Της Ελένης Μπετεινάκη
*Τα δώρα του Βασιλιά της Θάλασσας, Ξένια Καλογεροπούλου, εικ: Ρένια Μεταλληνού, εκδ. Μάρτης
Ήταν μια φορά κι ένα καιρό ένας ψαράς, ο Μάτε, που ζούσε με τη γυναίκα του τη Μάρθα σε ένα μικρό καλυβάκι στο νησί Αχτόλα, που ήταν ένα κατακόκκινος βράχος σε μέγεθος μιας πλατείας…
Όλη τους η ζωή ήταν το ψάρεμα που αν ο καιρός ευνοούσε ο Μάτε πήγαινε με την βαρκούλα του στο πιο κοντινό λιμάνι να πουλήσει τα ψάρια του, κι αν ήταν Κυριακή πήγαινε με την Μάρθα του στην εκκλησία, απέναντι από το νησάκι τους.
Παρέα τους τις δύσκολες μέρες και νύχτες ήταν κι ένα μικρό σκυλί που άκουγε στο όνομα Μεγαλειότατος.
Ευτυχισμένοι και χαρούμενοι άνθρωποι με όλα τα καλά στο σπιτικό τους. Όταν μάλιστα η ψαριά ήταν μεγάλη πάστωναν και λίγες ρέγκες ή μπακαλιάρους για τον χειμώνα ή τα πουλούσαν κι έπαιρναν γάλα, ψωμί, βούτυρο, μπίρες και καπνό για τον Μάτε.
Μια μέρα η Μάρθα εξέφρασε μια μεγάλη της επιθυμία. Ήθελε, να γινόταν, να μπορούσαν, να αποχτήσουν, μια αγελάδα. Κι όσο κι αν της έλεγε ο Μάτε πως αυτό ήταν αδύνατον να συμβεί και κάπως παράλογο, εκείνη δεν το έβγαζε από το μυαλό της.
Μίαν άλλη μέρα, μια βάρκα με δυο παλικάρια- φοιτητές πλησίασε το νησί, ζητώντας κάτι να τους φιλέψουν. Και το περίεργο ήταν πως από όλα όσα ήθελαν μόνο μια αγελάδα μπορούσε να τα προσφέρει.
Αυτό ίσως και κάτι να σήμαινε για την Μάρθα αλλά ο Μάτε άρχισε να τους ετοιμάζει δείπνο με ψητά ψαριά. Ωστόσο εκείνοι πιάσανε κουβέντα με την γυναίκα του αποκαλύπτοντας της πως ακριβώς κάτω από το νησί τους, ζει ο βασιλιάς της Θάλασσας, ο Αχτέρης. Είχε όλα τα ζωντανά στο παλάτι του και η γενναιοδωρία του ήταν ξακουστή. Ότι και αν του ζητούσε κάποιος θα του το έδινε. Μόνο ένα πράγμα έπρεπε να προσέχει: Μην τον θυμώσουν γιατί τότε ξεσπούσε άγρια τρικυμία και θα γινόταν μεγάλο κακό.
Πως να ησυχάσει τώρα πια η Μάρθα. Ήταν σίγουρη πως θα κατάφερνε με κάθε τρόπο να αποκτήσει την αγελάδα της. Έπεισε τον Μάτε να ρίξει τα δίχτυα του Σάββατο βράδυ κι ας ήταν αργία η Κυριακή, θυμήθηκε κι ένα παλιό τραγούδι που έφερνε τύχη στους ψαράδες και εκείνο το βράδυ ενώ εκείνος κοιμόταν, συνέβη κάτι απίστευτο …
Έμοιαζε με μεγάλη τρικυμία αλλά δεν ήταν! Μια αγελάδα φάνηκε στην ακρογιαλιά την επόμενη μέρα…Και τα δίχτυα του Μάτε γέμισαν ψάρια…
Η επιθυμία έγινε συμβάν και τότε είναι που άρχισαν όλα..
Έπρεπε να βρίσκουν τη θα την ταΐζουν. Χρειάστηκαν δυο βοηθούς για να τα βγάζουν πέρα με τα ψάρια και το πολύ γάλα. Αποφάσισαν να χτίσουν ένα πιο μεγάλο σπίτι, με σιδερένια κλειδαριά, να πάρουν μια βοηθό για τις δουλειές της Μάρθας και όλο και περισσότερα ζητούσαν.
Η Μάρθα με το γνωστό της πια τραγούδι ζήτησε από τον βασιλιά της Θάλασσας άλλες τρεις αγελάδες. Εκείνος της έκανε το χατίρι αλλά και πάλι οι απαιτήσεις της, μεγάλωσαν …
Και συνέχισε να ζητάει όλο και περισσότερα υλικά αγαθά.
Μόνο που ξέχασε να κάνει την δική της υπόσχεση στον Αχτέρη. Μια ολόχρυση ηλιαχτίδα και μια φέτα από φεγγάρι…
Κι όχι μόνο αυτό αλλά κατάφερε να του κάνει ένα καρούμπαλο, στην προσπάθειά της να «μεγαλώσει» τη στεριά στο νησί, και εκείνος πια να θυμώσει πάρα πολύ.
Τι συνέβη αμέσως μετά μπορεί να το φαντάζεστε, μπορεί και όχι …
Ένα είναι σίγουρο, πως τούτο δω το παραμύθι κρύβει μια έκπληξη στο τέλος του και πως μας πηγαίνει πίσω σε αλλοτινούς καιρούς κι εποχές.
Ένα παραμύθι που έγραψε η Ξένια Καλογεροπούλου βασισμένο σε ένα αντίστοιχο Φιλανδικό και μιλάει για την απληστία, την πραγματική ευτυχία, τις επιθυμίες και τα όνειρα.
Πως μετριέται η ευτυχία;
Πόσο δύσκολο είναι να κρατηθείς στην ζωή απλός και ολιγαρκής;
Ο πλούτος πόσα καλά ή δεινά μπορεί να φέρει στον άνθρωπο, όταν αποκτηθεί ξαφνικά;
Ένα παραμύθι που αντικατοπτρίζει ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας σε συμπεριφορές, αδυναμίες και αντιδράσεις.
Η εικονογράφηση της Ρένιας Μεταλληνού μας μεταφέρει ακριβώς την ατμόσφαιρα του παραμυθιού με έντονα χρώματα και σχέδια που πραγματικά θυμίζει τα παλιά λαϊκά παραμύθια που οι δικές μας γενιές μεγάλωσαν μαζί τους.
Διαβάστε εδώ ένα απόσπασμα: https://www.martis.gr/shop/ta-dwra-tou-basilia-ths-thalassas/
https://zhtunteanagnostes.blogspot.com/
Διαβάστε περισσότερες ειδήσεις από την Κρήτη και το Ηράκλειο
