Τα ενοίκια κατοικίας στις ΗΠΑ εμφανίζουν κατακόρυφη αύξηση τους τελευταίους μήνες. Η νέα πραγματικότητα οδήγησε πολλά νέα ζευγάρια στη συγκατοίκηση πολύ νωρίτερα από ό,τι αρχικά προέβλεπαν. Βασικός λόγος της απόφασής τους η ενίσχυση των διαθέσιμων πόρων τους, ώστε να παραμείνουν στις συνοικίες των ονείρων τους. Τον Μάιο, το μέσο μίσθωμα στο Μανχάταν έφθασε σε 4.000 δολάρια σύμφωνα με τη μεσιτική εταιρεία Douglas Elliman, ενώ σε εθνικό επίπεδο αυξήθηκε κατά 15%. «Εχουμε πελάτες», εξηγεί ο μεσίτης Τόνι Ματάρ, «που αν και συνδέονται συναισθηματικά για λιγότερο από έξι μήνες, αποφασίζουν να συγκατοικήσουν προκειμένου να μοιραστούν το υψηλό κόστος του ενοικίου στις γειτονιές που θέλουν».
Αναμφίβολα, πολλά ζευγάρια προσδοκούν με χαρά αυτό το επόμενο βήμα στη σχέση τους, εκφράζοντας, βέβαια, φόβους και ανησυχίες, κυρίως επειδή εξαρτώνται οικονομικά από το έτερον ήμισυ πολύ νωρίτερα από ό,τι είχαν προγραμματίσει. Οπως σημειώνει η Αριέλ Κούπερμπεργκ, καθηγήτρια Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας, «οι φόβοι αυτοί είναι βάσιμοι. Η συγκατοίκηση καθιστά δυσκολότερο τον χωρισμό».
«Η συγκατοίκηση εξαιτίας οικονομικής ανάγκης, και όχι λόγω συντροφικότητας, συνδέεται με υποδεέστερη ποιότητα σχέσης».
Αυτά τα προβλήματα είναι ακόμη εντονότερα για ανθρώπους χαμηλότερου κοινωνικο-οικονομικού επιπέδου. «Νέοι που δεν έχουν πανεπιστημιακή μόρφωση είναι πολύ πιθανότερο να συγκατοικούν με τον σύντροφό τους αντί να τον παντρευτούν, συγκριτικά με εκείνους που έχουν πανεπιστημιακό δίπλωμα», επισημαίνει η Σάρον Σάσλερ, καθηγήτρια Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ και συγγραφέας του βιβλίου «Εθνος συγκατοίκησης».
«Το κόστος του ενοικίου έχει πιο επιζήμιες συνέπειες όσον αφορά την εξέλιξη και τη σταθερότητα της σχέσης τους. Η συγκατοίκηση εξαιτίας οικονομικής ανάγκης, και όχι λόγω συντροφικότητας, συνδέεται με υποδεέστερη ποιότητα σχέσης. Δυο άνθρωποι που αποφασίζουν να συγκατοικήσουν λόγω μικρότερου κόστους διαβίωσης γρήγορα θα κατανοήσουν ότι βιάστηκαν», προσθέτει.
Ενα από τα ζευγάρια που συμμετείχαν αρχικά στην έρευνα των New York Times αντιλήφθηκε κατά τη διάρκεια των συνεντεύξεων ότι κάθε μέλος ανέφερε διαφορετική αιτία συγκατοίκησης. Ο ένας πίστευε ότι συνιστούσε το αναμενόμενο επόμενο βήμα στη σχέση και ο άλλος ότι βασικός παράγοντας ήταν ο επιμερισμός του υψηλού ενοικίου. Η σχέση τους διαλύθηκε.
