"Ο τόπος μου..."

Ο τόπος μου είναι μέρος μικρό

μικρό κι άσχημο.

Δεν έχει αξιοθέατα

δάση, ποτάμια και γέφυρες

πλατείες μεγάλες με παρτέρια και κτίρια όμορφα, όχι.

Ούτε μαγαζιά μοντέρνα γεμάτα νέους

κι αυτοί, ίσως, να λιγάνανε. 

Ο τόπος μου είναι συντρίμμια.

Είναι πέτρες πεσμένες σωρό

καταμεσής του δρόμου

λουλούδια με βλαστούς τσακισμένους

και δρόμους έρημους. 

Μια αδιάλειπτη κίνηση που τρομάζει είναι  ͘

ένα καρδιογράφημα επάνω σε τοίχο.

Ο τόπος μου.

Ο τόπος μου είναι θύμησες

είναι η ιστορία και ο πολιτισμός του μονάχα.

Οι αιώνες που διάβηκαν γύρω από τον Προφήτη Ηλία

οι διπλοί πέλεκεις των Μινωιτών

τα σπήλαια κι ο κάμπος.

Είναι οι φωνές που πυκνώσανε μες στα χρόνια και του δώσανε υπόσταση  ͘

Ο τόπος μου είναι οι άνθρωποι!

Οι άνθρωποι που παλεύουν μ’ ελπίδα

χρόνια πολλά.

Κινούν για τις γωνιές του κόσμου

φέροντας τον τόπο μέσα τους

και γυρίζουν να τον μπολιάσουν.

Είναι άνθρωποι δυνατοί

Που ενσαρκώνουν τον Αγώνα

με χαρά

όπως χαίρονται στις γιορτές και στις συναυλίες και στους ημιμαραθωνίους. 

Αυτός είναι ο τόπος μου. 

Ένα κομμάτι στην ψυχή των ανθρώπων του,

σα χώμα

που φυτρώνει ό,τι πιο όμορφο έχουμε μέσα μας.

Κι έτσι θα βλαστήσει κι ο ίδιος ξανά.

Οι άνθρωποι του Αρκαλοχωρίου.

Τ’ Αρκαλοχώρι.

Κ.Γ. 

Διαβάστε περισσότερες ειδήσεις από την Κρήτη και το Ηράκλειο