ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Έφυγε από τη ζωή ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κολλάτος
Υπερασπίστηκε μαχητικά τα δικαιώματα των αυτιστικών παιδιών, έχοντας προσωπική εμπειρία με τον γιο του, Άλκη

Σε ηλικία 87 ετών «έφυγε» την Πέμπτη (30.01.2025) από τη ζωή ο κινηματογραφικός και θεατρικός σκηνοθέτης, ηθοποιός και συγγραφέας, Δημήτρης Κολλάτος.
Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κολλάτος επέδειξε μαχητική στάση όσον αφορά τα δικαιώματα των αυτιστικών παιδιών, ορμώμενος από την προσωπική του εμπειρία με τον γιο του Άλκη, και τη δημιουργία ειδικού χώρου στην Αίγινα για τα αυτιστικά παιδιά.
Στην αυτοβιογραφική ταινία «Ζωή με τον Άλκη» (1988), το ρόλο του αυτιστικού νεαρού έπαιξε ο άλλος του γιος, Αλέξανδρος Κολλάτος, που βραβεύτηκε με ειδική Μνεία για την ερμηνεία του στο ρόλο του αυτιστικού αδελφού του. Ο Αλέξανδρος στη συνέχεια έγινε ηθοποιός και σκηνοθέτης.
Ο Δημήτρης Κολλάτος γεννήθηκε στις 9 Ιουνίου 1937 στην Αθήνα.
Το 1959 – 1960 ίδρυσε το «Πειραματικό Θέατρο Τσέπης», ανεβάζοντας, εκείνη και τις επόμενες δύο θεατρικές περιόδους, σε ένα υπόγειο της οδού Στουρνάρη, τη «Φαλακρή τραγουδίστρια» του Ιονέσκο, το «Τέλος του παιχνιδιού» του Σάμιουελ Μπέκετ και το «Δωμάτιο» του Χάρολντ Πίντερ.
Σκηνοθέτησε την «Ιφιγένεια εν Ταύροις» του Ευριπίδη με Ιφιγένεια τη Μαριέτα Ριάλδη. Το 1961 στο Παρίσι ανέβασε την «Ιφιγένεια εν Ταύροις» του Ευριπίδη. Το γαλλικό περιοδικό «L’Express» χαρακτήρισε την παράσταση «μία άνοιξη στο γαλλικό θέατρο». Η Αρλέτ Μπομάν έγινε σύζυγός του, από την οποία απέκτησε δύο γιούς, τον Αλέξανδρο και τον Άλκη, και η οποία πρωταγωνίστησε στις ταινίες του.
Το 1962 γύρισε την πρώτη του ταινία μικρού μήκους «Αθήνα Χι Ψι Ξι», που βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Ακολούθησε η μεσαίου μήκους ταινία «Ελιές» το 1964, που κι αυτή βραβεύτηκε.
Το 1966 η μεγάλου μήκους ταινία του, «Θάνατος του Αλέξανδρου», στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης πήρε τρία βραβεία Κριτικών (καλύτερης ταινίας, καλύτερου σεναρίου, καλύτερης μουσικής). Ο Μάνος Χατζηδάκις είχε πει: «Η σημαντικοτέρα ταινία που προεβλήθη εις το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, αληθινά πανίσχυρη παρουσία που με άφησε άναυδον με το θάρρος και την δύναμιν της συλλήψεώς της, ήταν η ταινία του Δημήτρη Κολλάτου «Ο Θάνατος του Αλέξανδρου». Αυτή είναι η αληθινά μεγάλη ταινία του φεστιβάλ.