Αγαπητό Cretalive,
Μαύρη εμπήκε η Άνοιξη
πότισαν αίμα οι ράγες
κι υποδεχτήκαν οι ουρανοί
αγγέλους στις αγκάλες
Σε κείνη τη μοιραία γραμμή
ανήμενε ο Χάρος
να πάρει στο ταξίδι του
τόσων ψυχών το βάρος
Άτιμε Χάρε αδίστακτε
με όρον θανατηφόρο
να παίρνεις απ’των κοπελιώ
αυτό το θείο δώρο
Νέα παιδιά σαν γάργαρα
νερά τα πρόσωπα τους
βρέθηκαν να’ ναι στο βωμό
θυσία στα σχέδια τους
Κόρες νεραιδοστόλιστες
και φεγγαρολουσμένες
και παλικάρια στιβαρά
μορφές ανδρειωμένες
Μάνες πονούνε τα παιδιά
παιδιά πονούν τις μάνες
θρηνούν πατέρες τα παιδιά
παιδιά θρηνούν πατέρες
Γέμισεν ο παράδεισος
57 αγγέλους
και είναι της μάνας ο καημός
βάσανο δίχως τέλους
Άδικο είχανε χαμό
τόσες ψυχές στον Άδη
μαύρισεν όλων η ψυχή
μ’ ένα βαθύ σκοτάδι
Μάνα Ελλάδα μας θρηνείς
για τα καμώματα τους
πόσο ν’ αντέξει η πλάτη σου
τα βάρη τα δικά τους
Ντράπηκε κι η ίδια η ντροπή
με τούτο το συμβάν της
για μια Ελλάδα που μπορεί
να σφάζει τα παιδιά της
Δ. Π.
Εκπαιδευτικός
