ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Ο Μίλτος* της Ξένιας Καλογεροπούλου… στα «Παραμύθια του Σαββάτου»!
Ο Μίλτος δηλαδή ο Μιλτιάδης είναι ένα σκυλί που χάθηκε. Ναι, καλά ακούσατε! Ένα σκυλί που τυχαία συναντήθηκε μια μέρα με τον Σωκράτη που δεν αγαπούσε καθόλου τα ζώα.
SHARE:
Γράφει η Ελένη Μπετεινάκη
«Τα παραμύθια του Σαββάτου» θα παρουσιάζουν σε τακτά χρονικά διαστήματα όσα βιβλία νομίζουν πως αξίζει να τα ανακαλύψετε κι εσείς!
*Ο Μίλτος, Ξένια Καλογεροπούλου, εικ: Φίλιππος Φωτιάδης, εκδ. Πατάκης
Ο Μίλτος δηλαδή ο Μιλτιάδης είναι ένα σκυλί που χάθηκε. Ναι, καλά ακούσατε! Ένα σκυλί που τυχαία συναντήθηκε μια μέρα με τον Σωκράτη που δεν αγαπούσε καθόλου τα ζώα. Το καθόλου ήταν σχετικό γιατί ο Σωκράτης και τα φοβόταν πολύ και δεν ήξερε πως να τους συμπεριφερθεί. Έτσι δεν ήθελε και πολλά πολλά μαζί τους μέχρι εκείνη την ημέρα που η τύχη και ο οδοντίατρος ή μήπως το σουβλάκι που αγόρασε να για του περάσουν τα ψυχολογικά του, τού «κτύπησε» την ψυχή. Ο Μίλτος που στην αρχή δεν είχε όνομα έφαγε λίγο σουβλάκι, λίγη σοκολάτα και αποφάσισε να γίνει ο νέος του αρχηγός, ο Σωκράτης. Τον ακολούθησε, τον περίμενε έξω από το σπίτι ίσαμε εκείνη την πολύ χειμωνιάτικη μέρα που ο Μίλτος αρρώστησε βαριά. Η κυρία Φανή η ψιλικατζού το κατάλαβε και παρότρυνε τον Σωκράτη με το ζόρι να τον πάει στην κτηνίατρο την Κατερίνα. Η πνευμονία του Μίλτου ήταν καλό σημάδι στην αδυναμία που είχε ο Σωκράτης στην Κατερίνα γιατί τώρα θα την έβλεπε πιο συχνά. Ήταν επίσης και η αρχή μιας φιλίας και μια αγάπης προς το μικρό ζώο που άλλαξε τον Σωκράτη οριστικά. Τον έκανε άλλον άνθρωπο, καλύτερο άνθρωπο, κι ας γκρίνιαζε το οικογενειακό του περιβάλλον για το αδέσποτο που «ανεμάζεψε » στο σπιτικό τους…
Μόνο που μια μέρα στην καθιερωμένη τους βόλτα, συναντήσανε έναν «Εγγλέζο» στο δρόμο κι ο Μίλτος του ‘κανε χαρές μεγάλες. Και εκείνος τον φώναζε Τζακ … Κι ύστερα ήρθε πάλι το ραντεβού με τον οδοντίατρο και ο Μίλτος περίμενε στο γνωστό παρκάκι. Μόνο που μετά …χάθηκε!
Κι έμεινε ο Σωκράτης να τον ψάχνει, να αναρωτιέται και να θυμάται! Με αναμνήσεις και έναν Αρίστο που συναντήθηκαν κι αυτοί μια μέρα κατά τύχη!
Μια υπέροχη ιστορία από την πολυαγαπημένη Ξένια Καλογεροπούλου. Μια ιστορία που ίσως και να ΄χει συμβεί σε πολλούς από μας με μικρές διάφορες αλλά με αλήθειες μεγάλες, με αγάπη πολλή, με ζωές που άλλαξαν και με προσφορά που δίνεται απλόχερα.
Πόσοι και πόσοι άνθρωποι δεν μπορούσαν ποτέ να συγκατοικήσουν με ζώα, το δήλωναν, το πίστευαν κι έφτασε μια στιγμή που η ζωή τους έφερε στο δρόμο τους ένα! Μια στιγμή που ένα «μούτρο» τους άλλαξε τη ζωή. ( Το ΄χω ζήσει κι έχω κι εγώ ένα σκύλο με αρχαίο όνομα : Άρης, ζωηρός, παιχνιδιάρης, φύλακας και αναπόσπαστο μέλος της οικογένειας).
Η ιστορία της Ξένιας Καλογεροπούλου έχει εκείνη την ιδιαιτερότητα του να μην σ΄αφήνει να λυπηθείς για τα δυσάρεστα νέα, αλλά να σε κάνει να δώσεις κι άλλη χαρά, κι άλλη ζωή κι άλλη ψυχή σε πλάσματα που τα έχουν ανάγκη.
Μια ιστορία ζωοφιλίας και μάλιστα από εκείνες που κάνουν θαύματα και είναι ευεργετικές και για το ζωάκι αλλά και για τον άνθρωπο. Μια ιστορία για το πόσο ανάγκη μας έχουν τα ζώα και πόσο εμείς.
Μια ιστορία για δεύτερες ευκαιρίες, για αλλαγή σκέψης και για μεγάλες αλλαγές!
Μια ιστορία προτροπής, αγάπης, φιλίας και προσφοράς. Συναισθήματα και μεγάλα βήματα που αλλάζουν ζωές.
Λόγος που ρέει, συναισθήματα στο μέγιστο σημείο τους και προσφορά σε ζώα αδέσποτα, μοναχά, κουρασμένα. Επαγρύπνηση συνειδήσεων.
Ένα βιβλίο που έχει εικονογραφήσει μοναδικά ο Φίλιππος Φωτιάδης. Οι χαρακτήρες του με τριχρωμία (κίτρινο -λευκό-μαύρο)που δίνει μια πολύ ιδιαίτερη αίσθηση σαν ήρωες σε κόμικ. Εντυπωσιακή και πολύ αξιόλογη η εικονογράφηση!
Ψάξτε το και θα συγκινηθείτε, θα αναλογιστείτε κι ίσως ίσως να δώσετε κι εσείς μια ευκαιρία σε ένα ζωάκι…
Δείτε το εδώ:
