Ο Γιώργος Κόρδης παρουσιάζει στη Στέγη Βιτσέντζος Κορνάρος στη Σητεία μία σειρά έργων του, που ολοκληρώθηκε το 2014 και παρουσιάστηκε αρχικά στο Παρίσι και στην συνέχεια στην Αθήνα και στην Καλαμάτα.
Τα 15 έργα της έκθεσης δημιουργήθηκαν ψηφιακά με την λογική της χάραξης σε όρθιο ξύλο , δηλαδή αφαίρεσης σκιάς και φανέρωση του φωτός. Η όλη όμως εργασία του έγινε με ένα πολύ σύγχρονο τρόπο, ψηφιακά, στην οθόνη ενός τάμπλετ.
Όπως σημειώνει ο ιστορικός τέχνης Γ. Μυλωνάς, ο οποίος επιμελήθηκε την έκθεση των έργων αυτών μαζί με έργα του Τάσσου Αλεβίζου και του Φώτη Βάρθη στην Αθήνα , στο κέντρο τεχνών ΜΕΤΣ " ο ανήσυχος δημιουργός πέρασε όλη την οντογένεση της χαρακτικής, σαν ένα γραφικό είδος, και εκμεταλλεύτηκε τις δυνατότητες που δίνει το άσπρο-μαύρο προς όλες τις κατευθύνσεις. Είναι φανερό, όμως, πως δεν εγκατέλειψε ποτέ, σ' ολόκληρη την εφαρμοσμένη περιπλάνηση της τέχνης του, την αναζήτηση της χαρακτικής ποιότητας. Το σχέδιό του αδρό, «λαξεμένο και άτσαλο», όπως είναι όλα τα επιτεύγματα του χεριού, δεν είναι ένα άψογο γραφικό επίτευγμα, μια τέλεια ψηφιακή αποτύπωση.
Κι εδώ είναι η καινοτομία του Κόρδη: χρησιμοποιεί το ψηφιακό εργαλείο, αλλ' αδιαφορεί για την «τελειότητά» του.
Την ανανέωση ο Κόρδης τη ζήτησε μέσα στα όρια της τέχνης του, όχι έξω απ' αυτήν". ( κατάλογος της έκθεσης)
Ο Γιώργος Κόρδης γεννήθηκε στη Μακρυρράχη Φθιώτιδας το 1956. Σπούδασε θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1975-1979), ενώ παράλληλα έκανε ελεύθερες σπουδές ζωγραφικής και βυζαντινής εικονογραφίας. Μελέτησε συστηματικά την ιστορία και αισθητική της βυζαντινής ζωγραφικής και από το 2003 δίδαξε ως λέκτορας και επίκουρος καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (εικονογραφία: θεωρία και πράξη).
Σπούδασε μεσαιωνικές τεχνικές ζωγραφικής στην Βοστόνη των ΗΠΑ (School of the Museum of Fine Arts of Boston, 1987-1989) και μυήθηκε στον κόσμο της χαρακτικής τέχνης και κυρίως της χαλκογραφίας από τόν Φώτη Μαστιχιάδη.
Διαμόρφωσε το προσωπικό του ιδίωμα στην ζωγραφική συνδυάζοντας κατακτήσεις του μοντερνισμού με την Βυζαντινή ζωγραφική. Από το 1993 ως το 1997 προσέγγισε εικονογραφικά τα λογοτεχνικά κείμενα του Αλ. Παπαδιαμάντη και άλλων Ελλήνων λογοτεχνών (Κόντογλου, Καρκαβίτσα,
Μωραϊτίδη), καθώς και λαϊκά παραμύθια της Κύπρου. Παράλληλα ασχολήθηκε με την έκδοση συλλεκτικών βιβλίων. Από το 1990 ασχολείται συστηματικά με τη διδασκαλία της βυζαντινής ζωγραφικής οργανώνοντας σειρές μαθημάτων και καλοκαιρινά σεμινάρια.
