Ο "Μινώταυρος" του Δημήτρη Στεφανάκη βρίσκεται στον τόπο καταγωγής του, στην Κρήτη

Ο βραβευμένος συγγραφέας Δημήτρης Στεφανάκης επιστρέφει δυναμικά με το νέο του μυθιστόρημα με το οποίο μας μεταφέρει στην Κρήτη στα τέλη του 19ου αιώνα. Στις σελίδες του ξεδιπλώνονται περισσότερα από 50 χρόνια Ιστορίας και ζωές ανθρώπων που στροβιλίζονται στη δίνη κοσμοϊστορικών γεγονότων. Ο Μινώταυρος πολύ κοντά στα χώματα που τον γέννησαν και τον λαβύρινθό του συναντάει το αναγνωστικό κοινό σε Χανιά και Ηράκλειο.

ΟΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

Χανιά
Σάββατο 24 Ιουνίου 2023, στις 10 μ.μ.,
στο 2o Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων (Πύλη Sabbionara, Δευκαλίωνος 9),
 σε συνδιοργάνωση με τον Δήμο Χανίων και την Περιφέρεια Κρήτης
Με τον συγγραφέα συνομιλεί η φιλόλογος Μαρία Βαγιωνάκη.
 
Ηράκλειο
Δευτέρα 26 Ιουνίου 2023, στις 7 μ.μ.,
στο Πολύκεντρο Δήμου Ηρακλείου (Ανδρόγεω 4, ισόγειο)
σε συνεργασία με τον Σύλλογο Εκδοτών και Βιβλιοχαρτοπωλών
Νομού Ηρακλείου
Για το βιβλίο θα μιλήσει
ο μεταδιδάκτωρ Νεοελληνικής Φιλολογίας Γεώργιος Τσερεβελάκης.
Ο συγγραφέας συνομιλεί με τη συγγραφέα και εκπαιδευτικό Ελένη Μπετεινάκη.
Προλογίζει η Μαρία Χρηστάκη, Πρόεδρος του Πνευματικού Κέντρου
Άνω Βιάννου «Περικλής Βλαχάκης».

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Κρήτη, 1894. Από το σκηνικό ενός φόνου στα χωριά του νότου ο Γιαννιός Αστάκης θα βρεθεί στο Μεγάλο Κάστρο, το Ηράκλειο Δύσης και Ανατολής, και στην αγκαλιά της Μαργώς Μποτέλλη. Ζούμε το τέλος της Τουρκοκρατίας στο νησί που θα οδηγήσει στη σφαγή του 1898. Στον μισό αιώνα ζωής που ακολουθεί, οι πρωταγωνιστές του μυθιστορήματος θα πρέπει να αντεπεξέλθουν στις δοκιμασίες που θέτουν τα μεγάλα γεγονότα στον απλό άνθρωπο είτε αυτός ζει στο Βερολίνο, στο Παρίσι του Μεσοπολέμου ή στα χωριά της Νότιας Κρήτης. Στον λαβύρινθο του χρόνου οι μικροί ήρωες της καθημερινότητας μοιράζονται ανέμελοι τις στιγμές τους ενώ στις φλέβες τους κυλά το αίμα της Ιστορίας.
Ξεφυλλίστε ΕΔΩ κάποιες σελίδες.
 
Κυλάει παράξενα ο χρόνος, σκεφτόταν ο Γιαννιός εκείνο το πρωινό της Τετάρτης του 1943. Από την ώρα που ξυπνάς νομίζεις πως μια αόρατη παλάμη ακουμπά στην πλάτη σου και σε σπρώχνει άλλοτε απαλά και άλλοτε απότομα προς τα μπρος κι εσύ δεν έχεις άλλο εφόδιο από τη μνήμη για να κοιτάξεις τι απέμεινε από την περασμένη μέρα, από τα περασμένα χρόνια. Και έρχεται η ώρα που ο άνθρωπος βουλιάζει αργά στην κινούμενη άμμο του γήρατος και αρχίζει πια να μην αντιστέκεται στον χρόνο που του απομένει, και τότε γυρίζει όλο και συχνότερα προς τα πίσω, σαν να ξαναζεί τη ζωή του από την αρχή, διορθώνοντας όσα τυχόν δεν ήθελε να γίνουν όπως έγιναν.
Απόσπασμα από το βιβλίο
 

ΜΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Ο Δημήτρης Στεφανάκης βάζει τον αναγνώστη στο σύμπαν του νέου του μυθιστορήματος και εξομολογείται πώς άρχισαν όλα:
«Λέω πάντα πως εμείς οι συγγραφείς είμαστε ένα απέραντο εργοτάξιο ηρώων. Φιλοξενούμε μέσα μας ξένα πρόσωπα, που δουλεύουν για λογαριασμό μας καθημερινά και “γράφουν” τα βιβλία μας. Τις περισσότερες φορές  βέβαια η ιδέα ενός καινούργιου βιβλίου ξεπετάγεται μέσα από την πραγματική ζωή.
Όταν πριν από λίγα χρόνια έχασα τη μητέρα μου, συναντούσα καθημερινά τον πατέρα μου σε διάφορα καφέ της πόλης και τον ενθάρρυνα να μου διηγείται ιστορίες από τα χρόνια που ζούσε ακόμη στην Κρήτη του μεσοπολέμου και της Γερμανικής Κατοχής. Τότε θεωρούσα ότι οι διηγήσεις του δεν με αφορούσαν ως συγγραφέα. Όταν όμως έφυγε κι εκείνος με τη σειρά του, συνειδητοποίησα πως όλα αυτά ήταν ό,τι πολυτιμότερο μου άφησε. Με έναν παράξενο τρόπο, και χωρίς να το καταλάβω, μου είχε εμπνεύσει την ιδέα ενός μεγάλου κόσμου με ήρωες και επεισόδια που άρχισαν να απλώνονται πάνω στον καμβά της μυθοπλασίας».