O Δημήτρης Αστερίου γεννήθηκε το1973 στη Δράμα, ζει και εργάζεται στα Χανιά. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Τμήμα Νοσηλευτικής ΤΕΙ Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια στο Τμήμα Ψυχολογίας του πανεπιστημίου Ρεθύμνου, αλλά η αγάπη του για την ζωγραφική τον έστρεψε σε άλλες κατευθύνσεις.
Στα πρώτα χρόνια της ζωγραφικής του ασχολήθηκε με όλα σχεδόν τα θέματα κυρίως όμως με νατουραλιστικά και σουρεαλιστικά τοπία, αλλά και με την προσωπογραφία.
Χρησιμοποιεί τόσο λάδια, όσο και μικτά χρώματα, ενώ η θεματογραφία του αναφέρεται σε ονειρικά και φανταστικά σύνολα στην κατεύθυνση του σουρεαλισμού και της αυτόματης γραφής.
Παράλληλα με τη ζωγραφική, ασχολείται με τις κατασκευές και τη γλυπτική .Χρησιμοποιεί εφήμερα υλικά, όπως σανίδια που βρίσκει στην αμμουδιά, απομεινάρια από σκουπίδια, αντικείμενα καθημερινής χρήσης για να τα ανασυνθέσει, να τους δώσει πνοή, να τα μετατρέψει σε έργα τέχνης.
Ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής (επιλεγμένες):
Σωματείο ΑΜΕΑ, Δράμα (2018), Exantas Artspace, Χανιά (2018), Σκηνικά σκηνογραφία στη θεατρική παράσταση ¨05:05” (Α.Θηβαίος) στον πολυχώρο 24γράμματα,Αθήνα (2018), Decadance art club, Ζωγραφική εγκατάσταση «Αυνανισμός και Δημοκρατία» Αθήνα (2018), Τίτα Μπρίκι, Ηράκλειο Κρήτης (2017), Exantas Artspace, Χανιά (2017), Γιαλί Τζαμισί, Ζωγραφική εγκατάσταση, Χανιά Κρήτης-υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Κρήτης και Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων (2017), Φουαρ, Αθήνα (2016), Τίτα Μπρίκι, Ηράκλειο Κρήτης (2016), Κοχλίας Art space, Βέρια (2016), Σκάζη Art café, Αθήνα (2016), Exantas Artspace, Χανιά (2016), Παλαιοπωλείο «Ρετρό», Αθήνα (2015), Πύλη Αγ.Γεωργίου, Ηράκλειο Κρήτης(2006), Πινακοθήκη Ρεθύμνου, αίθουσα «Μουσούρη»(2005), Έκθεση Γλυπτικής Γιαλί Τζαμισί, Χανιά Κρήτης-υπό την αιγίδα της Νομαρχίας Χανίων (2004), Σκηνικά και μάσκες θεάτρου ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης 2004, Σκηνικά μουσικής παράστασης Ωδείο Χανίων 2004, Γιαλί Τζαμισί, Χανιά Κρήτης (2003), Γιαλί Τζαμισί, Χανιά Κρήτης (2002), Δημοτική Πινακοθήκη Ναυπλίου (2001), Αίθουσα τέχνης «Ξόμπλι», Βάμμος Χανίων (2001), Γιαλί Τζαμισί, Χανιά Κρήτης (2000), Καφέ «Ηλιοτρόπιο», Χανιά Κρήτης (1999), Δημοτική Πινακοθήκη Μυκόνου (1999)
Ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής (επιλεγμένες):
Φεστιβάλ Art for Change Vol. 4, Μαρούσι 2018, Πολυχώρος Αίθουσα Τέχνης 24γράμματα 2018, Βουλγαρική Πρεσβεία Αθήνα Μάιος 2018, MegArt gallery Αθήνα 2018, Μερόπειο Ίδρυμα Αθήνα 2018, Πνευματικό κέντρο Δήμου Χαλανδρίου 2018, Πολεμικό μουσείο Αθήνα 2018, Μερόπειο Ίδρυμα 2018, Hilton Αθήνα 2018, Αίθουσα τέχνης «Δεληολάνη» 2017, Decadance MagArt Αθήνα 2017, Στοά Πατησίων Art for change Αθήνα 2017, Faust Art for change Αθήνα 2017, Booze Coperativa Αθήνα 2016, Καλλιτεχνικό εργαστήριο Γιάννης Μαρκαντωνάκης, Χανιά 2016, Πύλη Αγ.Γεωργίου Ηράκλειο Κρήτης 2005, Έκθεση Δραμινών εικαστικών Νομαρχεία Δράμας 2003, Παλιό τελωνείο Χανίων 2002, Αίθουσα Μουσούρη Ρέθυμνο 2001, Περιηγητική λέσχη Ρεθύμνου 2000
Έχει εικονογραφήσει βιβλία, έχει επιμεληθεί την κατασκευή σκηνικών θεάτρου και έχει επιμεληθεί εκθέσεις ζωγραφικής.
Έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές, δημοτικές και σχολικές αίθουσες.
Έχει παραχωρήσει έργα του για τις ανάγκες της τηλεοπτικής σειράς του Θ.Παπαδουλάκη «Η λέξη που δεν λες» (2016)
Παράλληλα, έχει προσφέρει και συνεχίζει να προσφέρει, αρκετά από τα έργα του για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΣΤΕΡΙΟΥ (ενδεικτικά)
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ», τεύχος:115
Ιωάννα Ασμάνη: Ζωγράφος, εικαστικός και θεωρητικός της τέχνης
“ …Χωρίς να υπάρχουν εμφανή δεσίματα στη σκέψη μου ιδίως σαν είδος, μου θύμισε τον Μaître που εκθέσανε τα έργα του με μεγάλο νταβαντούρι, στην Pont des Art στο Παρίσι, όταν αυτός ομολογούσε απλά τις φυλές τις πατρίδας του, με ξεκαθαρισμένη δική του τεχνική αθώα και προσωπική. Και ολοζώντανη. Πράγματι η ζωγραφική του Δημήτρη είναι ζωγραφική-ζωγραφική, ακόμη χωρίς κόλπα. Όπως φιλάς με σοβαρότητα το μέτωπο της ερωμένης σου για να εκφράσεις την αφοσίωση σου σε αυτήν, πριν τη διαλύσεις με τον έρωτα σου…”.
ΧΑΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ
Πέγκυ Κουνενάκη: Τεχνοκριτικός, επιμελήτρια εκθέσεων
“…Αυτοδίδακτος καλλιτέχνης, με μια γερή σκευή σπουδών πίσω του που έχουν να κάνουν με την ανθρώπινη ψυχή, επιλέγει την τέχνη για να μιλήσει για τα μυστήρια της ζωής και του θανάτου. Κινητοποιώντας μνήμες του παρελθόντος και χρησιμοποιώντας στοιχεία και σύμβολα από νεκρικά έθιμα της πατρίδας του της Μακεδονίας, δημιουργεί έργα, ανθρωπόμορφα γλυπτά και κατασκευές, αφ’ ενός για να θρηνήσει ό, τι έχει χαθεί, αφετέρου για να υμνήσει έμμεσα τη ζωή, να ξορκίσει ό, τι τον βασανίζει. Με άλλα λόγια μετατρέπει τους εφιάλτες του σε τέχνη. Κι αυτή είναι από τις πλέον δόκιμες ανθρώπινες λειτουργίες. Ο Δημήτρης Αστερίου χρησιμοποιεί εφήμερα υλικά, σανίδια που βρίσκει στην αμμουδιά, απομεινάρια από σκουπίδια, αντικείμενα καθημερινής χρήσης για να τα ανασυνθέσει, να τους δώσει πνοή, να τα μετατρέψει σε έργα τέχνης. Μια τέχνη υπόγεια ερωτική, αφού έρωτας και θάνατος είναι οι διαφορετικές όψεις του ίδιου νομίσματος. Ιδιαίτερα επιδέξιος ο καλλιτέχνης, δημιουργεί συνθέσεις ολοκληρωμένες, που μπορεί να αποτελούνται από φθαρτά και εφήμερα υλικά, αποκτούν όμως σταδιακά μνημειακό χαρακτήρα, μεταφυσική χροιά και καλλιτεχνική οντότητα. Τα περισσότερα έργα του λειτουργούν ως επιτύμβια, ως σκευοφυλάκια μνήμης και αγάπης κυρίως για τα παιδιά που συμβολίζουν και την ίδια τη ζωή…."
Άννα Φωτοπούλου, Επιμελήτρια της έκθεσης ζωγραφικής του Δημήτρη Αστερίου στην Αίθουσα Τέχνης 24γράμματα, από 26 Νοεμβρίου έως 7 Δεκεμβρίου 2018
Ο Δημήτρης Αστερίου μας έρχεται απο τη Δράμα της Μακεδονίας. Το πάθος, η θέρμη και οι ανησυχίες του, τον φέρνουν σε άλλες πόλεις της χώρας. Θα σταματήσει στα Χανιά της Κρήτης, φέρνοντας μαζί του όλη τη παράδοση του τόπου του. Η ζωγραφική του είναι μια φόρμα σχεδόν ναιφ, που παραπέμπει στη παιδικότητα και μέσα απο μια σουρεαλιστική κατάσταση, εκφράζει το βιωματικό του ταξίδι. Τα θέματα που πραγματεύεται έχουν να κάνουν με το φυσικό κόσμο που μας περιβάλλει όμως, μέσα απο τη δίκη του μάτια. Αυτη η εποχή τον βρίσκει στην Αθήνα, δεν ξέρουμε αν θα συνεχίσει το ταξίδι, ξέρουμε όμως ότι θα συνεχίσει να ζωγραφίζει.
