Αγαπητό Cretalive, χρόνια πολλά!
Κάθε 28η Οκτωβρίου η γιαγιά μου πήγαινε το αναμμένο καντήλι στο εικονοστάσι του σπιτιού της λέγοντας "O Θεός να αναπαύσει τη ψυχούλα σας".
Μία από αυτές τις φορές της το παρατήρησα λέγοντας της "γιαγιά δε λες να ξεχάσεις αυτούς τους στρατιώτες". Όταν έβαλε τα καφεδάκια μας στο τραπέζι μου λέει "Αυτοί παιδί μου πολέμησαν τότε μέσα στα χιόνια και σκοτώθηκαν για να είμαστε εμείς ελεύθεροι και γω θα βαρεθώ να ανάβω το καντηλάκι για την ψυχή τους?" Μέχρι να φύγει δεν πέρασε χρόνος που να μην ανάψει το καντηλάκι της τέτοια μέρα και να ψιθυρίσει "Ο Θεός να αναπαύσει την ψυχούλα σας".
Τα βάσανα και το άγχος της καθημερινής ζωής δε μου αφήνουν καθόλου χρόνο για θρησκευτικές εκδηλώσεις, πέρα από ένα "Καλά Χριστούγεννα" και ένα "Καλό Πάσχα" και αυτά βιαστικά και τυπικά, αλλά ποτέ δεν αφήνω την 28η Οκτωβρίου το καντηλάκι της συγχωρεμένης της γιαγιάς σβηστό, το ανάβω και ψιθυρίζω "Ο Θεός να αναπαύσει τις ψυχούλες σας" και νιώθω τη γιαγιά από κει πάνω ευχαριστημένη.
Χρόνια πολλά.
Μ.Τ
