Αγαπητό Cretalive,
Λοιπόν λοιπόν ,διανύω την τρίτη δεκαετία της ζωής μου, και περισσότερα από δέκα χρόνια ζω εκτός Ηρακλείου ,εκτός Ελλάδας συγκεκριμένα. Οι χώρες πολλές δεν έχει σημασία ποιες και για πόσο. Κάθε τόσο καταφέρνω και έρχομαι Ηράκλειο κάπου στα δυτικά προάστια όπου μεγάλωσα και έκανα τα πρώτα βήματα μου. Οπότε έρχομαι με πιάνει ένα παράπονο.
Δε θα αναφερθώ στα κλασσικά: έχουμε το καλύτερο κλίμα ή το καλύτερο λάδι κτλ. Θα αναφερθώ σε πραγματικές δυνατότητες.
Ενετικά τείχη , όταν ήμουνα μικρός πήγαινα στα ενετικά τείχη με τοπ ποδήλατο, ρημαγμένα τότε, κάπως περίεργα θα μπορούσα να λεγα. Έπρεπε να φτάσω 20 χρόνων να συνειδητοποιησω ότι εκεί που έκανα ποδήλατα γράφτηκε μια ολόκληρη ιστορία. Εκεί που καθόμασταν με τους φίλους και λέγαμε χαζομάρες αναπτύχθηκε ένας πολιτισμός , χύθηκε αίμα έγιναν μάχες...
Το Ηράκλειο πρέπει να αγαπηθεί , είμαστε άσχημη πόλη, το ξέρουμε, το γνωρίζουμε. Αλλά έχει πράγματα να κάνεις , έχει δυνατότητες. Ο ποταμός Γιόφυρος είναι ένα ακατέργαστο διαμάντι , η Αμμουδάρα μια παραλία δέκα χιλιομέτρων αν ήτανε αλλού πχ Ισπανία θα ήτανε το must be μέρος για όλους μας.
Δεν έχουμε ένα μινωικό μονοπάτι από το λιμάνι να πηγαίνει Κνωσσό , ας είναι και φτιαχτό ψεύτικο έτσι όμως αναδεικνύεις τον τόπο σου.
Έχουμε μια δυνατότητα να κάνουμε την πόλη μας φιλόξενη για εμάς να την αγαπήσουμε.
Σίγουρα βήματα γίνονται - με ρυθμούς χελώνας, αλλά γίνονται. Τέλος , θέλω να μιλήσω για το χωριό μέσα στη πόλη την πολύπαθη Αγία Τριάδα. Ένα γραφικό μέρος με δυνατότητα εκμετάλλευσης.
Ελπίζω κάποια στιγμή ο κόσμος ( αφήνω δημάρχους πολιτικούς από έξω ) να αγαπήσει το Ηράκλειο να αγαπήσει την πόλη με τ μεγαλύτερα τείχη στην μεσόγειο.
Ηρακλειώτης από τον Βορρά
