Τα 20 χρόνια του γιορτάζει ο Σύλλογος “Φίλοι του Λουξεμβούργου στην Κρήτη”

Γράφει ο Ηρακλής Γαλανάκης

20 χρόνια προσφοράς στην κοινωνία και στο τόπο μας. Γιατί;

Ποια είναι η μικρότερη χώρα σε γεωγραφική έκταση και πληθυσμό της Ευρώπης που έχει παίξει από τους ουσιαστικότερους ρόλους στην ευρωπαϊκή οικοδόμηση; Χάρις στους “Φίλους του Λουξεμβούργου” ίσως να το γνωρίζετε. Είναι το Λουξεμβούργο. Χαριτολογώντας ο Ζαν-Κλοντ Ζούνκερ, ο γνωστός πρόεδρος του Γουρογκρούπ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όταν ήταν πρωθυπουργός της χώρας του είχε πει : “Κάθε πρωί οι Λουξεμβούργιοι γινόμαστε μειοψηφία στη χώρα μας  και κάθε απόγευμα ξαναγινόμαστε πλειοψηφία”. Γιατί κάθε πρωί το Λουξεμβούργο κατακλύζεται από πολίτες της Γαλλίας, της Γερμανίας και του Βελγίου που πήγαιναν  και πηγαίνουν να εργαστούν στο Λουξεμβούργο και το απόγευμα επιστρέφουν στα σπίτια τους στις χώρες προέλευσής τους. Οταν το 1997 με την ευκαιρία της ανάληψης της προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης από το Λουξεμβούργο,είχα πάει για να αναλάβω το γραφείο Τύπου της Ελληνικής Πρεσβείας η χώρα αυτή είχε 350.000 πολίτες. Λίγο περισσότερους από τους πολίτες του νομού Ηρακλείου και σχεδόν τους μισούς του νησιού μας, της Κρήτης. Κι όμως αυτή η χώρα, είναι από τα ιδρυτικά μέλη της ΕΟΚ, που έχει εξελιχθεί στην γνωστή μας πια Ευρωπαϊκή Ενωση, και μέλος πολλών  άλλων ευρωπαϊκών και διεθνών οργανισμών. Είχε έως τώρα τρεις προέδρους στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Τον Γκαστόν Τορν, τον Ζακ Σαντέρ και τον Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ. Ποια άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης μπορεί να πει ότι είχε έως τώρα τόσους πολλούς; Είναι μάλιστα και από τις πιο φιλικές χώρες και της δικής μας χώρας και λαού. Τον περασμένο Οκτώβρη το ΔΣ του συλλόγου “Οι Φίλοι της Ελλάδας” με είχαν προσκαλέσει για να μιλήσω για τον, από το 1990 έως το 2021, πρόεδρό τους, με την ευκαιρία της απονομής του “Βραβείου Μύλλερ”. Ενα σύλλογο που υπάρχει επισήμως από το 1952 σύμφωνα με την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου όπως είναι η επίσημη ονομασία της φίλης χώρας και που είχε ιδρυθεί με πρωτοβουλία του καθηγητή Ανρί Μύλλερ το 1950. Τον Ιούλιο του 2005 ο πρόεδρος του συλλόγου “   Διεθνής Ομοσπονδία Φίλων του Μίκη Θεοδωράκη Φιλικοί” καθηγητής Γκυ Βάγκνερ μου είχε ζητήσει να τον εκπροσωπήσω και να μιλήσω εκ μέρους του στο παγκόσμιο συνέδριο που έγινε στα Χανιά στις 29, 30 και 31 Ιουλίου  του 2005 για τη ζωή και το έργο του παγκόσμιου Ελληνα και Κρητικού Μίκη Θεοδωράκη. Ο Γκυ Βάγκνερ καθηγητής, συγγραφέας, δημοσιογράφος, διευθυντής Θεάτρου, Ανθρωπος των Γραμμάτων και των Τεχνών γενικότερα, ανήκει στους πρώτους βιογράφους και το μεγαλύτερο διαφημιστή της ζωής και του έργου του Μίκη Θεοδωράκη. Είναι δε και ο δημιουργός και διαχειριστής με την αγγλίδα σύζυγό του Αριέλ, της ομώνυμης ιστοσελίδας σε τρεις γλώσσες. Αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά. Της πρώτης, μεγαλύτερης και επαρκέστερης ιστοσελίδας για Μουσικοσυνθέτη έως τότε. Είναι δε επίσης ιδρυτής του πολιτιστικού ένθετου Kulturissimo της καθημερινής εφημερίδας Tageblatt στο οποίο με είχε καλέσει και συνεχίζω έως σήμερα να είμαι συνεργάτης.

Διερωτήθηκα που οφείλει αυτή την εκπληκτική επιτυχία αυτή η μικρή χώρα. Με το χρόνο συνειδητοποίησα ότι οι ρίζες της επιτυχίας βρισκόταν στην αγάπη των κατοίκων της για τη χώρα τους και στην ευφυΐα, οξυδέρκειά και τη μεγαλοσύνη τους. Τι μου είχε πει ο αείμνηστος πια αλλά τότε αξιοθαύμαστος φίλος, επίτιμος πρόεδρος του φιλελληνικού συλλόγου Ανρί Μύλλερ. “Εργάστηκα για τη δημιουργία του συλλόγου γιατί ήθελα να γνωρίσουν οι συμπατριώτες μου την Ελλάδα και την  πολύτιμη αρχαία ελληνική γραμματεία και πολιτισμό. Δεν ήταν εύκολο, γιατί τότε στην πλειοψηφία τους δεν ήξεραν ούτε που βρίσκεται η Ελλάδα. Σήμερα όμως γνωρίζουν, όπως γνωρίζουν και την πνευματική δημιουργία σύγχρονων Ελλήνων”. Τι  μου είχε πει ο Γκυ Βάγκνερ; “Θέλω να συνδεθεί το όνομα του Λουξεμβούργου με το όνομα του τεράστιου συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη.” Κι όταν ο Γκυ Βάγκνερ χρησιμοποιούσε τη λέξη “τεράστιος” την έλεγε συνειδητά και εν γνώσει της πραγματικότητας διότι είχε εντρυφήσει και εκδώσει μελέτες πάνω σε όλους τους μεγάλους συνθέτες της Ευρώπης.

Αγάπη προς την πατρίδα τους αλλά και ευφυΐα, οξυδέρκεια με μεγαλοσύνη. Τα παιδιά των Λουξεμβούργιων από μικρά,  μαθαίνουν πολλές ξένες γλώσσες. Από το σπίτι τους γαλλικά, γερμανικά και λουξεμβουργιανά, κι ίσως πορτογαλικά ή ιταλικά ανάλογα με την καταγωγή των γονιών τους. Από το σχολείο και αγγλικά. Οταν δε τελειώσουν τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση πηγαίνουν και φοιτούν στα πανεπιστήμια μεγάλων, κυρίως , ευρωπαϊκών χωρών. Ετσι όταν επιστρέψουν στη χώρα τους μεταφέρουν διαφορετικές γνώσεις και εμπειρίες. Γι’αυτό αυτή η χώρα εδώ και δεκαετίες είναι πολλά χρόνια πιο μπροστά από πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες, μικρές και μεγάλες. Με είχε τόσο εντυπωσιάσει η ευφυία και η μεγαλοσύνη τους ώστε κάποτε είχα πει στον εκπρόσωπο τύπου Μιλ Γιουνκ, του Ζαν Κλοντ Ζούνκερ, όταν ήταν πρωθυπουργός “ μα ο δικός σας οδηγός εξωτερικής πολιτικής συνοψίζεται στη φράση “σε τι μπορούμε να σας είμαστε χρήσιμοι”.”

Η χώρα μας και όχι μόνο, είχε ωφεληθεί πάρα πολύ απ’αυτή τη φιλική αλλά και πόσο ευφυή πολιτική των Λουξεμβουργιανών κυβερνήσεων. Γιατί αυτή όμως η πολιτική ταυτόχρονα αναδείκνυε και καθιστούσε ταυτόχρονα το Λουξεμβούργο φυσικό ηγέτη των μικρών χωρών. Αλλά και απαραίτητο για τα μεγάλα κράτη λέγουν όσοι γνωρίζουν. Γιατί τότε που ούτε οι Γερμανοί μιλούσαν γαλλικά, ούτε οι Γάλλοι γερμανικά, οι Λουξεμβούργιοι που μιλούσαν και τις δυο γλώσσες, ήταν με το αζημίωτο, ο απαραίτητος και αναπόφευκτος διαμεσολαβητής. 
Η χώρα αυτή με εξέπληξε με την ωριμότητα και την ικανότητά της να μετατρέπει τις αδυναμίες της σε πλεονεκτήματα  Την ικανότητά και άνεσή της για πολιτικές συνεργασίες , συνθέσεις και συμβιβασμούς.

Αυτή την πολύτιμη σε γνώση, σε πείρα και σε ρεαλισμό  χώρα. Αυτή, την αποδεδειγμένα στην πράξη, φίλη χώρα ήθελαν να γνωρίσουν στους Ελληνες όλες και όλοι που πήραν την πρωτοβουλία για τη δημιουργία του συλλόγου “Οι Φίλοι του Λουξεμβούργου στην Κρήτη”. 

Δεν ήθελαν κάτι για προσωπικό συμφέρον. Ηθελαν μόνο να προσφέρουν στο τόπο τους και στην κοινωνία όπου βρίσκονται μια πολύτιμη σχέση και φιλία. Η μικρή σε έκταση και σε πληθυσμό αλλά μεγάλη σε επιρροή αυτή χώρα, γνωρίζει ότι υπάρχει ένας σύλλογος φίλων της χώρας τους, ίσως ο μοναδικός στον κόσμο, κι αυτός είναι στην Ελλάδα και μάλιστα στην Κρήτη. Οτι με τη δημιουργία του δείχνουν το σεβασμό, την εκτίμηση και το θαυμασμό γι’αυτό που είναι το Λουξεμβούργο, και την αναγνώριση , την ευγνωμοσύνη για τη φιλία και τη βοήθειά του αλλά και τη θέλησής μας για συνεργασία και αμοιβαία γόνιμες ανταλλαγές. Τα 20 χρόνια που έχουν περάσει  από το 2002 που ιδρύθηκε με πρώτο πρόεδρο τον διευθυντή της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, το δυναμικό και αποφασιστικό Παντελή Μπικάκη, έγιναν πολλά προς όφελος των νέων και της εικόνας και προβολής της Κρήτης και της Ελλάδας στο Λουξεμβούργο. Για λόγους οικονομίας χώρου θα αναφέρω μόνο δυο. Το πρώτο και το τελευταίο. Το Παγκόσμιο συνέδριο για την ελληνική γλώσσα με τη συμμετοχή ελληνιστών από όλες τις ηπείρους της Υφηλίου έως τη δημιουργία Επίτιμου Προξενείου του Λουξεμβούργου το Ηράκλειο, με Επίτιμο Γενικό Πρόξενο το μέλος του συλλόγου μας και πρώην στέλεχος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Γιώργο Αεράκη. Μετά την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη μόνο το Ηράκλειο διαθέτει ένα ανάλογο Προξενείο. Το να υπάρχουν Προξενεία σε μια πόλη της προσδίδει κύρος, που γίνεται μεγαλύτερο όταν προστίθεται και η δημιουργία νέων όπως του Λουξεμβούργου.

Για λόγους οικονομίας χώρου δεν θα αναφέρω όλους όσους βοήθησαν γι’αυτό από την Εκπαίδευση Ανώτερη και Ανώτατη, από το χώρο του Τουρισμού και της Τοπικής και Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης. Θα αναφέρω μόνο τον κ. Σταύρο Αρναουτάκη που και ως δήμαρχος Αρχανών και ως Περιφερειάρχης Κρήτης τίμησε, ενεθάρρυνε και στήριξε πάντα το σύλλογο.

Την Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου λοιπόν ο σύλλογος “Οι Φίλοι του Λουξεμβούργου την Κρήτη” σας προσκαλεί να τον τιμήσετε με την παρουσία σας και να  συμμετάσχετε στην κοπή της πίτας και στο εορτασμό των 20χρονών του στο εστιατόριο “Εργανο”. Για Κρατήσεις μπορείτε να τηλεφωνήσετε στον αντιπρόεδρο  κ. Χάρη Κακουλάκη 2810 287144 και 6932400733

 
Διαβάστε περισσότερες ειδήσεις από την Κρήτη και το Ηράκλειο