Αγαπητό cretalive,
Για τρίτη συνεχόμενη ημέρα βρίσκομαι σε αναζήτηση ενός απλού και συνηθισμένου (στις καλές εποχές μάλλον) φαρμάκου το οποίο χρειάζεται άμεσα (προφανώς, για φάρμακο μιλάμε άλλωστε, ή μήπως για κάποιους δεν είναι τόσο προφανές;;) η 5 ετών κόρη μου επειδή ταλαιπωρείται από αλλεργία. Για τρίτη συνεχόμενη ημέρα η αναζήτησή μου πέφτει στο κενό.
Πού να το φανταστώ ότι αυτό το -κατά τα άλλα- συνηθισμένο φάρμακο έφτασε να είναι τόσο δυσεύρετο! Και δεν είναι βέβαια μόνο αυτό καθώς κατά καιρούς έχω συναντήσει δυσκολία στο να καταφέρω να βρω κι άλλα φάρμακα που χρειάστηκαν τα παιδιά μου, από απλά παυσίπονα μέχρι αντιβιώσεις. Και ουκ ολίγες εκείνες οι φορές που η παιδίατρος κατά τη συνταγογράφηση καταλήγει να μου εξηγεί: "Χρειάζεται το Χ φάρμακο το παιδί άλλα δεν θα το βρεις για αυτό θα σου γράψω το Ψ" (!!!). Και όλα αυτά με κάνουν να αναρωτιέμαι: είναι τα φάρμακα είδος πολυτελείας; Aπό πότε; Kαι γιατί;
Tα φάρμακα ΔΕΝ είναι είδος πολυτελείας ούτε είδος που επιλέγει να το αγοράσει κάποιος ή όχι. Είναι είδος ΑΜΕΣΗΣ και ΕΠΕΙΓΟΥΣΑΣ ιατρικής ανάγκης στα οποία δεν νοείται να μην υπάρχει πρόσβαση σε μια "ανεπτυγμένη" και "εξευρωπαϊσμένη" χώρα, και για αυτό δεν υπάρχει καμία απολύτως δικαιολογία. Η υγεία, όσο κι αν κάποιοι την έχουν υποβαθμίσει ΔΕΝ είναι είδος πολυτελείας. Η ανθρώπινη ζωή, η ζωή μας, όσο κι αν κάποιοι την έχουν ευτελίσει, ΔΕΝ είναι άθυρμα στα χέρια κανενός!
Τροφή για σκέψη….
M.M.
Φωτογραφία αρχείου από alfexe via vista.create
