ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Μια τρύπα, μια πόρτα κι ένα καρότο… στα Παραμύθια του Σαββάτου!
Παραμύθια γεμάτα συναισθήματα…
Της Ελένης Μπετεινάκη
Παραμύθια γεμάτα συναισθήματα…
Τι συμβαίνει όταν στο σχολείο έρχεται μια καινούργια μαθήτρια;
Όταν φοβόμαστε, πώς αντιδρά το μυαλό και η ψυχή;
Και μήπως το εγώ μας χρειάζεται μια μικρή έκπληξη να καταλάβει πως το μαζί είναι πολύ πιο σημαντικό για τη ζωή και τις ανάγκες μας;
Μια τρύπα στο χιόνι, Συμώνη Δημητρακοπούλου, εικ :Θέντα Μιμηλάκη, εκδ. Μεταίχμιο
Όλα ξεκίνησαν σαν ήρθε στο σχολείο ένα καινούργιο κορίτσι με ξανθές μπούκλες και πράσινα μάτια. Όλοι ήθελαν να κάνουν παρέα μαζί της και το κορίτσι που μέχρι χθες είχε την εύνοια και τη φιλία όλων ένιωσε παραμελημένη. Και τότε έτυχε να είναι η μέρα γενεθλίων της πρωταγωνίστριας του βιβλίου και ήθελε να καλέσει στο πάρτι της όλη την τάξη εκτός από την …καινούρια. Δεν γινόταν όμως, η μαμά ήταν κάθετη σ ΄αυτό. Ή όλοι ή κανείς. Κι έτσι γέμισε το σπίτι φίλους και …εκείνη.
Η ζήλεια έφτασε στο κατακόκκινο αφού και όμορφα ήρθε ντυμένη και την συντροφιά όλων κέρδισε. Τα γυαλιστερά παπούτσια της καινούργιας του σχολείου ήταν το θέμα που πυροδότησε μια πράξη απίστευτη! Στο να θαφτούν κρυφά σε μια τρύπα στο χιόνι από την μικρή οικοδέσποινα, τη στιγμή που κάνεις δεν κατάλαβε πως …έλλειπε. Μόνο που σαν ήρθε η ώρα να ανοιχτούν τα δώρα η έκπληξη της εορταζόμενης ήταν τόσο μεγάλη που κατάλαβε πως η ζήλεια ήταν εκείνη που την είχε ωθήσει να σκέφτεται και να ενεργεί παράξενα, παράλογα και καθόλου μα καθόλου σωστά!\
Μια ιδιαίτερη προσέγγιση στα συναισθήματα της ζήλιας και της φιλίας μας ‘διηγείται’ η ιστορία της Συμώνης Δημητρακοπούλου. Η ηρωϊδα της θα μπορούσε να είναι ένα καθημερινό παιδί δικό μας ή της διπλανής πόρτας που βιώνει με σπαρακτικό και υπερβολικό τρόπο την απόρριψη, το μοίρασμα και την ομαδικότητα. Η συγγραφέας με πολύ χιούμορ και προσεκτική γραφή φέρνει στο προσκήνιο σοβαρά θέματα που βιώνουν αν όχι όλα, ένα στα δυο παιδιά κάθε μέρα σε ολόκληρο τον κόσμο.
Ανθρώπινες σχέσεις, ζήλεια, συγχώρεση, αποδοχή, φιλία. Λεπτές ισορροπίες που φέρνουν αναστάτωση σε κάθε τι καινούργιο ή διαφορετικό. Προσπαθώντας να επιλύουμε προβλήματα όχι φτάνοντας στα άκρα, όπως η μικρή πρωταγωνίστρια του βιβλίου αλλά βάζοντας κάτω τα θετικά στοιχεία μιας σχέσης και εστιάζοντας μόνος σε αυτά.
Όταν καταλαβαίνει κάποιος το λάθος του μπορεί να γίνει γενναιόδωρος και δίκαιος. Η ζήλεια είναι καταστροφικό συναίσθημα και χρειάζεται πολύ κουβέντα και δουλειά από φίλους ή μεγαλύτερους για να …εξαφανιστεί.
Με την εικονογράφηση της Θέντα Μιμηλάκη που όπως πάντα είναι εξαιρετική, το βιβλίο αυτό αναζητά επάξια μια πολύ καλή θέση στη βιβλιοθήκη των συναισθημάτων μας.
Να το ψάξετε, αξίζει πραγματικά και στο τέλος του θα βρείτε και κάποιες ενδεικτικές δραστηριότητες που θα βοηθήσουν στην περαιτέρω κατανόηση και εμπέδωση της ιστορίας.
Για παιδιά από 7 χρόνων
Η Μυστική Πόρτα, Τζένη Κουτσοδημητροπούλου, εικ: Ράνια Ηλιάδου, εκδ. Ελληνοεκδοτική
Για να δούμε τι διαφορετικό από τα άλλα κορίτσια είχε η Ρωξάνη! Λοιπόν ακούστε…
«Κάθε βράδυ, όταν το σκοτάδι σκέπαζε τον ουρανό, ξετρύπωνε μέσα από μια πόρτα μυστική και ζούσε αξέχαστες περιπέτειες.»
Κι όλα ξεκίνησαν σαν ζωγράφισε με τα κραγιόνια της μια εικόνα με δέντρα, λουλούδια, ένα ποτάμι και μια ορθάνοιχτη πόρτα. Αφού η μαμά της ενθουσιάστηκε με την ζωγραφιά της, την κρέμασε στο τοίχο και τότε άρχισαν εκείνα τα μαγικά και παράξενα. Το πρώτο βράδυ που θέλησε να περάσει μέσα από την ζωγραφισμένη αλλά ολοζώντανη πόρτα βρέθηκε σε ένα λόφο κι εκεί ένα ξυλοπόδαρος την πήρε μαζί με το ανεμόπτερό του για μια βόλτα απάνω από την πόλη. Και σαν έπεσε ξαφνικά ύστερα από έναν απότομο ελιγμό, πάνω …στο κρεββάτι της σκέφτηκε να συμπληρώσει την εικόνα βάζοντας «τρία αφράτα σύννεφα». Κι οι περιπέτειες συνεχίζονται τα βράδια με αποδράσεις από την Μυστική πόρτα με ένα βάτραχο, με βασίλισσες, με δράκους, με πειρατές, με παραστάσεις μπαλέτου και με …εφιάλτες!
Τότε αναλαμβάνει δράση η …μαμά που θα φτιάξει άλλο ένα μαγικό δηλαδή μια ονειροπαγίδα και φυσικά θα κολλήσει στην Ρωξάνη την συνήθεια να διαβάζουν ένα παραμύθι κάθε βράδυ πριν από τον ύπνο.
Η Τζένη Κουτσοδημητροπούλου τούτη τη φορά μας ταξιδεύει σε κόσμους ονειρικούς μέσα από παραμύθια και … εφιάλτες. Το παιδικό άγχος είναι το θέμα της που μην μπορώντας σαν παιδί να το εξηγήσει, το ζωγραφίζει. Είναι εκείνο το μυστικό που δυσκολεύεσαι να βρεις τις λέξεις να το πεις, να το αποβάλλεις και χάνεσαι στον δικό σου κόσμο ΄για να ξεχαστείς. Οι εφιάλτες των μικρών παιδιών είναι πολύ συχνό φαινόμενο και έχουν να κάνουν με τους φόβους τους και τα δικά τους άγχη για πράγματα που δεν μπορούν να διαχειριστούν.
Υπέροχη η ιδέα της Μυστικής πόρτας γεμάτη μικρές λύσεις για τους μεγάλους φόβους και καταπραϋντικό το διάβασμα ενός βιβλίου που πάντα απομακρύνει το άγχος και ηρεμεί με ταύτιση ή λύση γεγονότων που αν και συμβαίνουν σε άλλους οδηγούν στην δική μας λύτρωση – κάθαρση.
Ένα βιβλίο για την Φαντασία, την περιπέτεια, τα όνειρα και τους εφιάλτες, τους φόβους και όσα ανείπωτα βρίσκουν λύση όταν …ειπωθούν.
Με την εικονογράφηση της Ράνιας Ηλιάδου σε απλούς χρωματισμούς που σε ταξιδεύουν στο όνειρο.
Βιβλίο που θα αγαπήσουν τα παιδιά γιατί τους προτείνει λύσεις για τους φόβους τους!
Δείτε περισσότερα εδώ : https://ellinoekdotiki.gr/gr/ekdoseis/i/h-mustiki-porta
Αυτό είναι το καρότο μου, Il Sung Na, Μετάφραση : Ηλιάνα Αγγελή, εκδ. Κλειδάριθμος
Δυο κουνέλια που λατρεύουν τα καρότα αποφασίζουν να φυτέψουν μετρικά στον κήπο και στο πίσω μέρος της αυλής τους. Δεν γνωρίζουν το ένα το άλλο και ενώ περνά ο καιρός κάποια στιγμή βλέπουν ένα τεράστιο καρότο και πιστεύουν πως είναι …δικό τους. Το καθένα πιστεύει πως είναι αυτό που έχει φυτέψει και πως ανήκει στη μεριά του. Κι ενώ διεκδικούν την πατρότητα του καρότου συμβαίνει κάτι πολύ παράξενο και … εξαφανίζεται;
Ποιο μυστήριο κρύβεται πίσω από αυτήν την εξαφάνιση; Πως θα λειτουργήσουν τα δύο κουνέλια ώστε να βρουν τι έχει συμβεί;
Μια ιστορία της ΙL Sung Na για το μοίρασμα, την φιλία, τη συνεργασία και την καλή γειτνίαση.
Μια ιστορία που μας δείχνει πως διεκδικεί κάποιος την περιουσία του, από τη μια μεριά και πόσο εύκολο είναι να την χάσει στη στιγμή, από την άλλη.‘Οταν τα πράγματα ζορίζουν η μόνη λύση είναι η συνεργασία, η σωστή εκτίμηση μιας κατάστασης και η παραμέριση του εγωισμού.
Μια ιστορία για το μοίρασμα και την φιλία κατάλληλη για πολύ μικρά που δύσκολα μπορούν να κατανοήσουν έννοιες όπως η συνεργασία και η ομαδικότητα.
Κείμενο απλό, κατανοητό και εύστροφο και πολύ εκφραστική και ζωντανή εικονογράφηση.
Δείτε εδώ : https://www.klidarithmos.gr/afto-einai-to-karoto-mou
https://zhtunteanagnostes.blogspot.com/
