Την περασμένη Κυριακή 9 Ιουνίου ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου επέλεξε μια κοντινή και στις τρεις πόλεις του νομού Λασιθίου, πεζοπορία στο γνωστό κι αγαπημένο δάσος της Θρυπτής.
Ωστόσο, όπως τονίζεται, οι εκλογές και η εξαιρετικά θερμή εβδομάδα, που προηγήθηκε, λειτούργησαν μάλλον αποτρεπτικά με αποτέλεσμα να συγκεντρωθεί πολύ μικρή ομάδα πεζοπόρων.
"Όχι ότι αυτό μας πτόησε στο να χαρούμε τις ομορφιές του τοπίου και της παρέας. Το αεράκι που φυσούσε, η σκιά των δέντρων κάνανε το περπάτημα ευχάριστο και δικαίωσαν τους λίγους τολμηρούς"!
Και σημειώνουν οι διοργανωτές:
"Ακολουθήσαμε από το Κάτω Χωριό Ιεράπετρας τον στενό φιδογυριστό αγροτικό δρόμο, που οδηγεί στον οικισμό της Θρυπτής. Παρκάραμε τα αυτοκίνητά μας στο ύψος της μικρής εκκλησίας της Αγίας Άννας κι από εδώ αρχίσαμε την πεζοπορία μας.
Αρχικά με κατεύθυνση ΒΑ στον χωματόδρομο μέσα από το πυκνό πευκόδασος κατευθυνόμαστε στο μικρό μονόχωρο εκκλησάκι με την καμπάνα του να κρέμεται στο γειτονικό πεύκο.
Διαβάζουμε στην ενημερωτική πινακίδα ότι ο ναός ήταν κατάγραφος με τοιχογραφίες που χρονολογούνται στον 15ο αι. μ.Χ., με χαράγματα πολλών Ενετών περιηγητών να το αποδεικνύουν, ότι γιορτάζει στις 25 Ιουλίου, εορτή κοιμήσεως της Αγίας Άννας κι ότι ανήκει στην Ενορία του Επάνω Χωριού.
Έξω απ’ τον ναό υπάρχει χώρος αναψυχής με παγκάκια και βρύση, όμως εμείς είμαστε στην αρχή της πορείας και δεν χασομεράμε.
Συνεχίζουμε παράλληλα με το γνωστό φαράγγι του Χα. Εδώ σχηματίζονται 27 καταρράχτες με μεγαλύτερο εκείνον του Μάστορα (30 μέτρα). Η δυσκολία του έγκειται «στις τεχνικές δυσκολίες κάποιων καταρρακτών, καθώς και το γεγονός ότι δεν υπάρχει δυνατότητα διαφυγής, αν κάτι πάει στραβά», διαβάζουμε στην πινακίδα! Εμείς πάντως περπατάμε με ασφάλεια δίπλα σε περβόλια και κηπούλια κάτω από θηριώδεις καρυδιές. Η ύπαρξη νερού στην περιοχή δεν κρύβεται!
Ακολουθούμε κατόπιν καλά σηματοδοτημένο ανηφορικό μονοπάτι μέσα απ’ το δάσος. Εδώ γίνονται οι ορεινοί αγώνες της Θρυπτής, όπως μας πληροφορούν τα σήματα. Παίρνοντας βαθιές ανάσες μοσχομυρισμένες απ’ τη ρητίνη φτάνουμε κάποτε στον αγροτικό δρόμο λίγο έξω απ’ τον οικισμό. Αν και γνωρίζουμε ότι εκεί μας περιμένει το γνωστό καφενεδάκι-ταβέρνα με τους παραδοσιακούς μεζέδες, δεν υποκύπτουμε στις Σειρήνες, αλλά συνεχίζουμε με κατεύθυνση ΝΔ. Ανηφορίζουμε μετά τον αγροτικό δρόμο, που οδηγεί στον Άγιο Ιωάννη Ιεράπετρας, παράλληλα με τα πλαγιοκοπημένα από τον δυνατό αέρα δέντρα της πλαγιάς.
Η παράκαμψη αυτή θα μας οδηγήσει σε σημείο θέασης της στενής κοιλάδας της Παχιάς Άμμου, που ενώνει τις βόρειες ακτές με την Ιεράπετρα.
Έπειτα θα κινηθούμε κατηφορικά, για να σταματήσουμε λίγο στο εκκλησάκι του Αγίου Δημητρίου, περιστοιχισμένου με τα περβόλια του και τις στέρνες, όπου κάτω απ’ το φιλόξενο υπόστεγό του θα κολατσίσουμε λίγο και θα πιούμε τη ρακή μας.
Ως τώρα καλά τα πήγαμε με τον καιρό ούτε που καταλάβαμε τον καύσωνα, όμως τα λίγα μέτρα ως την επιστροφή μας ζόρισαν μια που είναι αργά μεσημέρι πια.
Ωστόσο δεν μας παίρνει πολύ ώσπου να φτάσουμε στην αφετηρία μας. Αν και δεν καταγράψαμε τη διαδρομή αυτή επίσημα ωστόσο γύρω στα 12 χιλιόμετρα σε περίπου 5 ώρες χαλαρά τα κάναμε. Ευχαριστούμε την αρχηγό μας, Σοφία Σιδηροπούλου, που πήγε μάλιστα από Ιεράπετρα στον Άγιο Νικόλαο για να συντονίσει το πρωί! Για άλλη μια φορά αξιοποιήσαμε όμορφα την Κυριακή μας, ενώ προλάβαμε όλοι και να ψηφίσουμε"
