Πέθανε ο λογοτέχνης και ζωγράφος Αλέξανδρος Ίσαρης σε ηλικία 81 ετών

Πέθανε ο λογοτέχνης και ζωγράφος Αλέξανδρος Ίσαρης από επιπλοκές του κορωνοϊού, στο νοσοκομείο Σωτηρία σε ηλικία 81 ετών.

Γεννήθηκε το 1941 στις Σέρρες και σπούδασε αρχιτεκτονική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια στο Πανεπιστήμιο του Γκρατς στην Αυστρία. Επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη όπου έμεινε από το 1962 έως το 1978.

Το 1968 συνεργάστηκε με τον καθηγητή Νικόλαο Πλάτωνα στις ανασκαφές της Ζάκρου. Στη συνέχεια μετακόμισε στην Αθήνα όπου εργάστηκε ως γραφίστας, ενώ ασχολούνταν παράλληλα με τη ζωγραφική και τη λογοτεχνία.

Πραγματοποίησε ατομικές αλλά και ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής τόσο στην Ελλάδα όσο και σε χώρες του εξωτερικού, και το 2017 την πρώτη του ατομική έκθεση φωτογραφίας.

«Νιώθω ευτυχισμένος όταν ζωγραφίζω, γιατί βυθίζομαι εντελώς σε αυτό που κάνω και χάνω την αίσθηση του χρόνου. Μου αρέσει και η συγγραφή, όμως οι λέξεις είναι πολύ επικίνδυνες γιατί έχουν τεράστια δύναμη. Μια λέξη μπορεί να σε σώσει ή να σε οδηγήσει στην αυτοκτονία...» έλεγε σε συνέντευξή του στον Θοδωρή Αντωνόπουλο στη LIFO.

Στον λογοτεχνικό τομέα ασχολήθηκε με τη συγγραφή ποιημάτων, μελετών και μεταφράσεων, ενώ συνεργάστηκε και με λογοτεχνικά περιοδικά όπως τα Διαγώνιος, Δοκιμασία, Λωτός, Τραμ, Δέντρο και Χάρτης.

Παράλληλα υπήρξε επιμελητής της ελληνικής έκδοσης του γερμανικού περιοδικού Ausblicke. Το 1982 συνεργάστηκε με το Τρίτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ για την παρουσίαση εκπομπών και το 1986 υπήρξε εκπρόσωπος της Ελλάδας στο θεατρικό φεστιβάλ του Μύλχαϊμ της Γερμανίας.

Τα επόμενα χρόνια για σύντομα διαστήματα έμεινε στη Βιέννη μετά από πρόσκληση της Αυστριακής Λογοτεχνικής Εταιρείας και το 1997 ήταν εκ των ιδρυτών της Εταιρείας Τόμας Μπέρνχαρντ.

Έχει ασχοληθεί με τη λογοτεχνία μέσω δημοσίευσης δοκιμίων, πεζογραφημάτων, ποιημάτων και μεταφράσεων έργων ξένων λογοτεχνών. Μεταξύ των συγγραφέων των οποίων τα έργα μετέφρασε ήταν οι Τόμας Μαν, Ρόμπερτ Μούζιλ, Ρότζερ Σάτακ και Πέτερ Χάντκε.

Για τα έργα του έχει λάβει βραβεύσεις όπως το Βραβείο Μαρίας Ράλλη (1977, για την ποιητική συλλογή Όμιλος Φίλων Θαλάσσης - Ο ισορροπιστής), Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης (1977, για το Μπετόν του Τόμας Μπέρνχαρντ) καθώς και δύο βραβεία από το ΕΚΕΜΕΛ (2007, για το Ο ξανθός Έκμπερτ - Το Ρούρενμπεργκ του Λούντβιχ Τηκ και 2011 για το Γράμματα σε έναν νεαρό ποιητή του Ράινερ Μαρία Ρίλκε). Επίσης, το 2011 τιμήθηκε με το Βραβείο Διηγήματος του περιοδικού Διαβάζω για το βιβλίο του Βίνκελμαν ή Το Πεπρωμένο. Για το ίδιο βιβλίο ανακηρύχθηκε «Συγγραφέας της χρονιάς» από το περιοδικό Status και ήταν υποψήφιος για το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος. Στα σημαντικότερα έργα του περιλαμβάνονται τα εξής:

Όμιλος Φίλων Θαλάσσης - Ο Ισορροπιστής, Λέσχη του Δίσκου, 1976.

Οι παρενέργειες της σιωπής, Ύψιλον, 1984.

Ανάμεσά τους η μουσική, Άγρωστις 1991, Νεφέλη 1998.

Οι Τριστάνοι, Νεφέλη 1992.

Πρόσωπα μιας εικοσαετίας, Ερμής 1998 (φωτογραφικό λεύκωμα).

Θα επιστρέψω φωτεινός, Άγρα 2000.

Κάτω από τόσα βλέφαρα, Ίκαρος 2007.

Βίνκελμαν ή Το πεπρωμένο, Κίχλη 2010.

Προσκέφαλο με φύλλα λεμονιάς, Κίχλη 2012.

Εγώ ένας ξένος, Κίχλη 2013.

Ονειρολόγιο, Στερέωμα 2018.

Έξι περίπατοι - Προσκέφαλο με φύλλα λεμονιάς, Κίχλη 2020.

Οι μεταφράσεις του 

Μαξ Φρις, Ανδόρρα, Κωνσταντινίδης 1968, Μελάνι 2016.

Τόμας Μαν, Τόνιο Κρέγκερ, Τραμ 1973, Ύψιλον 1977.

Ρόμπερτ Μούζιλ, Ο Νεαρός Τέρλες, Βιβλιοθήκη 1977, Ύψιλον 1984, Οι αναστατώσεις του οικότροφου Ταίρλες, Πατάκης 2001.

Ρόμπερτ Μούζιλ, Το μαγεμένο σπίτι - Η Γκρίτζα, Ηριδανός 1978, Εξάντας 1998.

Ρότζερ Σάττακ, Μαρσέλ Προύστ, Ηριδανός 1981.

Πέτερ Χάντκε, Η αγωνία του τερματοφύλακα τη στιγμή του πέναλτι, Εκκρεμές 1984, Σμίλη 1990, Η αγωνία του τερματοφύλακα πριν από το πέναλτι, Gutenberg 2017.

Πέτερ Χάντκε, Λάθος κίνηση, Καστανιώτης 1986.

Πέτερ Χάντκε, Η ώρα της αληθινής αίσθησης, Καστανιώτης 1986.

Τόμας Μπέρνχαρντ, Μπετόν, Αξιός/Βαστέρ 1988, Εστία 1996.

Βίλχελμ Μύλλερ, Το χειμωνιάτικο ταξίδι, Άγρωστις 1988.

Αντρέι Ταρκόφσκι, Μαρτυρολόγιο, Νεφέλη 1990, Ίνδικτος 2006.

Εκκλησιαστής, Ολκός 1993.

Αντόν Τσέχωφ, Τρεις αδελφές, Νεφέλη 1994, Ύψιλον 2005.

Γκούσταφ Μάλερ, Το τραγούδι της γης, περιοδικό Ποίηση, 1994.

Γόζεφ Χάυδν, Η Δημιουργία, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών 1994.

Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, Τα κατά Ματθαίον Πάθη, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών 1994.

Άρτουρ Σνίτσλερ, Φυγή στο σκοτάδι, Άγρα 1995.

Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, Φιντέλιο, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών 1995.

Κλάους Μαν, Λούντβιχ (Σιδερόφραχτο παράθυρο), Άγρα 1996.

Κλαους Μαν, Ομοφυλοφιλία και φασισμός, Άγρα 1998.

Τόμας Μπέρνχαρντ, Ο μίμος των φωνών, Άγρα 2000.

Ελίας Κανέττι, Η άλλη δίκη, Scripta 2000, Αρμός 2016.

Ρίχαρντ Βάγκνερ, Τριστάνος και Ιζόλδη, Ίκαρος 2002.

Ρότζερ Σάττακ, Από τη μεριά του Προυστ, Μεταίχμιο 2003.

Γκέοργκ Μπύχνερ, Λεντς, Άγρα 2005.

Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, Ο Μαγικός Αυλός, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών 2005.

Λούντβιχ Τηκ, Ο Ξανθός Έκμπερτ-Το Ρούνενμπεργκ, Σμίλη 2006.

Ράινερ Μαρία Ρίλκε, Επιστολές σε έναν νεαρό ποιητή, Αρμός 2010.

Έξι Ευρωπαίοι ποιητές, Gutenberg 2015.

Βιρτζίνια Γουλφ, Ορλάντο (θεατρική διασκευή της Ιούς Βουλγαράκη), Κάπα 2017.

Ράινερ Μαρία Ρίλκε, Οι σημειώσεις του Μάλτε Λάουριντς Μπρίγκε, Κίχλη 2018.