεργασίας, διακοπών που γράφτηκε από τον αείμνηστο Ζαχαρία Παπαντωνίου και κυκλοφόρησε στα 1918, για το αναγνωστικό της Γ τάξης, εισάγοντας με εαυτόν τον τρόπο για πρώτη φορά, την δημοτική γλώσσα στο δημοτικό σχολείο. 79 κεφάλαια είχε το βιβλίο, που αγαπήθηκε όσο λίγα, πολεμήθηκε, αποσύρθηκε από το σχολείο και πάλι επανήλθε κι έμεινε χαραγμένο σε ψυχές πολλών παιδιών και γενεών. Η οικολογική του σύνθεση και η μοναδική του ιδέα για κοινωνικοποίηση το κράτησαν ζωντανό ανάγνωσμα και πολυδιαβασμένο ως τις μέρες μας.
Η Τζένη Τασάκου σε μια από τις πιο καλές διασκευές του, το κάνει πλέον προσιτό σε πολύ νεαρές ηλικίες μικρών παιδιών για να μάθουν τις συνήθειες και το προχωρημένο πνεύμα κάποιων ανθρώπων του προηγούμενου αιώνα, σε μια ιστορία που συγκινεί, διδάσκει, παραδειγματίζει και μαθαίνει …
Ένα βιβλίο που οπλίζει με θάρρος, υπομονή, βιωματική μάθηση και αποφάσεις που βοηθούν την ίδια τη ζωή. Προστασία περιβάλλοντος, κανόνες διαβίωσης, σεβασμός, αλληλοεκτίμηση, γνώσεις. Πολύτιμος οδηγός χωρίς στεγνούς κανόνες αλλά με αφοσίωση, επιμονή και μεγάλη προσοχή σε ομαδικές αποφάσεις. Οργανωμένες κοινωνίες, συμβίωση και μαθήματα ζωής. Αυτό εισπράττει κανείς από το βιβλίο και συγχρόνως συνήθειες και απόψεις της εποχής που γράφτηκε, με επαγγέλματα και καταστάσεις των αρχών του 20ου αιώνα.
Εικονογραφημένο εξαιρετικά από την Ναταλία Καπατσούλια με φιγούρες που αποτυπώνονται στη μνήμη και δεν ξεχνιούνται ποτέ.
Ένα πολύ δυνατό ανάγνωσμα που θα εντυπωσιάσει τα μικρά παιδιά.
Για ηλικίες από 4 χρονών….
Κι αν θέλουμε να δούμε το βίντεο με τη ζωή του Ζαχαρία Παπαντωνίου και πως του ανατέθηκε η συγγραφή του πρώτου Αναγνωστικού στην δημοτική γλώσσα στα 1918
Παρακολουθούμε εδώ:
Ακούμε το υπέροχο παιδικό τραγούδι Τσιριτίρι Τσιριτρό :
*Τα ψηλά Βουνά, ο Πρώτος μου Παπαντωνίου, Διασκευή Τζέμη Τασάκου, εκδ. Μεταίχμιο
