Απ’ τα καρίκια του αμπελιού στα καρέ του κινηματογράφου ένα…«Ξα μου»!

Της Ειρήνης Τσάκα

Η παρουσία του «γεμίζει» την μεγάλη οθόνη…

Εμφανίζεται δίπλα σε επαγγελματίες ηθοποιούς του μεγέθους του Γιώργου Χωραφά, της Σοφίας Χιλλ και του Λευτέρη Ελευθερίου ωστόσο δεν «χάνεται» στη σκιά τους.
Αντιθέτως υπάρχουν πολλές στιγμές  που η αυθεντικότητά του «κλέβει» την παράσταση, αν και - όπως παραδέχεται μιλώντας στο Cretalive – στη αρχή ένιωθε ντροπή να βγει στο φακό: «κομπλάριζα γιατί δεν κάτεχα ήντα θα ξελαμίσω»!

 Πληθωρικός σε όλα του, ο Γιώργης Σμπώκος σίγουρα δεν περνά απαρατήρητος στον θεατή της ταινίας «Ξα μου».  
«Συγχαρητήρια, αλλά και τα αμπέλια να μην τα αφήσετε τώρα που γίνατε διάσημος» τον πείραζα λίγη ώρα μετά την πρώτη προβολή της ταινίας στο Ηράκλειο. «Και να θέλω, δεν με αφήνουν αυτά» ήρθε άμεσα η «πληρωμένη» απάντησή του.

Ο Γιώργης μας μιλά για τον «Βασιλιά της Κρήτης», τη διαφορά του «Ξα μου» από το «Ξα σου» και υποστηρίζει πως η φύση έχει τη δυνατότητα να δώσει μεγάλη δύναμη στους ανθρώπους .

Δηλώνει επίσης ότι ευχαρίστως θα έπαιρνε για μεροκάματο στο αμπέλι έναν πρώην διευθυντή ξενοδοχείου, αρκεί να μην είναι… λιμοκοντόρος!


  Ποιες ήταν οι πρώτες σκέψεις και η πρώτη αντίδραση όταν η Κλειώ Φανουράκη πρότεινε να «παίξετε» στην ταινία;

 “Mπρε συ τρεζάθηκες; Ήντα δουλειά έχω εγώ με τανά»; Στη συνέχεια ένιωθα ντροπή να βγω στο φακό, κομπλάριζα γιατί δεν κάτεχα ήντα θα ξελαμίσω!
Μετά το ξανασκέφτηκα και είπα: «Γιάντα μωρέ, καλύτεροι είναι οι άλλοι από μένα; Θα το δοκιμάσω και ό,τι βγει».
Σίγουρα με ενδιέφερε και ότι το σενάριο και η ιστορία της ταινίας σχετίζεται με την ιστορία του κρασιού και του τόπου μου.  Κατόπιν…εορτής η εμπειρία μοναδική!

Πόσο κοντά στην πραγματικότητα είναι η καθημερινότητα του Γιώργη που παρουσιάζεται στην μεγάλη οθόνη;   

 Ό,τι θωρρείς στην οθόνη είναι πραγματικά η καθημερινότητά μου στην εποχή του τρύγου,  στην οποία και γυρίζεται η ταινία. Ασφαλώς βέβαια έχουμε και άλλες δουλειές, ελιές, ζώα, κηπευτικά που πρέπει να είμαστε εκεί, λιάζει, χιονίζει, βρέχει.

Αν εμφανιζόταν στο δρόμο σας ένας πρώην Διευθυντής ξενοδοχείου θα τον «προσλαμβάνατε»  για μεροκάματο στον τρύγο; 

 Αν είχε την όρεξη για οποιαδήποτε δουλειά χωρίς να ναι λιμοκοντόρος και να διαλέγει ήντα θα κάμει, γιατί όχι;

Βλέπουμε στην ταινία τον πρωταγωνιστή Τζώνυ να βρίσκει την έξοδο  από την «σπηλιά» του με τη βοήθεια της φύσης και των ανθρώπων της. Κι αυτοί οι άνθρωποι  όμως, από κάπου χρειάζεται  να πάρουν δύναμη για να πουν «ξα μου»... Είναι αρκετή η δύναμη της φύσης για όλους; 

 Νομίζω πως η φύση έχει τη δυνατότητα να δώσει μεγάλη δύναμη στους ανθρώπους, αρκεί να πουν ΞΑ ΜΟΥ και οχι ΞΑ ΣΟΥ. Είναι πολύ εύκολο ο άνθρωπος να μεταφέρει τις ευθύνες αλλού και όχι στον εαυτό του.

Ο Γιώργης μιλά στον Τζώνυ για τον «Βασιλιά της Κρήτης», τον αποκαλύπτει κάποια στιγμή,  ωστόσο είναι έντονη η αίσθηση ότι δεν μιλά απλά για ένα πρόσωπο αλλά για κάτι περισσότερο. Πόσο αλήθεια είναι αυτό; 

 Ο βασιλιάς της Κρήτης μπορεί να είναι πολλά πράγματά μαζί. Μπορεί να είναι τα προϊόντα μας ή οι άνθρωποι της Κρήτης που αγωνίζονται για το καλύτερο.

 Ή  ακόμα και ο θρύλος του Μίνωα που ζει σε κάθε γωνιά του νησιού και το μοναδικό κλίμα που επικρατεί σε συνδυασμό με τον ήλιο και τη δροσεράδα που δίνουν την ιδιαιτερότητα στα προϊόντα μας.

 Τελικά είναι πιο δύσκολο να είσαι αμπελουργός ή ηθοποιός;

Ο ρόλος του αμπελουργού είναι να ζει μαζί με τα φυτά, να τα διαβάζει, να προβλέπει ο,τιδήποτε μπορεί να τα επηρεάσει ή να τα καταστρέψει. Ο ηθοποιός ...δεν ξέρω!