Ταξιτζήδες σε εξαθλίωση: μαζεύουν τρόφιμα για όσους πεινάνε!

Στο τεντωμένο σχοινί της επιβίωσης προσπαθούν να ακροβατήσουν οι οδηγοί ταξί στο Ηράκλειο, αρκετοί εκ των οποίων βρίσκονται στα όρια της εξαθλίωσης!

Οι καταστάσεις που ζουν είναι πρωτοφανείς, όπως υπογραμμίζει ο πρόεδρος ιδιοκτητών ταξί Ηρακλείου και γενικός γραμματέας της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας, Λευτέρης Πετράκης.

“Είναι πολλοί οι συνάδελφοι που αντιμετωπίζουν πρόβλημα. Συγκεντρώνουμε τρόφιμα για να βοηθήσουμε συναδέλφους που έχουν άμεση ανάγκη” λέει χαρακτηριστικά ο ίδιος, καλώντας την κυβέρνηση “να ακούσει τη φωνή μας, γιατί έχουμε δίκιο”.

Σε διαφορετική περίπτωση, προαναγγέλλει κινητοποιήσεις διαρκείας: “Εάν η Πολιτεία δεν μας λάβει σοβαρά υπόψιν της και δεν μας εντάξει στα πακέτα στήριξης, θα αναγκαστούμε να βγούμε στον δρόμο”.

Ο κ. Πετράκης έχει καθημερινή επικοινωνία με τον Υφυπουργό Υποδομών και Μεταφορών Γιάννη Κεφαλογιάννη.

“Αυτή τη στιγμή, ζητάμε να μας εντάξουν στη μείωση του ΦΠΑ, για να είμαστε πιο προσιτοί στον επιβάτη, ώστε να μπορεί να χρησιμοποιήσει το ταξί” σημειώνει ο πρόεδρος ιδιοκτητών ταξί Ηρακλείου, για να γίνει πιο σαφής: “Θέλουμε δηλαδή ο ΦΠΑ από το 24% να κατέβει στο 13%.από το 24% να κατέβει στο 13%, για να κατέβει και η ελάχιστη μίσθωση, η οποία αυτή τη στιγμή είναι 3,72”.

Συνεχίζοντας, ο κ. Πετράκης διατείνεται ότι “μπορεί να είμαστε και ο μοναδικός κλάδος που θα φανεί στις τσέπες των επιβατών και των καταναλωτών η μείωση του ΦΠΑ. Εμείς θα πάρουμε εντολή να πάμε να αλλάξουμε τα ταξίμετρα μας. Οι υπόλοιποι που πήγαν από το 24% στο 13% δεν το απέδωσαν στην αγορά. Τον καφέ μου σήμερα τον πλήρωσα 1,5 ευρώ, όπως και τις προάλλες.

Η ίδια τιμή έμεινε. Ο ΦΠΑ πρέπει να αποδοθεί στους καταναλωτές, κι αυτό να φανεί στις τσέπες τους”.

Πέντε ώρες για...ψίχουλα!

Η καθημερινότητα μπροστά από το τιμόνι, είναι δύσκολη και επίπονη. Απαιτείται πολλή υπομονή για να βγουν τα... ελάχιστα: “Έχουμε μείνει στάσιμοι. Έχουμε μείνει στην εποχή του κορωνοϊού. Για εμάς δεν έχει περάσει τίποτα. Έχουμε περάσει σε μία φάση νέας πανδημίας, αυτή της οικονομικής κρίσης. Οι συνάδελφοι βρίσκονται στις πιάτσες, οι οποίες δεν μας χωράνε για να σταθμεύουμε” είναι η εικόνα που μας δίνει ο κ. Πετράκης. “Έχουμε 300 θέσεις στάθμευσης για τα 530 ταξί – υποτίθεται πώς τα μισά θα ήταν σε κίνηση, θα είχαν εργασία”.

Με το σπάσιμο της καραντίνας, “δειλά δειλά κάποιοι συνάδελφοι έβγαιναν στις πιάτσες. Νόμιζαν ότι με την επανεκκίνηση των καταστημάτων θα ξεκινούσε και η οικονομία να δουλεύει. Αυτή τη στιγμή βγαίνουν το πρωί και σε 2-3 ώρες έχουν γυρίσει σπίτι τους, ούτε με μία κούρσα.

Αυτοί που κάθονται και επιμένουν φτάνουν μέχρι και το 5ωρο για να κάνουν μία κούρσα των 3,70” μας περιγράφει ο κ. Πετράκης.

Τα σοβαρά προβλήματα ξεκίνησαν από τον Απρίλιο.

“Πήραμε μόνο τα 800 ευρώ που δόθηκαν σε όλους τους κλάδους και τίποτε άλλο.

Αυτή τη στιγμή τους εργαζόμενούς μας, τους έχουμε σε αναστολή για να πάρουν και το επόμενο πακέτο των 530 ευρώ” αναφέρει ο κ. Πετράκης προσθέτοντας πως “Οι μικρομεσαίοι οδηγοί δεν έχουν λαμβάνειν τίποτα: ούτε από την επιστρεπτέα προκαταβολή – γιατί στο πρώτο πακέτο απέρριψαν σχεδόν τους πάντες, γι’ αυτό και περιμένουμε το δεύτερο (πακέτο), και το εάν θα απλοποιηθούν οι διαδικασίες για να ενταχθούμε”.

"Δεν μπορούμε να δώσουμε την καθημερινή τροφή στα παιδιά μας"

Η αγωνία του βιοπορισμού φουντώνει μέρα με την μέρα.

“Είναι η πρώτη φορά που ο κλάδος αντιμετωπίζει τέτοια προβλήματα! Ούτε μνημόνια, ούτε η κρίση όλων αυτών των ετών δεν μας είχαν φέρει σε τέτοιο σημείο. Είχαμε πάντα το καθημερινό μεροκάματο. Μέναμε εκεί και δεν επιδιώκαμε κάτι παραπάνω. Ζούσαμε αξιοπρεπέστατα. Τώρα, έχουμε φτάσει στο σημείο να μην μπορούμε να δώσουμε την καθημερινή τροφή στα παιδιά μας, στην οικογένειά μας” υποστηρίζει ο κ. Πετράκης, που κρατά και μικρό καλάθι... εν όψει του ανοίγματος του τουρισμού: “Τα μηνύματα που λαμβάνουμε δεν είναι θετικά. Λένε ότι από 1η Ιουλίου θα ανοίξουν τα αεροδρόμια, τα λιμάνια και τα ξενοδοχεία. Αλλά εγώ κρατάω μικρό καλάθι.

Όσο είναι κλειστά τα αεροδρόμια και τα λιμάνια, όσο δεν γίνεται επανεκκίνηση του τουρισμού, δεν υπάρχει περίπτωση να λειτουργήσει τίποτα”.

Οι αυτοκινητιστές είδαν, επιπλέον, να στερεύει άλλη μία πηγή εσόδων: “Είχαμε επίσης ένα εισόδημα στα μαθητικά δρομολόγια (ειδικά σχολεία κλπ), τα οποία μας συντηρούσαν κάπως το χειμώνα. Με το να κλείσουν τα σχολεία τον Μάρτιο και να γίνει η επανεκκίνηση τώρα, καταλαβαίνετε ότι αυτούς τους τρεις μήνες το συγκεκριμένο έσοδό μας εξαφανίστηκε. Δεν πληρωθήκαμε από πουθενά”.