Αγαπητό Cretalive,
με αφορμή το δημοσίευμά σας σχετικά με το κλείσιμο του λιμενοβραχίονα μετά τις 20.00, θα ήθελα να επιβεβαιώσω τις παρατηρήσεις του φίλου αναγνώστη σε σχέση -αφενός- με τον συνωστισμό που προκαλείται κατά την απομάκρυνση του κόσμου, και -αφετέρου- με τη έντονη δυσαρέσκεια που προκύπτει λόγω της υποχρεωτικής απομάκρυνσης των πολιτών από τον δημόσιο χώρο, εφαρμόζοντας απόφαση του 2007 -αν κατάλαβα καλά-, μόλις το 2020.
Οι ιδιαίτερες συνθήκες που δημιούργησε στη ζωή μας η καραντίνα, έδωσαν σε πολλούς κατοίκους της πόλης την ευκαιρία να βγουν από το σπίτι και να περπατήσουν, να τρέξουν ή να κάνουν ποδήλατο. Για αρκετούς από εμάς, αυτές ήταν καθημερινές δραστηριότητες και πριν τον εγκλεισμό στα σπίτια μας. Άλλοι πάλι, μόλις τώρα γνώρισαν τη χαρά του να επιλέγεις να επενδύσεις χρόνο και ενέργεια για άσκηση στον δημόσιο χώρο, κατά μόνας ή με φίλους και οικογένεια.
Ακόμα και τώρα, που τα διάφορα μέτρα αίρονται σταδιακά, είναι πολλοί εκείνοι που συνεχίζουν να επιλέγουν την άσκηση σε εξωτερικό χώρο. Η διαφορά είναι πως τώρα στους δρόμους κυκλοφορούν και τα αυτοκίνητα/μηχανάκια, περιορίζοντας την κίνηση των πολιτών σε πεζοδρόμια στενά. Η αυξημένη κίνηση στα πεζοδρόμια και οι αποστάσεις που πρέπει να κρατάμε υποχρεώνουν πολύ κόσμο να κατεβαίνει στον δρόμο, θέτοντας τον εαυτό του και τους οδηγούς σε κίνδυνο.
Η τωρινή κατάσταση θα μπορούσε να αποτελέσει μεγάλη ευκαιρία τόσο για το Λιμεναρχείο όσο και για τον Δήμο, ώστε να πάρουν αποφάσεις και μέτρα που θα επιτρέπουν την όσο γίνεται πιο απρόσκοπτη κυκλοφορία και άθληση των πολιτών στον δημόσιο χώρο, όπως και σε άλλες χώρες, με απώτερο σκοπό τη μονιμοποίηση των επιλογών αυτών.
Η διαμόρφωση μεγάλων, ανοιχτών, ελεύθερα προσβάσιμων δημόσιων χώρων στην πόλη, δίχως εμπόδια και κινδύνους (π.χ. παράνομα τραπεζοκαθίσματα, σταθμευμένα ηλεκτρικά πατίνια, κυβόλιθοι, ολισθηρά πετρώματα, λακκούβες, παράνομα σταθμευμένα οχήματα, υποφωτισμένοι χώροι, περιττά σκαλοπάτια και κακοφτιαγμένες ράμπες κ.λπ.) αποτελούν σταθερό αίτημα των κατοίκων. Το περπάτημα, το τρέξιμο, το ποδήλατο και όποια άλλη μορφή άσκησης στον δημόσιο χώρο είναι δικαίωμα όλων και είναι καιρός να βρεθεί τρόπος και χώρος για να καλυφθεί ουσιαστικά πια αυτή η ανάγκη.
Σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία,
Κωνσταντίνα
