Την απάντηση του για τον ρόλο τον ΜΚΟ που αναλύεται στο άρθρο της πρώην αντιδημάρχου Αθηνάς Σπανάκη στο Cretalive με τίτλο "Ο ρόλος των ΜΚΟ στην άσκηση Κοινωνικής Πολιτικής" δίνει ο κοινωνικός λειτουργός Διονύσης Κοκκώνης.
Αγαπητό Cretalive,
Η Κα Αθηνά Σπανάκη με ένα, ενδιαφέρον (για τις αριστερές του καταβολές και προτάσεις) άρθρο της -καλώς- επιτίθεται στις ΜΚΟ για τον ολοένα αυξανόμενο ρυθμό παρέμβασης σε κρατικές υποθέσεις όπως αναντίρρητα είναι η προνοιακή πολιτική. Συμφωνούμε και επαυξάνουμε, όμως θα θέλαμε να επισημάνουμε στην Κα Σπανάκη πως αυτή η... αύξηση έχει ουσιαστικά εκκινήσει με την διάλυση του αθηνοκεντρικού και πάντως, αρτιότερου, Εθνικού Οργανισμού Πρόνοιας το '92 και την "σιωπηλή" απαξίωσή του έκτοτε, για οικονομικούς πάντοτε λόγους (γιατί στα λογιστικά δεν δύναται να συνυπολογιστεί ο βαθμός και η ποσότητα της κοινωνικής ανταποδοτικότητας και της μακροπρόθεσμης, δυνητικής κοινωνικής ωφέλειας που τέτοια προγράμματα εγγυούνται για την διατήρηση της όποιας κοινωνικής συνοχής π.χ. δεν μπορεί να υπολογιστεί η μείωση του ποινικού πληθυσμού, ή η συντήρησή του στα ίδια ακριβώς επίπεδα, για μια 20ετία, όταν στο ίδιο διάστημα, κάνεις δαπάνες προστατεύοντας, ενισχύοντας και εν τέλει, ενσωματώνοντας πληθυσμούς ROM). Η ενασχόληση των ΜΚΟ με τις κρατικές υποθέσεις (& ταυτόχρονα η κρατικοδίαιτη τους λειτουργία - ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό μόνο της ελληνικής οικονομικής πρακτικής), έχει εκκινήσει λοιπόν καμιά 20ετία τώρα και ενίοτε πριμοδοτείται και από επίσημους, θεσμικούς φορείς εκτελεστικής & νομοθετικής εξουσίας π.χ. η προ 10ετίας ανάδειξη του Χαμόγελου του Παιδιού σε αποκλειστικό πάροχο υπηρεσιών παιδικής προστασίας του Δημοσίου.
Επομένως όσοι όψιμα υποστηρίζουν πως "παράγινε το κακό με τις ΜΚΟ" και είναι αιρετοί, πρέπει να λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τους τις στρατηγικές και τις επιλογές των πολιτικών τους ηγεσιών που προωθούσαν τις ΜΚΟ μήπως και εξοικονομήσουν πόρους!! Μην ξεχνάμε πως στην δύσμοιρη αυτή χώρα, υπάρχει και το θέμα της αδιαφάνειας επομένως για κάποιους, πρέπει να τίθεται εξωτερικός διαχειριστής, προκειμένου να κατοχυρώνεται ένας βαθμός αντικειμενικότητας (δήθεν) και ένας επιπλέον παράγοντας ελέγχου των δημοσιονομικών δαπανών μιας χώρας (ή των δανειακών / "ενισχυτικών" δαπανών μιας χώρας) ανά τομέα άσκησης πολιτικής, από "ανεξάρτητους φορείς", οι οποίοι, στην χώρα μας, γίνονται συχνά, όσο ανεξέλεγκτοι είναι και οι φορείς που τους επιτηρούν. Παράδειγμα η χρηματοδότηση ΜΚΟ για το μεταναστευτικό, η οποία είναι υποχρεωτικό να δίδεται μόνο σε τέτοιες (διεθνείς και μη) οργανώσεις υπό την επίβλεψη (δήθεν) των κρατών στα οποία, αυτές οι ΜΚΟ δραστηριοποιούνται.
Είναι τόσο φαιδρό να το παίζει κανείς ΚΚΕ, όταν δεν είναι...Γιατί αν είναι, όλα όσα αναφέρονται στο σχετικό άρθρο θα ήταν τουλάχιστον στην πρόθεση αγαθά και καλοπροαίρετα, αφού θα αντανακλούσαν την πάγια θέση του κόμματος για απόλυτο κρατικό παρεμβατισμό σε όλους τους πυλώνες της κοινωνικής συγκρότησης & συνοχής (Παιδεία, Ασφάλιση, Περίθαλψη, Πρόνοια) και έλεγχο των δαπανών στην πρόνοια που θα αφορά στο σύνολο των πολιτών και όχι μόνο των ενδεών. Αφήστε δε, που αν είσαι ΚΚΕ δεν πιστεύεις στην ύπαρξη προνοιακών υπηρεσιών αφού κατοχυρώνεται η ισότητα των πολιτών απέναντι στο κράτος και στις παροχές του, εκμηδενίζοντας την όποια ανταγωνιστική σχέση (και άρα εξαρτητική και διακριτική σχέση μεταξύ των πολιτών) δημιουργείται σε συνθήκες καπιταλισμού. Λέμε τώρα...Είναι λοιπόν, τουλάχιστον αστείο, από μορφώματα που ανοικτά, πριν κάποια χρόνια, απαξίωναν τους κρατικούς (& δημόσιους / δημοτικούς σε επίπεδο ΟΤΑ) φορείς παροχής προνοιακών υπηρεσιών, ενισχύοντας και προτρέποντας την είσοδο των ΜΚΟ, σαν "πιο σοβαρή" και κυρίως οικονομική λύση, να λένε τώρα πως "η Πόλις εάλω" και άλλα τέτοια τραγικά....Και αναφορικά με τον γράφοντα μην πει κάποιος πως υποστηρίζει το συμφέρον του ιδιώτη απέναντι στο κοινό συμφέρον γιατί πολύ απλά δεν με γνωρίζει...γιατί πολύ απλά υπάρχουν και κάποιοι που κάνουν την δουλειά τους προσφέροντας πάντα και στο μέτρο του εφικτού αυτό που έμαθαν στην Σχολή τους και αυτό που "κουβαλούν" ως έλλογα όντα στο κεφάλι τους, ιδεολογικοπολιτικά, χωρίς εξαρτήσεις και ανταγωνισμούς που τελικά αμβλύνουν και την παροχή και τις "προθέσεις".
Και επειδή στο κείμενο συμφωνώ σε κάποια κομμάτια σε απόλυτο βαθμό, κλείνοντας, να παραθέσω ένα χαρακτηριστικό κομμάτι αποφθεγματικού χαρακτήρα, συνοδεύοντας το και από ένα ελληνικό παράδειγμα, ενδεικτικό της ΠΡΑΞΗΣ που δικαιώνει, ή αδικεί όλους μας: "Αυτό που περιμένει από έναν σοβαρό δήμο είναι να οργανώσει κατά τέτοιο τρόπο τα οργανογράμματά του, να αξιοποιήσει το διαθέσιμο υπαλληλικό δυναμικό του και να εξερευνήσει χρηματοδοτικά εργαλεία ώστε να εδραιώσει κοινωνικές υπηρεσίες προς τους δημότες του." Συμφωνώ & επαυξάνω και θυμίζω πως το τελευταίο πρόγραμμα κοινωνικής πολιτικής στην Ελλάδα στα μέσα δεκαετίας του 90 (για να δείτε πόσο υπολογίζεται η πρόνοια στην ελληνική επικράτεια από όλους τους κυβερνώντες) χρηματοδοτήθηκε πιλοτικά περίπου 4 φορές προκειμένου να αποτελέσει μόνιμη δομή (στο άρθρο αναφέρεται ως "να εξερευνήσει χρηματοδοτικά εργαλεία ώστε να εδραιώσει κοινωνικές υπηρεσίες προς τους δημότες του"). Είναι αυτό που ονομάστηκε "Βοήθεια Στο Σπίτι"....Γνωρίζετε σήμερα πώς και εάν λειτουργεί και υπό ποίες συνθήκες, παρ' ότι, όπως αναφέρεται "εξερευνήθηκαν τα χρηματοδοτικά εργαλεία", για να εδραιωθούν υπηρεσίες συγκεκριμένης ποιότητας? Ή μείναμε στην ...... "εξερεύνηση"? Και αυτό το αμίμητο: "να αξιοποιήσει το διαθέσιμο υπαλληλικό δυναμικό του", που το βάζετε? Έχετε υπ' όψη σας τον όγκο εργασίας των συναδέλφων??ή τα μέσα που διατίθενται σε αυτούς για να την πραγματοποιήσουν ποιοτικά?? Σε αυτό δεν συνυπολογίζω το κομμάτι εκείνων των συναδέλφων που..... θέλουν και είναι Δημόσιοι Υπάλληλοι...με την κακή την έννοια...ξέρετε, όπως τους εννοεί ο Κυριάκος (δεν λέω το άλλο για να μην ματιαστούμε ομαδικά).
ΔΚ
