Ο νέος πτωχευτικός νόμος (:ν. 4738/20) αποτελεί ένα ιδιαίτερα σημαντικό νομοθέτημα. Εξάλλου (και) μέσω αυτού θα επιχειρηθεί η διαχείριση του εξαιρετικά υψηλού Ιδιωτικού Χρέους. Η έναρξη της ισχύος του τοποθετήθηκε αρχικά την 1.1.21 και, στη συνέχεια εκτάθηκε (λόγω ελλιπούς προετοιμασίας) μέχρι την 1.6.21. Αξίζει να εντοπίσει κανείς τις βασικές πρόνοιες και καινοτομίες του.
Συγκεντρωτική προσέγγιση: Οι νομοθετικές ρυθμίσεις για τη διαχείριση του ιδιωτικού χρέους είναι διάσπαρτες. Ο νέος πτωχευτικός νόμος επιδίωξε την συγκέντρωση εκείνων που αφορούν την προειδοποίηση, τις διαδικασίες πρόληψης αφερεγγυότητας, την προπτωχευτική διαδικασία εξυγίανσης, την πτώχευση, τους ευάλωτους οφειλέτες αλλά και τους διαχειριστές αφερεγγυότητας.
Έγκαιρη προειδοποίηση: Θεσπίζεται, για πρώτη φορά, ένας τέτοιος προληπτικός μηχανισμός. Δημιουργούνται διαδικασίες ενημέρωσης, προειδοποίησης και υποστήριξης των οφειλετών για την κάλυψη ή αναδιάρθρωση των οφειλών τους.
«Δεύτερη ευκαιρία»: Παρέχεται η δυνατότητα σ’ εκείνους από τους οφειλέτες που βρίσκονται, αποδεδειγμένα, σε οικονομική́ δυσκολία ή αδυνατούν να διαχειριστούν τα χρέη τους ή/και να απαλλαγούν από αυτά με σκοπό να αξιοποιήσουν μια «δεύτερη ευκαιρία». Το ουσιαστικά «νέο», που επιδιώκει να εισφέρει το συγκεκριμένο νομοθέτημα, είναι η δυνατότητα του οφειλέτη να «κλείσει» γρήγορα, οριστικά (και με το μικρότερο δυνατό κόστος) το θέμα της υπερχρέωσής του.
Εξωδικαστικός μηχανισμός ρύθμισης οφειλών φυσικών και νομικών προσώπων: Το συγκεκριμένο νομοθέτημα προβλέπει τον συγκεκριμένο εξωδικαστικό μηχανισμό. Η εμπιστευτική αυτή διαδικασία διεξάγεται μέσω συγκεκριμένης ηλεκτρονικής πλατφόρμας. Παρέχει τη δυνατότητα της αναδιάρθρωσης ή/και «κουρέματος» των οφειλών. Αναγκαία προϋπόθεση αποτελεί η απόφαση της πλειοψηφίας των εμπλεκομένων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Η διαδικασία διαρκεί για ένα δίμηνο. Κατά τη διάρκειά της αναστέλλονται τα μέσα αναγκαστικής ρευστοποίησης της περιουσίας του οφειλέτη.
Η διαδικασία της εξυγίανσης των επιχειρήσεων : Η διαδικασία της εξυγίανσης καθίσταται ενιαία και εκσυγχρονίζεται. Οι επιχειρήσεις είναι δυνατό να προσφύγουν σ’ αυτή προκειμένου να αποφύγουν την πτώχευση και τις δυσμενείς της συνέπειες.
Η πτώχευση: Εφόσον δεν επιτευχθεί η αναδιάρθρωση των οφειλών, ακολουθεί η διαδικασία της πτώχευσης του οφειλέτη (είτε πρόκειται για νομικό είτε για φυσικό πρόσωπο). Η δυνατότητα πτώχευσης φυσικών προσώπων-μη εμπόρων αποτελεί νέα ρύθμιση. Με την πτώχευση δρομολογείται η διαδικασία συλλογικής ικανοποίησης των πιστωτών, με δυνατότητα απαλλαγής του οφειλέτη από τις οφειλές του.
Η απαλλαγή ως συνέπεια της πτώχευσης: Αναπόσπαστα συνδεδεμένη με την πτώχευση είναι η (σύντομη) απαλλαγή́ των καλόπιστων οφειλετών από τις υποχρεώσεις τους-όχι όμως και των «στρατηγικών κακοπληρωτών».
Σημαντικό: Η ευθύνη των μελών της διοίκησης των νομικών προσώπων που πτωχεύουν: Με το νέο θεσμικό πλαίσιο επέρχεται η σύντομη απαλλαγή τους
Όταν τελικά εφαρμοστεί ο νέος νόμος θα αποτελεί ένα ακόμα μέσο για τη διαχείριση του (δυσβάστακτου και πολυεπίπεδα προβληματικού) Ιδιωτικού Χρέους της χώρας μας.
Κάποιοι καταθέτουν τον προβληματισμό τους όσον αφορά την αναγκαιότητα του-ειδικά στην παρούσα δυσχερή οικονομική συγκυρία. Κάποιοι άλλοι παραπονούνται (και δικαίως) για τον ελλιπή χρόνο προετοιμασίας. Κάποιοι τρίτοι αξιολόγησαν ήδη τις συνθήκες ως απολύτως κατάλληλες και ενδεδειγμένες. Μέλλει να αποδειχθεί το δίκαιο των μεν, των δε ή των τρίτων.
Σε κάθε περίπτωση: Ας ελπίσουμε να επιτύχει ο νέος νόμος τους στόχους του.
Στο σύνολό τους.
Αποτελεί, εξάλλου, εθνική ανάγκη.-
Managing Partner
Koumentakis and Associates Law Firm
Σημ.: Το παρόν άρθρο σε πλήρη μορφή
