μας φάγανε η λαμογιά, μέσον και αλητεία.
Διακόσια χρόνια λευτεριάς ορμάτε παλικάρια
με γιούργια και τους φάγαμε πάνω τους σαν λιοντάρια.
Διακόσια χρόνια λευτεριάς δεν σήκωσες κεφάλι.
Τα δάνεια που σου 'δωσαν, τα 'φαγες στην κραιπάλη.
Διακόσια χρόνια λευτεριάς μα λεύτερος δεν είσαι.
Δεμένο χεροπόδαρα σε έχουνε μα ζήσε.
Διακόσια χρόνια λευτεριάς πότε θα ωριμάσεις ;
Παιδί που τα παιχνίδια σου αφήνεις σαν πεινάσεις.
Διακόσια χρόνια λευτεριάς, μπάτε σκύλοι αλέστε.
Το γουδί το γουδοχέρι καθίστε και ιδέστε.
Διακόσια χρόνια λευτεριάς με την ψυχή στο στόμα.
Πόσο ν' αντέξει το κορμί, τυραννισμένο σώμα ;
Διακόσια χρόνια λευτεριάς πόλεμοι και συμφορές.
Πάλι μείναμ' από λάδι σαν παρθένες τις μωρές.
Διακόσια χρόνια συναπτά μας θέλουνε ραγιάδες
για να περνούν καλά αυτοί, να 'ναι μαχαραγιάδες.
Διακόσια χρόνια λησμονιάς θείου, αρχαίου κάλλους
βρωμάνε τα ποδάρια μας, εβγάλανε και κάλους.
Διακόσια χρόνια άποικοι στις ξένες τις δυνάμεις
όσο και να το προσπαθείς, λυγίζεις, αποκάμεις.
Ελισαίος.
