Ταλέντο στη συγγραφή μαθήτριες του Γυμνασίου Θραψανού!

Σατιρικά κείμενα δημιούργησαν μαθήτριες του Γυμνασίου Θραψανού Ηρακλείου, ως ένα σύντομο και χιουμοριστικό σχόλιο για τη φετινή ιδιαίτερη σχολική χρονιά που βρίσκεται στο τέλος της. 

Με τα μάτια των παιδιών και την αφοπλιστική τους ειλικρίνεια. 

“Μαθητικές Ιστορίες…κορωνοϊού”
Της Μαρίας Μουτσάκη (μαθήτριας της Γ΄τάξης του Γυμνασίου Θραψανού)
Μπήκα και σήμερα. Είμαι συνεπής μαθητής και φροντίζω πάντα τη διασκέδασή μου. Τα γράμματα τα μαθαίνεις τώρα και αύριο τα ξεχνάς, οι σκανταλιές όμως μένουν, το ίδιο και οι τιμωρίες τους. Μετά από μια άδικη, διήμερη αποβολή, επέστρεψα το ίδιο μπορεί και περισσότερο συνετός. Με απέβαλαν λέει, γιατί πέταξα το μολύβι μου στην καρέκλα του Κώστα, για να σηκωθώ και να κουβεντιάσουμε. «Σύμφωνα με τον νόμο της βαρύτητας, τα αντικείμενα στη Γη συνηθίζουν να πέφτουν κάτω, όχι να πετούν», μου είπε η καθηγήτρια.      
Πρώτη ώρα Θρησκευτικά. Η τάξη έχασε την τάξη της. Με όλη αυτή τη φασαρία, εμείς προσπαθούσαμε να χάσουμε μάθημα. «Παιδιά ησυχία!», φώναζε η καθηγήτρια. Ποιος να την ακούσει όμως; Κανένας! Όλοι ήμασταν σε ένα δικό μας κόσμο. Αφού είπαμε τα νέα μας, η ώρα τελείωσε. Την δεύτερη ώρα είχαμε Μαθηματικά. Πέντε παιδιά φύγαμε για τουαλέτα, δεν μπορούσαμε να κρατηθούμε. Μετά από ένα τέταρτο επιστρέψαμε στην τάξη. «Σας τράβηξε το καζανάκι;», μας ρωτούν. Βλέπω στον πίνακα γραμμένα κάτι σαν κινέζικα ax2 + βx + γ=0. Τι είναι αυτό και γιατί πρέπει εμείς να κουράσουμε το μυαλό μας για να το μάθουμε; Λες και θα μας χρειαστεί πουθενά στην καθημερινότητά μας!    
Την τρίτη ώρα είπαμε στον καθηγητή να παίξουμε ένα παιχνίδι. Ο μόνος κανόνας ήταν ότι αν κάποιος σου έλεγε την λέξη “pause” εσύ θα έπρεπε να μείνεις ακίνητος και αμίλητος μέχρι κάποιος να σε ελευθερώσει. Επειδή αρνήθηκε, εμείς αρχίσαμε να παίζουμε μόνοι και ο σαματάς ξεκίνησε. Καθώς δεν μπορούσε να κάνει μάθημα, έπαιξε και αυτός μαζί μας και έμεινε ακίνητος και αμίλητος για όλη την υπόλοιπη μέρα.                                                 
Αν και ο κορονοϊός  προσπαθεί να μας αποτρέψει από τις αταξίες, εμείς ως συνεπείς μαθητές δεν τα παρατάμε. Η τηλεκπαίδευση είναι μια καλή ευκαιρία να κοιμηθείς ή να μιλάς χωρίς τις ενοχλητικές παρατηρήσεις των καθηγητών. Ακόμη και να φύγουμε από τον υπολογιστή δεν υπάρχει πρόβλημα. Ή βέβαια μπορεί και να υπάρξει αν ο καθηγητής φωνάξει το όνομά σου και απουσιάζεις. Αλλά τι σημασία έχει μια απουσία; Εδώ παιδιά γίνονται θύματα βίας καθημερινά. Παραβιάζονται δικαιώματα ανθρώπων εν αγνοία τους. Άνθρωποι πεθαίνουν από την πείνα και το κράτος συνεχίζει να αδιαφορεί. Μια απουσία είναι το θέμα;

“Ο Μαθητής Της Webex2021”
Της Ελεονώρας Βάρφι (μαθήτριας της Γ΄τάξης του Γυμνασίου Θραψανού)
Είμαστε σε μια δύσκολη εποχή κατά την οποία πρέπει να έρθουμε αντιμέτωποι με έναν αόρατο και ισχυρό εχθρό. Μια πανδημία που παίρνει αθώες ψυχές. Αλλά φυσικά η μάθηση είναι κάτι που όλα τα κράτη φροντίζουν να μην στερούν από τα παιδιά. Η Webex είναι μια λύση, μια διαδικτυακή τάξη. Όπου φυσικά βρίσκουμε άλλους τύπους μαθητών από εκείνους του σχολείου. 
Αρχικά, είναι ο ινσταγκραμερ εκείνος που μπαίνει από το λαπτοπ στο μάθημα και από το κινητό στο Instagram. Δεύτερον, ο υπναράς αυτός που μπαίνει στο μάθημα, αλλά κλείνει εικόνα και μικρόφωνο και κουκουλώνεται με το πάπλωμα και βρίσκεται ήδη στο πέμπτο όνειρο. Τρίτον, ο “δεν έχω μικρόφωνο, δεν σας ακούω” μαθητής που απλά βγάζει απενεργοποιεί το μικρόφωνο από τις ρυθμίσεις. Τέταρτον, είναι αυτός που δεν μπαίνει καθόλου κλείνει το ρούτερ και παίρνει τηλέφωνο την καθηγήτρια και λέει “δεν έχω ίντερνετ”. Πέμπτον, είναι ο τύπος που εμείς λέμε ηχορύπανση, εκείνος που χωρίς λόγο ανοίγει το μικρόφωνο και μιλάει, τραγουδάει, ψάλλει ή βάζει ραπ τραγούδια. Και έκτον, είναι εκείνος που απλά δεν μπαίνει, επειδή κοιμάται! Αλλά δεν ντρέπεται να το πει ούτε προσπαθεί να βρει δικαιολογίες και ούτε καν μπαίνει στην τάξη να κάνει τον δεύτερο τύπο μαθητή!

Διαβάστε περισσότερες ειδήσεις από την Κρήτη και το Ηράκλειο