Πριν από μερικά χρόνια, το ελληνικό δημόσιο, προκειμένου να τονώσει τον πρωτογενή τομέα, έδινε δωρεάν γη σε όσους ήταν διατεθειμένοι να κάνουν σχετικές επενδύσεις. Έτσι ένας επιχειρηματίας από τη Βόρεια Ελλάδα αξιοποίησε την ευεργετική αυτή διάταξη, παίρνοντας αρκετά στρέμματα προκειμένου να φτιάξει ένα τυροκομείο. Μάλιστα, για να χρηματοδοτήσει την επένδυση, πήρε δάνειο 1,3 εκατ. ευρώ από μια τράπεζα.
Ωστόσο, στη θέση του τυροκομείου, με τα χρήματα που δανείστηκε, ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας έφτιαξε ένα πολυτελές ξενοδοχείο, χωρίς κανείς από τους ιθύνοντες να αντιληφθεί τι είχε συμβεί κατά τη διάρκεια της κατασκευής.
Αφού το ξενοδοχείο ολοκληρώθηκε, το κράτος διαπίστωσε ότι η γη που είχε παραχωρήσει για τυροκομείο, εν τέλει αξιοποιήθηκε για άλλη μορφή επένδυσης. Και κίνησε τις νομικές διαδικασίες, προκειμένου να την πάρει πίσω, μια που οι όροι της παραχώρησης είχαν παραβιαστεί.
Στο ενδιάμεσο, ο επιχειρηματίας είχε σταματήσει να πληρώνει το δάνειο, το οποίο άμεσα «κοκκίνησε», αφού είχαν καταβληθεί μόνο δύο δόσεις.
Έτσι, η παραχωρηθείσα γη επέστρεψε στο κράτος και η τράπεζα ξεκίνησε τις διαδικασίες κατάσχεσης για το κόκκινο δάνειο. Το περίεργο της υπόθεσης έγκειται στο ότι ο επιχειρηματίας διατείνεται ότι δεν έχει καμία σχέση, μια και η γη πλέον ανήκει στο δημόσιο και μαζί της «κουβαλάει» και την υποχρέωση του δανείου. Άρα παραπέμπει την τράπεζα στο δημόσιο για να βρει το δίκιο της. Η οποία τράπεζα είχε χορηγήσει τα χρήματα για ένα τυροκομείο, το οποίο βέβαια δεν υπάρχει. Και στο ενδιάμεσο, το ξενοδοχείο συνεχίζει να λειτουργεί κανονικά…
Προφανώς, η υπόθεση έχει πάρει το δρόμο της δικαιοσύνης και κάποια στιγμή θα βρεθεί η άκρη. Το πότε βέβαια, ουδείς το γνωρίζει. Μέχρι τότε, ο επιχειρηματίας θα συνεχίσει να εισπράττει από το ξενοδοχείο, η τράπεζα έχει γράψει επισφάλειες 1,3 εκατ. ευρώ συν τους τόκους και το δημόσιο φαίνεται να χρωστάει στην τράπεζα, έχοντας όμως στην κατοχή του μόνο το οικόπεδο.
Το παράδειγμα αυτό δεν είναι το μοναδικό. Η υπόθεση των κόκκινων δανείων στην Ελλάδα κουβαλάει μαζί της εκατοντάδες ή και χιλιάδες τέτοιες περιπτώσεις. Και γι’ αυτό, όσες προσπάθειες και αν γίνουν, θα χρειαστούν χρόνια και πολλή ταλαιπωρία μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο.
