Η φράση που είχε χρησιμοποιήσει ανώτερη δικαστής πριν από λίγο καιρό πως "εδώ οι δεν προλαβαίνουν οι δικαστές να διαβάσουν και να εμπεδώσουν τις αλλαγές στη φορολογική δίκη, θα προλάβει ο διοικητικός υπάλληλος;" αντικατοπτρίζει πλήρως την απελπισία της δικαστικής και διοικητικής ιεραρχίας που συνοψίζουν την φορολογική αρχή.
Στα δικαστήρια που λιμνάζουν πάνω από μισό εκατομμύριο υποθέσεις με αντικείμενο δεκάδες δισ. ευρώ (απο πρόστιμα σε φορολογικές και τελωνειακές υποθέσεις) η κατάσταση είναι χαώδης, και βασικός παράγοντας θεωρείται από δικαστικούς παράγοντες η υπερνομοθέτηση εκ μέρους της πολιτείας, οι αριθμοί της οποίας είναι συντριπτικοί. Αν υπολογίσει κανείς πως έρχεται νέο φορολογικό νομοσχέδιο αυτό θα είναι το 7ο σε περίπου 40 μήνες. Επίσης έχουν ψηφιστεί:
-17 νόμοι στους οποίους συμπεριλήφθηκαν 71 νέες φορολογικές διατάξεις.
- Για αυτά εκδόθηκαν 111 υπουργικές αποφάσεις και 138 διευκρινιστικές
εγκύκλιοι!!!
Κι όλα αυτά όταν σύμφωνα με τα επισημα στοιχεία στις ΗΠΑ έχουν ψηφιστεί 10 νόμοι τα τελευταία .... 250 χρονια( !!!) ενώ στην Ελλάδα από το 1975 μέχρι σήμερα, δηλαδή μόνο σε 40 χρόνια, ψηφίσθηκαν 250 φορολογικά νομοθετήματα και τροπολογίες μαζί με άλλους 3.450 νόμους και 115.000 υπουργικές αποφάσεις.
Υπό αυτό το πρίσμα είναι χαρακτηριστικό ότι στα Διοικητικά πρωτοδικεία, μέχρι την 31-12-2014 οι εκκρεμείς υποθέσεις ήταν 356.498 από τις οποίες οι φορολογικές είναι 67.678. Στο πρωτοδικείο της Αθήνας λόγω της μνημονιακής υποχρέωσης για τον κατά προτίμηση προσδιορισμό των φορολογικών υποθέσεων, μεγάλος αριθμός υποθέσεων με άλλα αντικείμενα εκκρεμούν από το 2009. Στα εφετεία την ίδια ημερομηνία οι εκκρεμείς υποθέσεις ήταν 47.593 από τις οποίες οι 13.382 είναι φορολογικές.
Γι αυτό άλλωστε όσον αφορά την ποιότητα του συστήματος δικαιοσύνης σε μια κλίμακα που κυμαίνεται από το 0 έως το 4 η Ελλάδα είναι τελευταία στην Ε.Ε. με επίδοση 1,5 και η Κύπρος προτελευταία με επίδοση 2.
