The Last Dance: Γιατί το ντοκιμαντέρ του Netflix για τον Μάικλ Τζόρνταν καθηλώνει τους τηλεθεατές

Ξεπερνά κάθε προσδοκία το ποσοστό τηλεθέασης του ντοκιμαντέρ του Netflix "Τhe Last Dance" που ρίχνει φως στο εσωτερικό των θρυλικών Σικάγο Μπουλς και του Air Τζόρνταν.

Ήδη έχουν προβληθεί δύο επεισόδια και το ντοκιμαντέρ έχει τρελάνει τους πίνακες μετρήσεων και βέβαια αυτό που αποδεικνύεται περίτρανα είναι η αξία του Μάικλ Τζόρνταν, ο οποίος θεωρείται ο καλύτερος μπασκετμπολίστας όλων των εποχών παγκοσμίως.

Μπορεί ο Air Τζόρνταν να αποσύρθηκε το 2003 και σε ηλικία 40 ετών ενώ αγωνιζόταν με τους Ουάσινγκτον Ουίζαρντς, ωστόσο, ο θρυλικός παίκτης μπάσκετ είχε γράψει τη δική του ιστορία στο άθλημα με τους Σικάγο Μπουλς, όταν το 1998, τελευταία σεζόν που φόρεσε τη φανέλα τους, τους οδήγησε στον έκτο και τελευταίο τίτλο τους και στο δεύτερο three-pit (δηλαδή τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα).

Αν και έχουν περάσει 22 χρόνια από τότε, ο Μάικλ Τζόρνταν έχει ένα όνομα χρυσό που του αποφέρει ακόμη και δύο δεκαετίες και πλέον μετά τη "συνταξιοδότησή" του 130 εκατ. δολ. τον χρόνο από τη Nike, για τα παπούτσια που φέρουν το όνομά του.

Σκηνοθέτης του The Last Dance είναι ο Τζέισον Χέχιρ, ενώ ασχολείται με τα εσωτερικά ζητήματα της ομάδας σ' αυτόν τον τελευταίο τίτλο των Μπουλς. Μαθαίνουμε λεπτομέρειες για τις σχέσεις των μελών της ομάδας καθώς και τα υπάρχοντα προβλήματα όπως και για τα μυστικά που οδήγησαν εν τέλει στην πτώση των θρυλικών Μπουλς.

Περιλαμβάνει 10 ωριαία επεισόδια με κεντρικό πρόσωπο τον Μάικλ Τζόρνταν και τα όσα εκτυλίχθηκαν στο εσωτερικό της ομάδας την επίμαχη σεζόν 1997-1998, που είχε τον Φιλ Τζάκσον στον πάγκο και αποτέλεσε την τελευταία για τον Τζόρνταν.

Εκείνη τη σεζόν, δόθηκε άδεια στην ΝΒΑ Entertainment να έχει ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις εκδηλώσεις της ομάδας. Το υλικό που συνελέγη, παρέμενε στα αρχεία για 20 χρόνια. Προϊστάμενος στο NBA ENTERTAINMENT τότε ήταν ο Άνταμ Σίλβερ, ο οποίος πλέον είναι ο κομισάριος του ΝΒΑ. Ο Σίλβερ, βλέποντας μπροστά, έπεισε τον ιδιοκτήτη των Μπουλς Τζέρι Ρέινσντορφ να δεχθεί την παρουσία τηλεοπτικού συνεργείου που να ακολουθεί τον Τζόρνταν και να καταγράφει τα πάντα. Έπρεπε ωστόσο να συμφωνήσουν ο Τζάκσον και ο Τζόρνταν. Από αυτούς ο Τζάκσον έθεσε τον όρο κάποιες στιγμές να ισχύει το άβατο των αποδυτηρίων και ο Τζόρνταν ότι το υλικό δεν θα χρησιμοποιείτο αν δεν είχε τη δική του συναίνεση.

Ο παραγωγός Αντι Τόμσον κατέγραψε συνολικά 500 ώρες με τους Μπουλς και τον Τζόρνταν, κρατώντας το υλικό στην αρχειοθήκη κι ενώ ο Τζόρνταν δέχθηκε πολλές προτάσεις για να γίνει η ζωή του ταινία, πάντα έδινε αρνητική απάντηση. Ωστόσο, τον Ιούνιο 2016, ο διάσημος τηλεοπτικός παραγωγός αλλά και παραγωγός ντοκιμαντέρ Μάικ Τόλιν κατάφερε να πείσει τον Τζόρνταν καθώς ήταν ο άνθρωπος πίσω από ανάλογα ντοκιμαντέρ, όπως για τον Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ, αλλά και τον Αλαν Αϊβερσον. Ο Τζόρνταν είπε ότι το ντοκιμαντέρ αυτό τον έκανε να κλάψει και έτσι είπε το "ναι". Ο άνθρωπος πίσω από τον τίτλο του ντοκιμαντέρ είναι ο Φιλ Τζακσον, ο πρώην προπονητής των Μπουλς που οδήγησε την ομάδα στην κορυφή, ενώ η απόφαση της διοίκησης να τον αλλάξει, οδήγησε τον Μάικλ Τζόρνταν στην πόρτα εξόδου. Όπως γίνεται γνωστό στο ντοκιμαντέρ, ο Φιλ Τζάκσον ήταν ενημερωμένος ότι αυτή θα ήταν η τελευταία του σεζόν στον πάγκο της ομάδας και έτσι στην πρώτη συγκέντρωση του 1997-1998 μοίρασε στους παίκτες του εγχειρίδιο όπου στο εξώφυλλο είχε τον τίτλο "The Last Dance". Και στο ντοκιμαντέρ βλέπουμε την τελευταία αναλαμπή πριν από το τέλος της αυτοκρατορίας. Αποκαλύπτεται ότι όταν πρωτοπήγε ο Τζόρνταν στην ομάδα, αυτή ήταν "τσίρκο κοκαΐνης". Ο ίδιος ο μπασκετμπολίστας το ανακάλυψε αυτό όταν αναζητώντας συμπαίκτες του σε εκτός έδρας αγώνα τους βρήκε σε ένα δωμάτιο γεμάτο κοκαΐνη και γυναίκες. Μαθαίνουμε παράλληλα και ποιος ήταν ο "κακός" του... παραμυθιού και δεν είναι άλλος από τον γενικό διευθυντή της ομάδας Τζέρι Κράουζ, ο οποίος ήρθε έναν χρόνο μετά τον Τζόρνταν. Στο δεύτερο επεισόδιο του ντοκιμαντέρ μαθαίνουμε την αιτία της απέχθειας του Τζόρνταν για τον Κράουζ. Το επεισόδιο ολοκληρώνεται με την κόντρα του ΣΚοτι Πίπεν με τον Κράουζ και αδημονούμε να μάθουμε για τον εκκεντρικό Ντένις Ρόντμαν.